En İyi Sorular
Zaman Çizelgesi
Sohbet
Bakış Açıları

kişi

Vikisözlük'ten, özgür sözlükten

Remove ads
Ayrıca bakınız: kisi, bilirkişi

Türkçe

Söyleniş

IPA(anahtar): /ci.ˈʃi/
Heceleme: ki‧şi

kişi (belirtme hâli kişini, çoğulu kişiler), sahiplik şekli kişi -si

kişi hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (aile) , koca
  2. (dil bilimi) çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık
    eş anlamlısı: şahıs
    Ben, sen, o (tekil kişi), biz, siz, onlar (çoğul kişi) Türkçedeki kişi adıllarıdır.
  3. (edebiyat) hikâye, oyun, roman v.s.'de yer alan kimse
  4. (primatlar) erkek
  5. (primatlar, sosyoloji) kadın veya erkeğe verilen genel ad
    eş anlamlıları: nefer, nüfus, zat
    Sınıfta, sürekli olarak numarası yaramazlar listesinin başına yazılan kişi bendim. A. Kutlu

Çekimleme

Daha fazla bilgi tekil, çoğul ...

kişioğlu kişizade


Deyimler

birinci kişi, doğuran kişi, er kişi, gerçek kişi, hatun kişi, ikinci kişi, istenmeyen kişi, kaynak kişi, kişi adılı, kişi başına, kişi eki, kişi zamiri, kişiye özel, tüzel kişi, kişiler arası, üçüncü kişi

Türetilmiş kavramlar

başkişi, bilirkişi, kişice, kişici, kişicik, kişili, kişioğlu, kişisiz, kişiyken, kişiyle, kişiyse, kişizâde, kişizade

Çeviriler

Kaynakça

Atasözleri

Remove ads

Azerice

Söyleniş

Heceleme: ki‧şi

kişi

  1. adam, erkek
    Atan yaşında kişiyəm, məni ələ salırsan? — Baban yaşında adamım, beni alaya mı alıyorsun?

Gagavuzca

Söyleniş

Heceleme: ki‧şi

Köken

Eski Türkçe kishi (kishi).

kişi

  1. kişi

Kaynakça

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Karaçay-Balkarca

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. kişi
  2. (aile) evli erkek, koca
  3. (primatlar) insan
Remove ads

Kumanca

Söyleniş

  • Heceleme: ki‧şi

kişi

  1. kişi
  2. (primatlar) insan

Türkmence

Söyleniş

Heceleme: ki‧şi

kişi

  1. kişi

Kaynakça

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads