aydın

Ayrıca bakınız: Aydın

Türkçe

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /aj.ˈdɯn/
• Heceleme: ay‧dın

Eş anlamlılar

• (görgülü, ileri düşünceli): entelektüel, münevver
• (ışık alan): aydınlık
• (kolayca anlaşılabilen): vazıh

Ad

aydın (belirtme hâli aydını, çoğulu aydınlar)

1. görgülü, ileri düşünceli, kültürlü, okumuş kişi

   Akşam gazetesi, yurt aydınlarıyla konuşarak bizde niçin yazar yetişmediğinin sebeplerini araştırdı. — O. V. Kanık

2. kolayca anlaşılacak kadar açık söz veya yazı

Çekimleme

		tekil	çoğul
yalın		aydın	aydınlar
belirtme		aydını	aydınları
yönelme		aydına	aydınlara
bulunma		aydında	aydınlarda
ayrılma		aydından	aydınlardan
tamlayan		aydının	aydınların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	aydınım	aydınlarım
	belirtme	aydınımı	aydınlarımı
	yönelme	aydınıma	aydınlarıma
	bulunma	aydınımda	aydınlarımda
	ayrılma	aydınımdan	aydınlarımdan
	tamlayan	aydınımın	aydınlarımın
2. tekil	yalın	aydının	aydınların
	belirtme	aydınını	aydınlarını
	yönelme	aydınına	aydınlarına
	bulunma	aydınında	aydınlarında
	ayrılma	aydınından	aydınlarından
	tamlayan	aydınının	aydınlarının
3. tekil	yalın	aydını	aydınları
	belirtme	aydınını	aydınlarını
	yönelme	aydınına	aydınlarına
	bulunma	aydınında	aydınlarında
	ayrılma	aydınından	aydınlarından
	tamlayan	aydınının	aydınlarının
1. çoğul	yalın	aydınımız	aydınlarımız
	belirtme	aydınımızı	aydınlarımızı
	yönelme	aydınımıza	aydınlarımıza
	bulunma	aydınımızda	aydınlarımızda
	ayrılma	aydınımızdan	aydınlarımızdan
	tamlayan	aydınımızın	aydınlarımızın
2. çoğul	yalın	aydınınız	aydınlarınız
	belirtme	aydınınızı	aydınlarınızı
	yönelme	aydınınıza	aydınlarınıza
	bulunma	aydınınızda	aydınlarınızda
	ayrılma	aydınınızdan	aydınlarınızdan
	tamlayan	aydınınızın	aydınlarınızın
3. çoğul	yalın	aydını aydınları
	belirtme	aydınını aydınlarını
	yönelme	aydınına aydınlarına
	bulunma	aydınında aydınlarında
	ayrılma	aydınından aydınlarından
	tamlayan	aydınının aydınlarının

aydın adının çekimi

Üst kavramlar

• insan

Türetilmiş kavramlar

• aydınca,
• aydıncı,
• aydıncık,
• aydınken,
• aydınla,
• aydınlı,
• aydınlık,
• aydınsa,
• aydınsız

Ön ad

aydın (karşılaştırma daha aydın, üstünlük en aydın)

1. görgülü, ileri düşünceli, kültürlü, okumuş (kişi)
2. ışık alan, ışıklı

   Aydın oda.

3. kolayca anlaşılacak kadar açık (söz veya yazı)

Deyimler

• ay aydın

Türetilmiş kavramlar

• aydın karşıtlığı, ay aydınlığı

Benzer kelimeler

• günaydın, tünaydın

Çeviriler

aydınlık

Azerice: ziyalı (az) Fransizca: clair (fr), éclairé (fr), lumineux (fr), cultivé (fr) İngilizce: bright (en) Macarca: fényes (hu) Türkçe: Eski Türkçe: aydın‎ (otk) (aydın)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "aydın" maddesi

Azerice

Söyleniş

• Heceleme: ay‧dın

Ön ad

aydın

1. müşahhas, somut

Çağatayca

Söyleniş

• Heceleme: ay‧dın

Ad

1. ay aydınlığı
2. nur, zav-i asli, ay ve tün yâni aylı gece dir, mahitab, ruşen, mubarek baher, ziadar

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Eski Türkçe

Ön ad

1. ay aydınlığı
2. aydın

Gagavuzca

Söyleniş

• Heceleme: ay‧dın

Ön ad

aydın

1. aydın

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki