หลานโจว

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ หลานโจว (แก้ความกำกวม)

หลานโจว (จีนตัวย่อ: 兰州; จีนตัวเต็ม: 蘭州; พินอิน: Lánzhōu; ไปรษณีย์: Lan-chou^[5]/Lan Chow) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลกานซู่ ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีน^[6] ในวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2019 มีประชากรอาศัยอยู่ในหลานโจว 3,790,900 คน โดยอาศัยอยู่ในเขตเมือง 3,072,100 คน^[3]

หลานโจว 兰州市
นครระดับจังหวัด
จากบน ซ้ายไปขวา: ตึกระฟ้าในหลานโจว, มัสยิดซีกวาน, ศาลเจ้าฉานเยฺวี่ยน, นครหลานโจวมองจากสวนตาน้ำทั้งห้า, ซุปบะหมี่เนื้อหลานโจว, ประติมากรรมที่ริมแม่น้ำหวง
ที่ตั้งของนครหลานโจวในมณฑลกานซู่
หลานโจว ที่ตั้งของใจกลางเมืองในมณฑลกานซู่ แสดงแผนที่มณฑลกานซู่ หลานโจว หลานโจว (ประเทศจีน) แสดงแผนที่ประเทศจีน
พิกัด (หน่วยงานบริหารมณฑลกานซู่): 36°03′38″N 103°49′36″E
ประเทศ	สาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑล	กานซู่
เขตการปกครองระดับอำเภอ	8 (5 เขต, 3 อำเภอ)
ศูนย์กลางการปกครอง	เขตเฉิงกวัน (城关区)
การปกครอง
• ประเภท	นครระดับจังหวัด
• องค์กร	สภาประชาชนนครหลานโจว
• เลขาธิการพรรค	หลี่ หรงชั่น (李荣灿)
• ประธานสภาประชาชน	จาง เจี้ยนผิง (张建平)
• นายกเทศมนตรี	จาง เหว่ยเหวิน (张伟文)
• ประธานสภาที่ปรึกษาการเมือง	หลี่ หงย่า (李宏亚)
พื้นที่
• นครระดับจังหวัด	13,086.9 ตร.กม. (5,052.9 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง (2018)[1]	2,432.9 ตร.กม. (939.3 ตร.ไมล์)
• รวมปริมณฑล	1,112.9 ตร.กม. (429.7 ตร.ไมล์)
ประชากร  (31 ธันวาคม ค.ศ. 2020)
• นครระดับจังหวัด	4,359,446[2] คน
• เขตเมือง	3,072,100[3] คน
• นอกเมือง	718,800[3] คน
เขตเวลา	UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน)
รหัสไปรษณีย์	730000
รหัสพื้นที่	931
รหัส ISO 3166	CN-GS-01
อักษรนำหน้าทะเบียนรถ	甘A
จีดีพี (2019)	284 พันล้านเหรินหมินปี้[3]
- ต่อหัว	71,772 เหรินหมินปี้[3]
เว็บไซต์	www.lanzhou.gov.cn
ดอกไม้ประจำนคร กุหลาบญี่ปุ่น

หลานโจว
"หลานโจว" เขียนด้วยตัวอักษรจีนตัวย่อ (บน) และอักษรจีนตัวเต็ม (ล่าง)
อักษรจีนตัวย่อ	兰州
อักษรจีนตัวเต็ม	蘭州
ไปรษณีย์	Lanchow
ความหมายตามตัวอักษร	" จังหวัดแห่ง[เนินเขา]กล้วยไม้"[4]
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Lánzhōu จู้อิน ㄌㄢˊ   ㄓㄡ กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ Lanjou เวด-ไจลส์ Lan2-chou1 IPA [lǎn.ʈʂóu] ภาษาจีนกลางอื่น ๆ อักษรเสี่ยวเอ้อร์ لًا جِوْ ดุงกาน Ланҗу ภาษาอู๋ ภาษาซูโจว Lé-tseu ภาษากวางตุ้งมาตรฐาน อักษรโรมันแบบเยล Làahn-jāu IPA [lȁːn.tsɐ́u] ยฺหวิดเพ็ง Laan4-zau1 ภาษาหมิ่นใต้ เป่อ่วยยีภาษาฮกเกี้ยน Lân-chiu ไถหลัว Lân-tsiu

ประวัติศาสตร์

มีการตั้งหลักปักฐานในบริเวณนี้มาตั้งแต่ราชวงศ์ฮั่น และมีประวัติศาสตร์ประมาณ 2,000 ปี เดิมถูกเรียกว่าเมืองสีทอง เป็นทางผ่านที่สำคัญของเส้นทางสายไหม และถูกป้องกันการรุกรานโดยกำแพงเมืองจีน

ภูมิศาสตร์

ภูมิอากาศ

ภูมิอากาศเป็นแบบกึ่งแห้ง จัดอยู่ในเขตหนาว (Köppen BSk)

