รางวัลปาล์มทองคำ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รางวัลปาล์มทองคำ (ฝรั่งเศส: Palme d'Or, ออกเสียง: [palm(ə) dɔʁ]) เป็นรางวัลสูงสุดในการประกวดภาพยนตร์ของเทศกาลภาพยนตร์กาน มีครั้งแรกใน ค.ศ. 1955 โดยตั้งแต่ ค.ศ. 1939 ถึง 1954 รางวัลสูงสุดใช้ชื่อว่า กรังปรีซ์ในเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติ (Grand Prix du Festival International du Film)[1] และตั้งแต่ ค.ศ. 1964 ถึง 1974 ใช้ชื่อว่า กรังปรีซ์ในเทศกาล (ฝรั่งเศส: Grand Prix du Festival)[2]
| รางวัลปาล์มทองคำ | |
|---|---|
 | |
| ที่ตั้ง | กาน |
| ประเทศ | ฝรั่งเศส |
| จัดโดย | เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติกาน |
| รางวัลแรก | ค.ศ. 1955 |
| ผู้รับรางวัล | Titane (ค.ศ. 2021) |
| เว็บไซต์ | http://www.festival-cannes.com |
ประวัติ
ก่อนหน้านี้จนถึง ค.ศ. 1954 คณะกรรมการของเทศกาลภาพยนตร์กานมีการมอบรางวัล "Grand Prix of the International Film Festival" ให้กับภาพยนตร์ที่ดีที่สุด โดยรางวัลจะมีการออกแบบใหม่ทุกปีโดยศิลปินร่วมสมัยในแต่ละปี จนสิ้นสุดปี 1954 คณะกรรมการบริหารเทศกาลเชิญช่างอัญมณีมาออกแบบปาล์ม เพื่ออุทิศให้กับตราอาร์มของเมืองกาน[3] แบบดั้งเดิม ออกแบบโดยลูเซียน ลาซอน และแท่นประติมากรรมออกแบบโดยศิลปินชื่อ เซบาสเตียง
ใน ค.ศ. 1955 รางวัลปาล์มทองคำครั้งแรกมองให้กับเดลเบิร์ต มานน์ให้กับผลงานภาพยนตร์เรื่อง Marty รางวัลปาล์มทองคำถือเป็นรางวัลสูงสุดของเทศกาลจนกระทั่ง ค.ศ. 1964 เมื่อเทศกาลได้นำรางวัล Grand Prix กลับมาใช้ใหม่เนื่องจากปัญหาเรื่องลิขสิทธิ์กับเรื่องปาล์ม จนกระทั่ง ค.ศ. 1975 รางวัลปาล์มทองคำกลับมาใหม่อีกครั้งและถือเป็นสัญลักษณ์ของเทศกาลภาพยนตร์กาน มีการมอบรางวัลให้กับผู้กำกับภาพยนตร์ในทุก ๆ ปี สำหรับภาพยนตร์ยาวที่เข้าร่วมประกวดอย่างเป็นทางการ
ตั้งแต่ ค.ศ. 1975 ได้มีการออกแบบตัวรางวัลใหม่หลายครั้ง เริ่มตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1980 โดยในปัจจุบัน ปาล์มทำจากทองคำ 24 กะรัต ในแม่พิมพ์ขี้ผึ้งติดเข้ากับที่รองที่เป็นคริสตัล บรรจุในกล่องหนังโมร็อกโกสีน้ำเงิน โดยการประกาศรางวัลจะประกาศเป็นรางวัลสุดท้ายของเทศกาล โดยประธานกรรมการตัดสินในแต่ละปีเป็นผู้ประกาศผลและมอบรางวัล
ผู้ได้รับรางวัล
สรุป
มุมมอง
Grand Prix du Festival International du Film (1939-1954)
| ปี | ภาพยนตร์ | ผู้กำกับ | สัญชาติของผู้กำกับ (ณ เวลาที่ภาพยนตร์เข้าร่วม) |
|---|---|---|---|
| 1939 | Union Pacific [4] | Cecil B. DeMille | * สหรัฐ |
| 1946 | Torment (Hets) | Alf Sjöberg | * สวีเดน |
| The Lost Weekend | Billy Wilder | สหรัฐ | |
| The Red Meadows (De røde enge) | Bodil Ipsen และ Lau Lauritzen Jr. | * เดนมาร์ก | |
| Brief Encounter | David Lean | * สหราชอาณาจักร | |
| Portrait of Maria (María Candelaria (Xochimilco)) | Emilio Fernández | * เม็กซิโก | |
| Neecha Nagar (नीचा नगर) | Chetan Anand | * อินเดีย | |
| The Turning Point (Великий перелом, Velikiy perelom) | Fridrikh Ermler | * สหภาพโซเวียต | |
| La symphonie pastorale | Jean Delannoy | * ฝรั่งเศส | |
| The Last Chance (Die Letzte Chance) | Leopold Lindtberg | * ออสเตรีย | |
| Men Without Wings (Muži bez křídel) | František Čáp | * เชโกสโลวาเกีย | |
| Rome, Open City (Roma, città aperta) | Roberto Rossellini | * อิตาลี | |
