Bizans-Bulgar Savaşı (913-927)
Bizans-Bulgar savaşı (913–927) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Bizans-Bulgar Savaşı (913–927) (Bulgarca: Българо–византийска война от 913–927), Birinci Bulgar İmparatorluğu ile Bizans İmparatorluğu arasında on yıldan fazla sürmüş savaştır. Savaş, Bizans imparatoru Aleksandros'un Bulgaristan'a yıllık bir haraç vermeyi durdurma kararı alması ile başlamışsa da, Çar olarak tanınmasını isteyen I. Simeon tarafından askeri ve ideolojik girişim başlatılmıştı ve sadece Konstantinopolis'i değil Bizans İmparatorluğunun geri kalan kısmını almayı amaçladığı aşikardır.
Bizans-Bulgar Savaşı (913–927) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Bizans-Bulgar savaşları/Bulgar-Sırp savaşları | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Birinci Bulgar İmparatorluğu |
| ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
| |||||||
Güçler | |||||||
Bilinmiyor | Bilinmiyor | ||||||
Kayıplar | |||||||
Bilinmiyor | Ağır |
917'de Bulgar ordusu Achelous Muharebesi'nde Bizanslıları ezici bir şekilde yenmesi Bulgaristan'ın Balkanlar'daki tam bir askeri üstünlüğüyle sonuçlandı. Bulgarlar, 917'de Katasyrtai'de, 921'de Pegae'da ve 922'de Konstantinopolis'te Bizanslıları yendiler. Bulgarlar, Trakya'da önemli Hadrianapolis kentini de ele geçirdiler ve Güney Yunanistan'da derinlerinde Hellas Theması'nın başkenti Tebai'yi ele geçirdiler. Achelous'taki felaketin ardından Bizans diplomasisi, Sırbistan Prensliği'nin Bulgaristan'a batıdan saldırmasına yol açtı, ancak bu saldırı kolayca savuşturuldu. 924 yılında Sırplar Sırbistan'a giderken küçük bir Bulgar ordusunu pusuya düşürüp ve mağlup etmeleri Bulgaristan'ın o yılın sonuna doğru Sırbistan ile birleşmesiyle sona eren büyük bir misilleme seferi başlatmalarına neden oldu.
Simeon, Konstantinopolis'i fethetmek için donanma desteğine ihtiyaç duyulduğunun farkındaydı ve 922 yılında güçlü Arap donanmasının desteğini görüşmek üzere Mehdiye bulunan Fâtımî Halifesi Mehdi'ye elçi gönderdi. Halife, bir ittifak düzenlemek için kendi temsilcilerini Bulgaristan'a göndermeyi kabul etti; ancak elçiler, yolda, Calabria kıyılarında Bizanslılar tarafından yakalandı. İmparator I. Romanos, Arapları cömert hediyelere boğarak Bulgaristan ile ittifak yapmalarını önlemeyi başardı. 927 Mayıs'ında öldüğünde Simeon, Balkanlar'daki Bizans topraklarının tamamına yakını kontrol ediyordu, ancak Konstantinopolis'i hala eline geçirmekten uzaktı.
927'de, her iki ülke de nüfusa ve ekonomiye ağır yük bindiren büyük askeri çabalarla tükendi. Simeon'un halefi Petr, olumlu bir barış anlaşması imzaladı. Bizans, kendisini Bulgaristan İmparatoru ve Bulgar Ortodoks Kilisesi'ni ise bağımsız bir Patrikhane olarak kabul etmenin yanı sıra yıllık bir haraç da ödemeyi kabul etti. Barış, Petr ve Romanos'un torunu İrini Lekapene arasındaki evlilikle pekiştirildi. İki güç arasında imzalanan bu anlaşma, Bulgaristan ve Bizans İmparatorluğu için istikrar ve refah sağlayan 40 yıllık barışçıl ilişkileri başlattı.