Loading AI tools
อากาศยานไอพ่นลำตัวกว้างสองเครื่องยนต์ของโบอิง จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โบอิง 777 (อังกฤษ: Boeing 777) เป็นอากาศยานไอพ่นลำตัวกว้างที่ออกแบบและผลิตโดยเครื่องบินพาณิชย์โบอิง โดยเป็นอากาศยานสองเครื่องยนต์ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกและอากาศยานลำตัวกว้างที่มีการผลิตมากที่สุด อากาศยานได้รับการออกแบบมาเพื่อเชื่อมช่องว่างระหว่างเครื่องบินลำตัวกว้างรุ่นอื่นๆ ของโบอิง ซึ่งคือโบอิง 767 และโบอิง 747 เครื่องบินที่ใหญ่ที่สุดที่โบอิงผลิต ณ ขณะนั้น และยังเป็นการทดแทนเครื่องบินดีซี-10 และแอล-1011 ที่เก่ากว่า ในขั้นตอนการพัฒนาอากาศยาน โบอิงได้รับความร่วมมือจากสายการบิน 8 แห่ง โดยได้เปิดตัวโครงการในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1990 พร้อมรับคำสั่งซื้อจากยูไนเต็ดแอร์ไลน์ โบอิงได้เปิดตัวอากาศยานลำต้นแบบในเดือนเมษายน ค.ศ. 1994 และทำการบินในเดือนมิถุนายน โบอิง 777 เข้าประจำการกับครั้งแรกกับยูไนเต็ดแอร์ไลน์ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1995 รุ่นที่มีพิสัยไกลกว่าเปิดตัวในปี 2000 และเข้าประจำการในปี 2004
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
| โบอิง 777 | |
|---|---|
.jpg) โบอิง 777-300อีอาร์ของเอมิเรตส์ ผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดของรุ่น | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| บทบาท | อากาศยานไอพ่นลำตัวกว้าง |
| ชาติกำเนิด | สหรัฐ |
| บริษัทผู้ผลิต | เครื่องบินพาณิชย์โบอิง |
| สถานะ | ในประจำการ |
| ผู้ใช้งานหลัก | เอมิเรตส์ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ กาตาร์แอร์เวย์ แอร์ฟรานซ์ |
| จำนวนที่ผลิต | 1,738 ลำ (ณ เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2024)[1] |
| ประวัติ | |
| สร้างเมื่อ | ค.ศ. 1993–ปัจจุบัน |
| เที่ยวบินแรก | 12 มิถุนายน ค.ศ. 1994 |
| ให้บริการ | 7 มิถุนายน ค.ศ. 1995 กับยูไนเต็ดแอร์ไลน์ |
| สายการผลิต | โบอิง 777เอ็กซ์ |
โบอิง 777 สามารถรองรับการจัดเรียงที่นั่งสูงสุด 10 ที่นั่งต่อแถว และโดยทั่วไปมีความจุผู้โดยสารในการจัดเรียงที่นั่ง 3 ชั้นที่ 301 ถึง 368 ที่นั่งด้วยพิสัยการบินประมาณ 5,240 ถึง 8,555 ไมล์ทะเล [nmi] (9,700 ถึง 15,840 กิโลเมตร; 6,030 ถึง 9,840 ไมล์) อากาศยานโดดเด่นด้วยเครื่องยนต์เทอร์โบแฟนขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ ล้อลงจอดหลักที่มีหกล้อต่อชุด หน้าตัดลำตัวอากาศยานแบบวงกลมเต็ม และปลายหางทรงใบพัด โบอิง 777 เป็นอากาศยานโดยสารลำแรกของโบอิงที่ใช้ระบบควบคุมแบบฟลายบายไวร์และใช้โครงสร้างแบบพอลิเมอร์เสริมคาร์บอนไฟเบอร์ในบริเวณท้ายลำ
