söz

Ayrıca bakınız: soz, sözcük

Türkçe

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ˈsøz/, [sø̞z]

Heceleme: söz

Köken

Ana Türkçe *söŕ sözcüğünden devralındı

Ad

söz (belirtme hâli sözü, çoğulu sözler)

Vikipedi

söz hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (dil bilimi) bir düşünceyi eksiksiz olarak anlatan kelime dizisi, kavil, kelam, laf, lakırtı
2. bir veya birkaç heceden oluşan ve anlamı olan ses birliği, kelime, sözcük
3. bir kohuyu yazılı veya sözlü olarak açıklamaya yarayan kelime dizisi

   Yer yer birçok türküde rastladığımız beylik sözler de vardı içinde. - B. R. Eyuboğlu

4. kesinlik kazanmayan haber, söylenti

   Ortalıkta bir söz dolaşıyor.

5. bir işi yapacağını kesin olarak vadetme

   O, sözünde duran bir adamdır.

6. (müzik) müzik parçalarının yazılı metni, güfte

   Şarkının sözleri çok anlamlı.

Deyimler

acı söz, ağır söz, ara söz, atasözü, beylik söz, eğri söz, iğneli söz, katı söz, kuru söz, lastikli söz, namus sözü, ön söz, özlü söz, pis söz, sav söz, son söz, söz açmak, söz almak, söz altında kalmamak, söz anlayan beri gelsin, söz aramızda, söze atılmak, söz atmak, söz ayağa düşmek, söz başı, söz düellosu, söze başlamak, söz birliği, söz bölüğü, söz bölükleri, söz cambazı, söz çıkmak, söz dağarcığı, söz dalaşı, söz dinlemek, söz dizimi, söz düellosu, söz düşmemek, söz düşürmek, söz ebesi, söz ehli, söz etmek, söz geçirmek, söz gelimi, söz gelişi, söz gelmek, söz getirmek, söz götürmek, söz götürmez, söz gümüşse sükût altındır, söz gösterisi, söz hazinesi, söz işitmek, söz kaldırmamak, sözde kalmak, söz karışıklığı, söz kesimi, söz kesmek, söz konusu, söz meydanı, söz misali, söz olmak, söz rüşveti, söz sahibi, söz sahibi olmak, söz sanatı, söz sırası, söz söyleme, söz söylemek, söz sözü açmak, söz taşımak, söz temsili, söz tutmak, söz türü, söz ustası, söz uzatımı, söz uzatımı, söz varlığı, söz variş bitirir; söz varbaş yitirir, söz vermek, söz yarışı, söz yazarı, söz yetiştirmek, söz yitimi, söz yok, söz zinciri, söze karışmak, söze son vermek, söze yatmak, sözü açılmak, sözü ağzına tıkamak, sözü ağzında bırakmak, sözü ağzında gevelemek, sözü ağzında kalmak, sözü ağzından almak, sözü bağlamak, sözü çevirmek, sözü dağıtmak, sözü edilmek, sözü geçmek, sözü kesmek, sözü mü olur, sözü tartmak, sözü uzatmak, sözüm meclisten dışarı, sözüm ona, sözüm yabana, sözün ardı boşa çıkmak, sözün kısası, sözünde durmak, sözünden çıkmamak, sözünden dönmek, sözünübilmez, sözüne gelmek, sözüne sahip, sözünü geri almak, sözüne sadık kalmak, sözünü esirgememek, sözünü kesmek, sözünün eri, sözünün eri olmak, sözünü tutmak, sözünü tutmak, sözünü balla kesmek, sözü sohbeti yerinde, şeref sözü, tatlı söz

Türetilmiş kavramlar

• sözce, sözcü, sözle, sözlü, sözse, sözsüz,

Çeviriler

çeviriler

Afrikanca: woord (af) Almanca: Wort (de) n Arnavutça: fjalë (sq) Azerice: söz (az), kəlmə (az) Eski Türkçe: çıgıl tıgıl‎ (otk) (çıgıl tıgıl), keleçü‎ (otk) (keleçü) Estonca: sõna (et) Faroe dili: orð (fo) Felemenkçe: woord (nl) Fince: sana (fi), puhe (fi), ilmaus (fi), sanoitus (fi) Fransızca: parole (fr) İngilizce: word (en), speech (en), parole (en), lyrics (en) İspanyolca: palabra (es) İsveççe: ord (sv), sångtext (sv) İsviçre Almancası: Wort (de) n İtalyanca: parola (it) Kürtçe: peyv (ku) Lehçe: mowa (pl), obietnica (pl), słowo (pl) Macarca: beszéd (hu) Maorice: kupu (mi) Özbekçe: gap (uz) Portekizce: palavra (pt) Türkmence: söz (tk), kelaam (tk) Yunanca: λόγος (el) (lógos)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "söz" maddesi

Atasözleri

• Adam olana bir söz yeter
• Ahmağa yüz, abdala söz vermeye gelmez
• Bir söz ara bozar,bir söz ara düzer
• Bir söz bin büyüye bedeldir
• Bir söz yola getirir, bir söz yoldan çıkarır
• Büyük lokma ye büyük söz söyleme
• Cahile söz anlatmak, deveye hendek atlatmaktan güçtür
• Sus küçüğün, söz büyüğün

Azerice

Ad

söz

1. (dil bilimi) kelime, kavil, lügat, söz, sözcük

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe söz

Ad

söz

1. (dil bilimi) kelime, kavil, lügat, söz, sözcük

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kırım Tatarca

Ad

söz

1. (dil bilimi) kelime, kavil, lügat, söz, sözcük

Türkmence

Ad

söz

1. (dil bilimi) kelime, kavil, lügat, söz, sözcük