From Wikipedia, the free encyclopedia
Leonid Iljitsj Brezjnef (Russies: Леонид Ильич Брежнев; Oekraïens: Леонід Ілліч Брежнєв; 19 Desember 1906 – 10 November 1982) was ’n politikus van die Sowjetunie en sekretaris-generaal van die land se Kommunistiese Party. Hy was ná Nikita Chroesjtsjof, van 1964 tot 1982, leier van die Sowjetunie.[1]
Leonid Brezjnef | |
Leonid Brezjnef in 1972. | |
Algemene Sekretaris van die Kommunistiese Party van die Sowjetunie | |
Ampstermyn 14 Oktober 1964 – 10 November 1982 | |
Voorafgegaan deur | Nikita Chroesjtsjof |
---|---|
Opgevolg deur | Joeri Andropof |
1ste Voorsitter van die Opperste Sowjet van die Sowjetunie | |
Ampstermyn 16 Junie 1977 – 10 November 1982 | |
Voorafgegaan deur | Nikolai Podgorni |
Opgevolg deur | Joeri Andropof |
Ampstermyn 7 Mei 1960 – 15 Julie 1964 | |
Voorafgegaan deur | Kliment Worosjilof |
Opgevolg deur | Anastas Mikojan |
1ste Voorsitter van die Buro van die Sentrale Komitee van die Russiese SFSR | |
Ampstermyn 16 November 1964 – 8 April 1966 | |
Vise | Andrei Kirilenko |
Voorafgegaan deur | Nikita Chroesjtsjof |
Opgevolg deur | Geen — pos afgeskaf |
Volwaardige lid van die Politburo | |
Ampstermyn 22 Junie 1963 – 10 November 1982 | |
Ampstermyn 27 Februarie 1956 – 16 Junie 1960 | |
Ampstermyn 16 Oktober 1952 – 5 Maart 1953 | |
Lid van die Sekretariaat | |
Ampstermyn 29 Junie 1957 – 10 November 1982 | |
Kandidaat-lid van die Politburo | |
Ampstermyn 27 Februarie 1956 – 29 Junie 1957 | |
Ampstermyn 16 Oktober 1952 – 5 Maart 1953 | |
Persoonlike besonderhede | |
Gebore | 19 Desember 1906 Dnjeprodsersjinsk, Russiese Ryk |
Sterf | 10 November 1982 Moskou, RSFS, Sowjetunie |
Politieke party | Kommunistiese Party van die Sowjetunie |
Eggenoot/-note | Wiktoria Brezjnewa |
Kind(ers) | Galina Brezjnewa Joeri Brezjnef |
Professie | Metallurgiese ingenieur staatsamptenaar |
Religie | Ateïs |
Handtekening | |
Militêre Diens | |
Lojaliteit | Sowjetunie |
Diens/Tak | Rooi Leër |
Jare in diens | 1941–1946 |
Rang | Generaal-majoor Maarskalk |
Eenheid | Sowjet-troepe |
Oorloë/Veldslae | Tweede Wêreldoorlog |
Toekennings | (4) (8) |
Brezjnef was Russies, maar is in die Oekraïne gebore. Hy het hom in metallurgie bekwaam, asook in ideologiese teorie. Hy het vinnig opgang gemaak in die partyhiëragie. Tydens die Tweede Wêreldoorlog het hy ’n generaal in die weermag geword.
Tydens Chroesjtsjof se bewind het Brezjnef taamlik op die agtergrond gebly. Toe dit tydens die Kubaanse missielkrisis duidelik word dat Chroesjtsjof besig is om sy steun onder die topbestuur van die party te verloor, het Brezjnef sy kans waargeneem en na vore getree as ’n sterk leier.
Tydens sy bewind het hy gestreef na die konsolidasie van die Sowjet-mag in die binne- en buiteland, hoewel hy nie baie aandag aan die ekonomiese basis van die land gegee het nie. Hy het wel die groot olie- en gasvoorrade van Wes-Siberië laat ontgin. Die weermag is ook in sy tyd versterk en die lande se ruimtevaartprogram uitgebrei. Brezjnef se bewering dat die Sowjetunie die reg het om in te gryp wanneer ’n sosialistiese land deur kapitalisme bedreig word, het bekend geword as die Brezjnef-leerstelling. In ’n poging om die wapenwedloop te verslap, het die Sowjetunie en die VSA ’n reeks verdrae gesluit, maar agter die skerms het die Sowjetunie voortdurend gestreef na meer invloed in Afrika, die Midde-Ooste en Asië.
In 1979 het die Sowjetunie sy buurland Afganistan binnegeval toe dit lyk of die land ná ’n bewindsoorname uit die Sowjet-invloedsfeer sou ontsnap. Hy het ook die Oos-Europese lande agter die sogenaamde Ystergordyn in ’n stewige greep gehou, soos blyk uit die hardhandige onderdrukking van die Praagse lente in 1968 in Tsjeggo-Slowakye. Op sy bevel het die Kommunistiese Party in Pole ook dié land se oproep om meer vryheid onderdruk.
In die 1970's het Brezjnef en die Sowjetunie ’n hoogtepunt bereik wat invloed en prestige betref, veral toe Amerika minder gewild geword het weens die Watergate-skandaal en die Viëtnam-oorlog. President Jimmy Carter het van 1976 af gestreef na groter ontwapening en meer détente, maar hy het min erkenning daarvoor gekry in die res van die wêreld. Van die SALT II-verdrag het ook nie veel gekom nadat die Sowjetunie Afganistan binnegeval het nie.
In die Derde Wêreld het die Sowjetunie op vele plekke invloed gehad by rewolusionêre bevrydingsbewegings, selfs op Amerika se drumpel in Midde- en Suid-Amerika.
Brezjnef se laaste jare was ’n tyd van stagnasie. Hy het min in die openbaar verskyn, selfs by belangrike geleenthede waar hy verwag is. Intussen het die Brezjnef-familie hulself verryk. Kort voor Brezjnef se dood al is sy skoonseun Joeri Michailowitsj Tsjoerbanof in hegtenis geneem vir grootskaalse korrupsie en bedrog. Die diktator was teen daardie tyd nie meer in staat om in te gryp nie.
Brezjnef is in 1982 dood en is opgevolg deur Joeri Andropof.
Brezjnef was ’n ydel man. Hy het daarvan gehou om vereer te word en medaljes te ontvang. Op amptelike foto's dra hy 57 medaljes. Op van hulle het hy waarskynlik geen reg gehad nie, soos die kosbare, diamantversierde ster van die Orde van die Oorwinning, ’n medalje wat ná die Tweede Wêreldoorlog aan die elf groot maarskalke en ’n generaal toegeken is. Brezjnef het egter geen groot bydrae gelewer tot die oorwinning oor Duitsland nie. Die toekenning, en ’n paar ander, is ná sy dood teruggetrek.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.