โบอิง 777 รุ่นดั้งเดิมซึ่งมีน้ำหนักขึ้นบินสูงสุด 545,000–660,000 lb (247–299 t) นั้นผลิตขึ้นโดยมีความยาวลำตัวเครื่องบินสองแบบ ได้แก่ 777-200 รุ่นแรกซึ่งตามมาด้วยรุ่น -200อีอาร์ ซึ่งมีการเพิ่มพิสัยการบิน เปิดตัวในปี 1997 และรุ่น 777-300 ซึ่งมีเพิ่มพิสัยการบินมากขึ้น 33.25 ft (10.13 m) เปิดตัวในปี 1998 โบอิง 777 รุ่นคลาสสิกเหล่านี้ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ เจเนอรัลอิเล็กทริก จีอี90, แพรตต์แอนด์วิตนีย์ พีดับเบิลยู4000 หรือ โรลส์-รอยซ์ เทรนต์ 800 ขนาด 77,200–98,000 lbf (343–436 kN) รุ่น 777-300อีอาร์ที่มีพิสัยการบินเพิ่มขึ้น มีน้ำหนักขึ้นบินสูงสุดที่ 700,000–775,000 lb (318–352 t) และเริ่มให้บริการในปี 2004 เครื่องบิน 777-200แอลอาร์ที่มีพิสัยการบินมากที่สุดเปิดตัวในปี 2006 และรุ่นบินขนส่งสินค้า 777เอฟ เปิดตัวในปี 2009 เครื่องบินรุ่นพิสัยการบินไกลขึ้นเหล่านี้ใช้เครื่องยนต์จีอี90 ขนาด 110,000–115,300 lbf (489–513 kN) ทั้งหมดและมี ปลายปีกแบบเรกที่ขยายออกไป ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2013 โบอิงได้ประกาศโครงการพัฒนาโบอิง 777เอ็กซ์ ประกอบด้วยรุ่น -8 และ -9 โดยปีกของทั้งสองมีองค์ประกอบเป็นวัสดุคอมโพสิตพร้อมปลายปีกแบบพับได้ และเครื่องยนต์ เจเนอรัลอิเล็กทริก จีอี9เอ็กซ์
ณ ปี ค.ศ. 2024 เอมิเรตส์เป็นผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุดโดยมีประจำการ 142 ลำ โดย ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2024 มีผู้ให้บริการอยู่ทั้งหมด 60 ราย และมีคำสั่งซื้อ 2,284 ลำในทุกรุ่น โดยส่งมอบแล้ว 1,738 ลำ ทำให้โบอิง 777 เป็นอากาศยานลำตัวกว้างที่ขายดีที่สุดในโลก โดยรุ่น -300อีอาร์เป็นรุ่นที่ขายดีที่สุดด้ายคำสั่งซื้อ 837 ลำและยอดส่งมอบ 832 ลำ เดิมโบอิง 777 แข่งขันโดยตรงกับแอร์บัส เอ340 และแมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-11 แต่ตั้งแต่ปี 2015 เป็นต้นมาส่วนมากจะแข่งขันกับแอร์บัส เอ350 และเอ330-900 ณ เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2024 โบอิง 777 ประสบอุบัติเหตุและอุบัติการณ์ทางการบินทั้งหมด 31 ครั้ง รวมเหตุการณ์อุบัติเหตุที่ตัวเครื่องไม่สามารถกลับมาให้บริการหรือซ่อมแซมได้ (hull loss) ห้าครั้งจากแปดครั้งที่ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตรวม 542 รายบนอากาศยานและอีกสามรายบนภาคพื้น[2][3][4]
