เครื่องบินพาณิชย์โบอิง

ฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง (อังกฤษ: Boeing Commercial Airplanes) เป็นแผนกของบริษัทโบอิง ซึ่งรวมถึงหน่วยผลิตที่ ซีแอตเทิล ฐานการผลิตเดิมของ บริษัทเครื่องบินโบอิง (Boeing Airplane Company) (ฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์) และลองบีช ฐานการผลิตเครื่องบินดักลาส (ฝ่ายการผลิตของแมคดอนเนลล์ ดักลาส และในปีพ.ศ. 2549 โบอิงเป็นบริษัทผลิตเครื่องบินที่มียอดสั่งซื้อสูงสุด เหนือแอร์บัสเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พ.ศ. 2543

ฝ่ายผลิตเครื่องบินพาณิชย์โบอิง
Boeing Commercial Airpalnes

ประเภท	แผนกของบริษัท โบอิง จำกัด (มหาชน)
อุตสาหกรรม	การบิน
ก่อตั้ง	15 กรกฎาคม พ.ศ. 2459 (108 ปี), ซีแอตเทิล รัฐวอชิงตัน
ผู้ก่อตั้ง	วิลเลียม เอ็ดเวิร์ด โบอิง
สำนักงานใหญ่	เรนตัน รัฐวอชิงตัน, สหรัฐอเมริกา
บุคลากรหลัก	Scott Carson ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร
ผลิตภัณฑ์	เครื่องบินพาณิชย์
รายได้	60,715,000,000 ดอลลาร์สหรัฐ (พ.ศ. 2561)
พนักงาน	54,149
เว็บไซต์	www.boeing.com/commercial

การตั้งชื่อเครื่องบิน

ระบบเรียกชื่อเครื่องบินของโบอิง สำหรับเครื่องบินพาณิชย์ เริ่มจากชื่อต้นแบบของเครื่องบิน (เช่น 747) แล้วตามด้วยขีดและตัวเลขสามตัว(สองจำนวน) เป็นรูปแบบ โบอิง กกก-ขคค โดยทั่วโปแล้ว นับตั้งแต่เครื่องโบอิง 707เป็นต้นมา ตัวเลขที่ใช้มักจะขึ้นและลงท้ายด้วยเลข 7

ส่วนตัวเลขชื่อรุ่นเป็นตัวเลขหนึ่งตัว (เช่น -200) ตัวเลขที่ตามหลังอีกสองตัว (คค) เป็นตัวบอกบริษัทที่ทำการสั่งชื่อเครื่องบิน ซื่งเรียกว่า Boeing customer codes ตัวอย่างเช่น เครื่องบินโบอิง 747-400 ที่จะส่งมอบให้กับการบินไทย จะใช้ชื่อเรียกว่า "747-4D7" ขณะที่เครื่องบิน 737-600 ที่จะส่งมอบให้กับบริติช แอร์เวย์ จะใช้ชื่อเรียกว่า "737-636" เป็นต้น

ในบางครั้งอาจจะมีตัวอักษรใส่เพิ่มเติม โดย "ER" หมายถึง extended range หรือ "LR" หมายถึง long range

สายการผลิตในปัจจุบัน

รุ่นที่มีการผลิตในปัจจุบัน

เครื่องบิน	จำนวนที่สร้าง	รุ่นยังผลิตอยู่	รุ่นที่เลิกผลิตแล้ว	คำอธิบาย	ความจุ	เที่ยวบินแรก	ส่งมอบครั้งแรก
737	10,478	700, 800, 900ER, BBJ, C-40, 737 AEW&C, P-8, 737 MAX	100, 200, 200C/Adv, 300, 400, 500, 600, 700ER, 900	2 เครื่องยนต์ ลำตัวแคบ	85-215	9 เมษายน 2510	28 ธันวาคม 2510
747	1,548	8I, 8F, BBJ	100, 100SR/B, 200, 200F/C, SP, 200M, 300, 300M/SR, 400, 400M/D/F/ER/ERF, VC-25, E-4, YAL-1	4 เครื่องยนต์ ลำตัวกว้าง	85-660	9 กุมภาพันธ์ 2512	13 ธันวาคม 2513
767	1,135	300F, KC-767, KC-46, E-767	200, 200ER, 300, 300ER, 400ER	2 เครื่องยนต์ ลำตัวปานกลาง	180-375	26 กันยายน 2524	19 สิงหาคม 2525
777	1,584	200LR, 300ER, ขนส่งสินค้า	200, 200ER, 300	2 เครื่องยนต์ ลำตัวปานกลางถึงกว้าง	301-550	12 มิถุนายน 2537	15 พฤษภาคม 2538
787	789	8, 9, 10, BBJ		2 เครื่องยนต์ ลำตัวกว้าง	210-330	15 ธันวาคม 2552	26 ตุลาคม 2554