| 1947 | ไม่มีการมอบรางวัล | ||
| 1948 | งดจัด | ||
| 1949 | The Third Man | Carol Reed | สหราชอาณาจักร |
| 1950 | งดจัด | ||
| 1951 | Miss Julie (Fröken Julie) | Alf Sjöberg | สวีเดน |
| Miracle in Milan (Miracolo a Milano) | Vittorio De Sica | อิตาลี | |
| 1952 | The Tragedy of Othello: The Moor of Venice | Orson Welles | สหรัฐ |
| Two Cents Worth of Hope (Due soldi di speranza) | Renato Castellani | อิตาลี | |
| 1953 | The Wages of Fear (Le salaire de la peur) | Henri-Georges Clouzot | ฝรั่งเศส |
| 1954 | Gate of Hell (地獄門, Jigokumon) | Teinosuke Kinugasa | * ญี่ปุ่น |
Palme d'Or (1955-1963)
| ปี | ภาพยนตร์ | ผู้กำกับ | สัญชาติของผู้กำกับ (ณ เวลาที่ภาพยนตร์เข้าร่วม) |
|---|---|---|---|
| 1955 | Marty | Delbert Mann | สหรัฐ |
| 1956 | The Silent World (Le monde du silence) | Jacques-Yves Cousteau และ Louis Malle | ฝรั่งเศส |
| 1957 | Friendly Persuasion | William Wyler | สหรัฐ |
| 1958 | The Cranes Are Flying (Летят журавли, Letyat zhuravli) | Mikhail Kalatozov | สหภาพโซเวียต |
| 1959 | Black Orpheus (Orfeu Negro) | Marcel Camus | ฝรั่งเศส |
| 1960 | La Dolce Vita | Federico Fellini | อิตาลี |
| 1961 | The Long Absence (Une aussi longue absence) | Henri Colpi | ฝรั่งเศส |
| Viridiana | Luis Buñuel | เม็กซิโก | |
| 1962 | O Pagador de Promessas | Anselmo Duarte | * บราซิล |
| 1963 | The Leopard (Il gattopardo) | Luchino Visconti | อิตาลี |
Grand Prix du Festival International du Film (1964-1974)
| ปี | ภาพยนตร์ | ผู้กำกับ | สัญชาติของผู้กำกับ (ณ เวลาที่ภาพยนตร์เข้าร่วม) |
|---|---|---|---|
| 1964 | The Umbrellas of Cherbourg (Les parapluies de Cherbourg) | Jacques Demy | ฝรั่งเศส |
| 1965 | The Knack …and How to Get It | Richard Lester | สหราชอาณาจักร |
| 1966 | A Man and a Woman (Un homme et une femme) | Claude Lelouch | ฝรั่งเศส |
| The Birds, the Bees and the Italians (Signore e signori) | Pietro Germi | อิตาลี | |
| 1967 | Blow-Up | Michelangelo Antonioni | อิตาลี |
| 1968 | ยกเลิกงานไป | ||
| 1969 | if.... | Lindsay Anderson | สหราชอาณาจักร |
| 1970 | MASH | Robert Altman | สหรัฐ |
| 1971 | The Go-Between | Joseph Losey | สหรัฐ |
| 1972 | The Working Class Goes to Heaven (La classe operaia va in paradiso) | Elio Petri | อิตาลี |
| The Mattei Affair (Il caso Mattei) | Francesco Rosi | อิตาลี | |
| 1973 | The Hireling | Alan Bridges | สหราชอาณาจักร |
| Scarecrow | Jerry Schatzberg | สหรัฐ | |
| 1974 | The Conversation | Francis Ford Coppola | สหรัฐ |
Palme d'Or (1975-ปัจจุบัน)
| ปี | ภาพยนตร์ | ผู้กำกับ | สัญชาติของผู้กำกับ (ณ เวลาที่ภาพยนตร์เข้าร่วม) |
|---|---|---|---|
| 1975 | Chronicle of the Years of Fire (Chronique des années de braise) | Mohammed Lakhdar-Hamina | * แอลจีเรีย |
| 1976 | Taxi Driver | Martin Scorsese | สหรัฐ |
| 1977 | Padre Padrone | Paolo Taviani และ Vittorio Taviani | อิตาลี |
| 1978 | The Tree of Wooden Clogs (L'albero degli zoccoli) | Ermanno Olmi | อิตาลี |
| 1979 | Apocalypse Now | Francis Ford Coppola | สหรัฐ |