โบอิงใช้สองลักษณะ - พิสัยบินและช่วงของลำตัว - เพื่อกำหนดรุ่น 777[5] ผู้โดยสารและความจุของสินค้าขึ้นอยู่กับความยาวของลำตัว: 777-300 ยืดฐาน 777-200 ในปี พ.ศ. 2541 มีการกำหนดหมวดหมู่สามช่วง: ตลาด A จะครอบคลุมการดำเนินงานในประเทศและภูมิภาค, ตลาด B จะครอบคลุมเส้นทางจากยุโรปไปยังชายฝั่งตะวันตกของสหรัฐอเมริกาและตลาด C เส้นทางข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกที่ยาวที่สุด[6] ตลาด A จะถูกปกคลุมด้วยพิสัยบิน 4,200 ไมล์ทะเล (7,800 กม.), เครื่องบิน MTOW 234 ตัน (516,000 ปอนด์) สำหรับผู้โดยสาร 353 ถึง 374 คน ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ 316 นอต (71,000 ปอนด์), ตามด้วยตลาดระยะ B 6,600 ไมล์ทะเล (12,200 กม.) สำหรับผู้โดยสาร 286 คนในสามระดับ, กับแรงผลักดันหน่วย 365 นอต (82,000 ปอนด์) และ MT3 263 ตัน (580,000 ปอนด์), คู่แข่ง เอ340, พื้นฐานของผู้โดยสารตลาด A 409 ถึง 434, และในที่สุดก็มี 7,600 ไมล์ทะเล (14,000 กม.) ตลาด C พร้อมกับเครื่องยนต์ 400 นอต (90,000 ปอนด์)[7]
เครื่องบิน 777-200 เริ่มต้นทำการบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2537 และได้รับการส่งมอบครั้งแรกให้กับยูไนเต็ดแอร์ไลน์ในวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2538[8] ด้วยเครื่องยนต์ MTOW 545,000 ปอนด์ (247,200 กิโลกรัม) และ 77,000 ปอนด์ (340 นอต), มีระยะทาง 5,240 ไมล์ทะเล (9,700 กม.) โดยมีผู้โดยสาร 305 คนในรูปแบบสามชั้น[9] -200 มีวัตถุประสงค์หลักที่สายการบินภายในประเทศสหรัฐอเมริกา[10], แม้ว่าสายการบินในเอเชียหลายแห่งและบริติชแอร์เวย์สก็ยังใช้เครื่องบินรุ่นนี้ เก้าลูกค้า -200 รายที่แตกต่างกัน รายได้ส่งมอบเครื่องบิน 88 ลำ, โดยมี 55 สายการบินให้บริการในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2561[2], เครื่องบินแอร์บัสคู่แข่งคือ เอ330-300[11]
ในปี พ.ศ. 2559, สายการบินยูไนเต็ดแอร์ไลน์เปลี่ยนเส้นทางการบินด้วยทั้งหมด 19 แห่ง -200 เส้นทางไปเป็นเส้นทางภายในประเทศของสหรัฐอเมริกา, รวมถึงเที่ยวบินไปและกลับจากฮาวาย, และเพิ่มที่นั่งชั้นประหยัดมากขึ้นโดยเปลี่ยนไปใช้การกำหนดค่าแบบเรียงหน้ากระดานสิบ (รูปแบบที่ตรงกับการกำหนดค่าใหม่ของสายการบินอเมริกัน)[12][13] ณ ปี พ.ศ. 2562, โบอิงจะไม่ทำการตลาดที่ -200 อีกต่อไปตามที่ระบุโดยการนำออกจากรายการราคาของผู้ผลิตสำหรับรุ่น 777
.jpg)