รุ่นที่จะมีการผลิตในอนาคต

ปีที่คาดว่าจะส่งมอบ	รุ่น	คำอธิบาย	หมายเหตุ
พ.ศ. 2562	777X	โบอิง 777 รุ่นใหม่, 777-9X รุ่นที่มีความยาวเป็นพิเศษ, และ 777-8X รุ่นที่มีพิสัยการบินระยะยาวเป็นพิเศษ เครื่องยนต์ใหม่และปีกคอมโพสิตใหม่ที่มีปลั๊กพับ
พ.ศ. 2568-2570	โบอิง เอ็นเอ็มเอ	กลางตลาด, ระหว่าง 737 MAX และ 787
หลังจาก พ.ศ. 2573	Y1/737RS	รหัสสำหรับเครื่องที่จะแทนที่เครื่องรุ่น 737

การส่งมอบ

ตารางด้านล่างแสดงเฉพาะสายการบินจากยุคเครื่องบินเจ็ท

เครื่องบิน	คำสั่งซื้อ	การส่งมอบ	ไม่ได้บรรจุจนเต็ม
707	856	856	-
717-200	155	155	-
720	154	154	-
737 ออริจินัล	1,831	1,831	-
737 คลาสสิก	1,988	1,988	-
737 เอ็นจี	7,074	6,981	93
737 เม็กซ์	5,011	350	4,661
747	1,418	1,418	-
747-8	154	130	24
757	1,049	1,049	-
767	1,244	1,135	109
777	1,687	1,584	103
777X	326	-	326
787	1,421	789	632
รวม	25,512	19,564	5,948

เครื่องบินที่ยกเลิกการผลิตไปแล้ว

ออกแบบโดยโบอิง

โบอิง 377 สตราโตครุยเซอร์

โบอิง 767-300

เครื่งบิน	จำนวนที่สร้าง	หมายเหตุ
1	2
6	1
6D	2
7
8	1
40	84
64	1
80	16
81	2
95	25
200 โมโนเมล	1	เปลี่ยนเป็นโมเดล 221A เป็นเครื่องบินโดยสาร 8 คน
203	7
204	7
221 โมโนเมล	1	เปลี่ยนเป็นโมเดล 221A เป็นเครื่องบินโดยสาร 8 คน
247	75
314 คลิปเปอร์	12
367-80	1
377 สตราโตครุยเซอร์	56	(พัฒนาสำหรับการทหาร บี-29)
707	865
720	154	รุ่นที่ปรับปรุงจาก 707
717	156	(เดิมคือ เอ็มดี-95, พัฒนามาจาก ดีซี-9)
727	1,831	เครื่องบินลำตัวแคบ, สามเครื่องยนต์
757	1,050	เครื่องบินลำตัวแคบ, สองเครื่องยนต์

ออกแบบโดยดักลาส และแมคดอนเนลล์ ดักลาส

แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-80

แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-10

เครื่องบิน	จำนวนที่สร้าง	หมายเหตุ
ดีซี-1
ดีซี-3	13,000+	ขายสิทธิการผลิตให้กับรัสเซียและญี่ปุ่น
ดีซี-4
ดีซี-5	16
ดีซี-6
ดีซี-7	338
ดีซี-8	556
ดีซี-9	976
ดีซี-10	446	และพัฒนาเป็น เอ็มดี-10
เอ็มดี-11	200	ปรับปรุงมาจาก ดีซี-10
เอ็มดี-80 ซีรีส์	1,191	ปรับปรุงมาจาก ดีซี-9
เอ็มดี-90	117	ปรับปรุงมาจาก เอ็มดี-80

เครื่องต้นแบบ

• โบอิง 2707 - เครื่องบินความเร็วเหนือเสียง, ยกเลิกโครงการไปแล้ว
• โบอิง 7J7 - เครื่องยนต์โปรแฟนประสิทธิภาพสูง, ยกเลิกโครงการไปแล้ว
• โบอิง 747-300 ไตรเจ็ต - เครื่องบิน 3 เครื่องยนต์ ที่พัฒนาจาก โบอิง 747-200, ยกเลิกโครงการไปแล้ว
• โบอิง เอ็นแอลเอ - เครื่องบินโดยสารสองชั้น, ยกเลิกโครงการไปแล้ว
• โบอิงโซนิคครุยเซอร์ - เครื่องบินความเร็วเหนือเสียง, ยกเลิกโครงการไปแล้ว
• แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-12 - เครื่องบินโดยสารสองชั้น, ยกเลิกโครงการไปแล้ว
• แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-94เอกซ์ - เครื่องบินโปรแฟนประสิทธิภาพสูง, ยกเลิกโครงการไปแล้ว

ฐานการผลิต

• ลองบีช, รัฐแคลิฟอร์เนีย (โรงงานผลิตของแมคดอนแนลล์ ดักลาสและหน่วยทดสอบ)
• ซีแอตเทิล-โบอิงฟิวด์, รัฐวอชิงตัน (หน่วยทดสอบการบินของเครื่องบินโบอิง)
• ซีแอตเทิล-เอเวอร์เรตต์, รัฐวอชิงตัน (747, 767, 777 และ 787 ดรีมไลน์เนอร์)
• ซีแอตเทิล-เรนตัน, รัฐวอชิงตัน (737 และเครื่องรุ่นเก่า 707, 727 และ 757)

ดูเพิ่ม

• แอร์บัส

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ของบริษัทโบอิง จำกัด (อังกฤษ)
• ข้อมูลการสั่งซื้อและส่งมอบจากเว็บไซต์โบอิง (อังกฤษ)
• www.newairplane.com (อังกฤษ)