| The Tin Drum (Die Blechtrommel) | Volker Schlöndorff | * เยอรมนีตะวันตก | |
| 1980 | All That Jazz | Bob Fosse | สหรัฐ |
| Kagemusha (影武者) | Akira Kurosawa | ญี่ปุ่น | |
| 1981 | Man of Iron (Człowiek z żelaza) | Andrzej Wajda | * โปแลนด์ |
| 1982 | Missing | Costa-Gavras | * กรีซ |
| The Way (Yol) | Yılmaz Güney and Şerif Gören | * ตุรกี | |
| 1983 | The Ballad of Narayama (楢山節考 / Narayama bushiko) | Shohei Imamura | ญี่ปุ่น |
| 1984 | Paris, Texas [unanimously] | Wim Wenders | เยอรมนีตะวันตก |
| 1985 | When Father Was Away on Business (Otac na službenom putu) [unanimously] | Emir Kusturica | * ยูโกสลาเวีย |
| 1986 | The Mission | Roland Joffé | สหราชอาณาจักร |
| 1987 | Under the Sun of Satan (Sous le soleil de Satan) [unanimously] | Maurice Pialat | ฝรั่งเศส |
| 1988 | Pelle the Conqueror (Pelle erobreren) | Bille August | เดนมาร์ก |
| 1989 | Sex, Lies, and Videotape | Steven Soderbergh | สหรัฐ |
| 1990 | Wild at Heart | David Lynch | สหรัฐ |
| 1991 | Barton Fink [unanimously] | Joel และ Ethan Coen | สหรัฐ |
| 1992 | The Best Intentions (Den goda viljan) | Bille August | เดนมาร์ก |
| 1993 | Farewell My Concubine (霸王別姬 / Bàwáng bié jī) | Chen Kaige | * จีน |
| The Piano | Jane Campion | * นิวซีแลนด์ | |
| 1994 | Pulp Fiction | Quentin Tarantino | สหรัฐ |
| 1995 | Underground (Подземље, Podzemlje) | Emir Kusturica | * ยูโกสลาเวีย |
| 1996 | Secrets & Lies | Mike Leigh | สหราชอาณาจักร |
| 1997 | Taste of Cherry (طعم گيلاس /Ta'm-e gīlās) | Abbas Kiarostami | * อิหร่าน |
| The Eel (''うなぎ, Unagi) | Shohei Imamura | ญี่ปุ่น | |
| 1998 | Eternity and a Day (Μια αιωνιότητα και μια μέρα / Mia aioniotita kai mia mera) [unanimously] | Theo Angelopoulos | * กรีซ |
| 1999 | Rosetta | Luc และ Jean-Pierre Dardenne | * เบลเยียม |
| 2000 | Dancer in the Dark | Lars von Trier | เดนมาร์ก |
| 2001 | The Son's Room (La stanza del figlio) | Nanni Moretti | อิตาลี |
| 2002 | The Pianist | Roman Polanski | โปแลนด์ |
| 2003 | Elephant | Gus Van Sant | สหรัฐ |
| 2004 | Fahrenheit 9/11 [unanimously] | Michael Moore | สหรัฐ |
| 2005 | L'enfant (The Child) | Luc และ Jean-Pierre Dardenne | เบลเยียม |
| 2006 | The Wind That Shakes the Barley | Ken Loach | * ไอร์แลนด์ |
| 2007 | 4 Months, 3 Weeks and 2 Days (4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile) | Cristian Mungiu | * โรมาเนีย |
| 2008 | The Class (Entre les murs) [unanimously] | Laurent Cantet | ฝรั่งเศส |
| 2009 | The White Ribbon (Das weiße Band) | Michael Haneke | ออสเตรีย |
| 2010 | Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives (ลุงบุญมีระลึกชาติ) | Apichatpong Weerasethakul | * ไทย |
| 2011 | The Tree of Life | Terrence Malick | สหรัฐ |
| 2012 | Amour | Michael Haneke | ออสเตรีย |
| 2013 | Blue Is the Warmest Colour (La vie d'Adèle) | Abdellatif Kechiche | ฝรั่งเศส |
| 2014 | Winter Sleep (Kış Uykusu) | Nuri Bilge Ceylan | ตุรกี |
*ประเทศที่ได้รับรางวัลครั้งแรก
อ้างอิง
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.