ตลาดสำหรับโบอิง 777-200อีอาร์ ("ER" สำหรับ Extended Range, พิสัยบินที่ขยายขึ้น), แต่เดิมรู้จักกันในชื่อ 777-200IGW (increased gross weight, น้ำหนักรวมเพิ่มขึ้น), มีความจุเชื้อเพลิงเพิ่มเติมและน้ำหนักบินขึ้นสูงสุดที่เพิ่มขึ้นสำหรับเส้นทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก[14] ด้วยเครื่องยนต์ 658,000 ปอนด์ (298.46 t)น้ำหนักบินขึ้นสูงสุดและ 93,700 ปอนด์ (417 กิโลนอต), มีพิสัยบิน 7,065 ไมล์ทะเล (13,084 กม.)[15] ได้รับการส่งมอบครั้งแรกให้กับบริติชแอร์เวย์ในวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2540 [16] ลูกค้า 33 รายได้รับการส่งมอบ 422 ลำโดยไม่มีคำสั่งซื้อที่ไม่สำเร็จในเดือนเมษายน พ.ศ. 2562
เมื่อวันที่กรกฎาคม พ.ศ. 2561, ตัวอย่าง 338 ลำ ของ -200ER อยู่ในสายการบิน[17] คู่แข่งคือ เอ340-300 [18] โบอิงเสนอ 787-10 เพื่อแทนที่[19] มูลค่าของ -200ER ใหม่เพิ่มขึ้นจาก 110 ล้านดอลลาร์สหรัฐเมื่อเข้ารับบริการสู่ 130 ล้านดอลลาร์สหรัฐในปี พ.ศ. 2550; -200ER ขายไป 30 ล้านเหรียญสหรัฐสิบปีต่อมา ในขณะที่รุ่นเก่าที่สุดมีมูลค่าประมาณ 5-6 ล้านเหรียญสหรัฐขึ้นอยู่กับเวลาเครื่องยนต์ที่เหลือ[20]
อาจถูกจัดส่งแบบไม่ระบุด้วยแรงขับเครื่องยนต์ที่ลดลงสำหรับเส้นทางที่สั้นลงเพื่อลดน้ำหนักบินขึ้นสูงสุด, ลดราคาซื้อและค่าธรรมเนียมการลงจอด (ตามข้อกำหนด 777-200) แต่สามารถจัดอันดับใหม่เป็นมาตรฐานแบบเต็มได้[21] สิงคโปร์แอร์ไลน์สั่งซื้อมากกว่า -200ER ซึ่งไม่ได้รับการจัดอันดับ[22][23]
บริติชแอร์เวย์ 777-200อีอาร์บินเที่ยวบินที่เร็วที่สุดในนิวยอร์กสู่ลอนดอนที่ความเร็ว 5 ชั่วโมง 16 นาทีในเดือนมกราคม 2558 เนื่องจากลมที่พัดแรง[24][25][a][26]
.jpg)
โบอิง 777-200แอลอาร์ ("LR" สำหรับ Longer Range, พิสัยบินที่ยาวขึ้น), รุ่นตลาด C, ให้บริการในปี พ.ศ. 2549 เป็นหนึ่งในเครื่องบินพาณิชย์ที่มีพิสัยบินที่ยาวที่สุด[27][28] โบอิงตั้งชื่อว่า Worldliner ว่าสามารถเชื่อมต่อสนามบินเกือบสองแห่งในโลก, [29] แม้ว่ามันจะเป็นไปตามข้อ จำกัด ETOPS[30] มันถือครองสถิติโลกสำหรับเที่ยวบินตรงที่ยาวที่สุดโดยสายการบินพาณิชย์[29] มันมีช่วงการออกแบบสูงสุด 8,555 ไมล์ทะเล (15,844 กม.) ณ ปี พ.ศ. 2560 [31] -200LR มีไว้สำหรับเส้นทางระยะไกลพิเศษเช่นลอสแอนเจลิสไปสิงคโปร์
![[icon]](#/media/ไฟล์:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ณ ค.ศ. 2018 มีเครื่องบินตระกูลโบอิง 777 ให้บริการอยู่ทั้งหมด 1,416 ลำ โดยผู้ให้บริการรายใหญ่ที่สุด ได้แก่ เอมิเรตส์ (163), ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (91), แอร์ฟรานซ์ (70), คาเธ่ย์แปซิฟิค (69), อเมริกันแอร์ไลน์ (67), กาตาร์แอร์เวย์ (67), บริติชแอร์เวย์ (58), โคเรียนแอร์ (53), ออล นิปปอน แอร์เวย์ (50), และสิงคโปร์แอร์ไลน์ (46)[32]
| 2550 | 2549 | 2548 | 2547 | 2546 | 2545 | 2544 | 2543 | 2542 | 2541 | 2540 | 2539 | 2538 | 2537 | 2536 | 2535 | 2534 | 2533 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 49 | 76 | 154 | 42 | 13 | 32 | 30 | 116 | 35 | 68 | 55 | 68 | 101 | 0 | 30 | 30 | 24 | 28 |
| 2550 | 2549 | 2548 | 2547 | 2546 | 2545 | 2544 | 2543 | 2542 | 2541 | 2540 | 2539 | 2538 | 2537 | 2536 | 2535 | 2534 | 2533 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 24 | 65 | 40 | 36 | 39 | 47 | 61 | 55 | 83 | 74 | 59 | 32 | 13 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| ข้อมูล | 777-200 | 777-200อีอาร์ | 777-200แอลอาร์ | 777-200เอฟ | 777-300 | 777-300อีอาร์ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| จำนวนนักบิน | 2 | |||||
| ความจุผู้โดยสาร | 305 (3 ชั้นบิน) | 303 (3 ชั้นบิน) | N/A | 368 (3 ชั้นบิน) | 365 (3 ชั้นบิน) | |
| ความยาว | 63.7 เมตร (209 ฟุต 1 นิ้ว) | 73.9 เมตร (242 ฟุต 4 นิ้ว) | ||||
| ความกว้างของปีก | 60.9 เมตร (199 ฟุต 11 นิ้ว) | 64.8 เมตร (212 ฟุต 7 นิ้ว) | 60.9 เมตร (199 ฟุต 11 นิ้ว) | 64.8 (212 ฟุต 7 นิ้ว) | ||
| ความสูง | 18.5 เมตร (60 ฟุต 9 นิ้ว) | |||||
| ความกว้างของห้องนักบิน | 5.86 เมตร (19 ฟุต 3 นิ้ว) | |||||
| ความกว้างของลำตัวเครื่อง | 6.19 เมตร (20 ฟุต 4 นิ้ว) | |||||
| น้ำหนักบรรทุกเปล่า | 139,225 กก. (307,000 ปอนด์) | 142,900 กก. (315,000 ปอนด์) | 148,181 กก. (326,000 ปอนด์) | N/A | 160,120 กก. (353,600 ปอนด์) | 166,881 กก. (366,940 ปอนด์) |
| น้ำหนักสูงสุดขณะนำเครื่องขึ้น | 247,210 กก. (545,000 ปอนด์) | 297,560 กก. (656,000 ปอนด์) | 347,450 กก. (766,000 ปอนด์) | 299,370 กก. (660,000 ปอนด์) | 351,534 กก. (775,000 ปอนด์) | |
| ความเร็วปกติ | 0.85 มัก (892 กม./ชั่วโมง, 555 ไมล์/ชั่วโมง, 481 น็อต) ที่ความสูง 35,000 ฟุต | |||||
| ความเร็วสูงสุด | 0.9 มัก (950 กม./ชั่วโมง, 587 ไมล์/ชั่วโมง, 512 น็อต) ที่ความสูง 35,000 ฟุต | |||||
| ความจุห้องสินค้า | 150 ตร.ม. (5,302 ตารางฟุต) | 636 ตร.ม. (22,455 ตารางฟุต) | 200 ตร.ม. (7,080 ตารางฟุต) | |||
| พิสัยบิน เมื่อบรรทุกเต็มลำ | 9,649 กม. (5,210 ไมล์ทะเล) | 14,316 กม. (7,730 ไมล์ทะเล) | 17,446 กม. (9,420 ไมล์ทะเล) | 9,065 กม. (4,895 ไมล์ทะเล) | 11,029 กม. (5,995 ไมล์ทะเล) | 14,594 กม. (7,880 ไมล์ทะเล) |
| เครื่องยนต์ (x 2) | PW 4077 RR 877 GE 90-77B | PW 4090 RR 895 GE 90-94B | GE 90-110B GE 90-115B | GE 90-110B | PW 4098 RR 892 GE 90-94B | GE 90-115B |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