ข้อมูลภูมิอากาศของหลานโจว (อำเภอเกาหลาน, ปกติ ค.ศ. 1981–2010 สูงสุด ค.ศ. 1951–2015)
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	17.1 (62.8)	21.7 (71.1)	28.4 (83.1)	34.6 (94.3)	34.7 (94.5)	36.8 (98.2)	39.8 (103.6)	38.3 (100.9)	34.4 (93.9)	27.6 (81.7)	20.3 (68.5)	16.2 (61.2)	39.8 (103.6)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	0.8 (33.4)	5.4 (41.7)	11.3 (52.3)	18.3 (64.9)	22.9 (73.2)	26.1 (79)	28.3 (82.9)	27.2 (81)	22.2 (72)	15.9 (60.6)	8.7 (47.7)	2.0 (35.6)	15.76 (60.37)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F)	−8.5 (16.7)	−3.5 (25.7)	2.9 (37.2)	9.8 (49.6)	14.9 (58.8)	18.4 (65.1)	20.5 (68.9)	19.3 (66.7)	14.3 (57.7)	7.7 (45.9)	−0.2 (31.6)	−7.1 (19.2)	7.38 (45.28)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	-15.0 (5)	−10.1 (13.8)	−3.6 (25.5)	2.4 (36.3)	7.4 (45.3)	11.1 (52)	13.6 (56.5)	12.9 (55.2)	8.4 (47.1)	1.7 (35.1)	-6.0 (21.2)	−13.2 (8.2)	0.8 (33.44)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	−27.7 (-17.9)	-24.0 (-11.2)	−16.7 (1.9)	−8.6 (16.5)	−1.2 (29.8)	4.0 (39.2)	7.2 (45)	5.3 (41.5)	0.4 (32.7)	−7.1 (19.2)	−16.5 (2.3)	-23.0 (-9.4)	−27.7 (−17.9)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว)	1.5 (0.059)	1.4 (0.055)	4.6 (0.181)	12.9 (0.508)	34.0 (1.339)	40.2 (1.583)	50.3 (1.98)	51.6 (2.031)	31.4 (1.236)	15.8 (0.622)	1.5 (0.059)	0.7 (0.028)	245.9 (9.681)
ความชื้นร้อยละ	53	47	46	43	51	59	64	66	69	65	62	58	56.9
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย (≥ 0.1 mm)	1.9	2.4	4.5	5.3	7.5	9.4	11.4	11.2	9.9	6.3	1.7	1.0	72.5
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด	155.7	179.3	195.4	224.5	245.9	234.7	244.8	241.1	191.5	186.0	174.0	151.2	2,424.1
แหล่งที่มา 1: สำนักอุตุนิยมวิทยาจีน (ข้อมูลแสดงแดด: 1971–2000 ที่สถานีหลานโจวเก่า)[7][8]
แหล่งที่มา 2: จงกั๋วเทียนชี่ 中国天气 (ข้อมูลวันที่มีหยาดน้ำฟ้า: 1971–2000)[9]

มลพิษ

หลานโจว เป็นหนึ่งในเมืองที่มีมลพิษมากที่สุดในจีน อากาศแย่จนบางเวลาไม่สามารถเห็นภูเขาหลานซาน (Lanshan) ซึ่งตั้งอยู่ทางใต้ของเมือง เมืองถูกตั้งอยู่ในหุบเขาแคบและโค้ง ซึ่งทำให้อากาศไม่ถ่ายเท หลานโจวยังเป็นที่ตั้งของโรงงานมากมาย รวมถึงการโรงงานแปรรูปปิโตรเลียม และได้รับผลกระทบจากพายุฝุ่นซึ่งพัดพามาจากทะเลทรายโกบี โดยเฉพาะในฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ

เขตการปกครอง

แผนที่
เขตเฉิงกวัน เขตชีหลี่เหอ เขตซีกู้ เขตอันหนิง เขตหงกู่ เขตใหม่ หลานโจว อำเภอ หย่งเติง อำเภอ เกาหลาน อำเภอ ยฺหวีจง
ชื่อ	อักษรจีนตัวย่อ	ฮั่นยฺหวี่พินอิน	ประชากร (คน) (สำมะโนปี 2010)[10]	พื้นที่ (ตร.กม.)	ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.)
ตัวเมือง
เขตเฉิงกวัน	城关区	Chéngguān Qū	1,278,745	220	5,812.47
เขตชีหลี่เหอ	七里河区	Qīlǐhé Qū	561,020	397	1,413.14
เขตซีกู้	西固区	Xīgù Qū	364,050	385	945.58
เขตอันหนิง	安宁区	Ānníng Qū	288,510	86	3,354.76
ชานเมือง
เขตหงกู่	红古区	Hónggǔ Qū	136,101	575	236.69
เขตใหม่หลานโจว	兰州新区	Lánzhōu Xīnqū	100,000	806	124
ชนบท
อำเภอหย่งเติง	永登县	Yǒngdēng Xiàn	418,789	6,090	68.76
อำเภอเกาหลาน	皋兰县	Gāolán Xiàn	131,785	2,556	51.55
อำเภอยฺหวีจง	榆中县	Yúzhōng Xiàn	437,163	3,362	130.03

ภาพ

• 
  เมืองหลานโจว
• 
  แม่น้ำสีเหลืองเห็นจากสวนสาธารณะของสถูปสีขาว

อ้างอิง

1. Cox, W (2018). Demographia World Urban Areas. 14th Annual Edition (PDF). St. Louis: Demographia. p. 22.
2. "2021年兰州市人口总人数口和第七次人口普查结果-红黑人口库2021年". www.hongheiku.com. สืบค้นเมื่อ 2021-06-09.
3. "2019年兰州市国民经济和社会发展统计公报". 27 March 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 March 2020.
4. Jun Jing (1996), The Temple of Memories: History, Power, and Morality in a Chinese Village, Stanford: Stanford University Press, p. 4.
5. "Chinese Conventional Place Names". www.loc.gov. สืบค้นเมื่อ 2021-09-16.
6. "Illuminating China's Provinces, Municipalities and Autonomous Regions". PRC Central Government Official Website. สืบค้นเมื่อ 2014-05-17.
7. 中国气象数据网 - WeatherBk Data (ภาษาChinese (China)). China Meteorological Administration. สืบค้นเมื่อ 2020-04-15.
8. 中国地面国际交换站气候标准值月值数据集（1971－2000年）. China Meteorological Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-21. สืบค้นเมื่อ 2010-05-25.
9. 兰州城市介绍以及气候背景分析. Weather China (ภาษาจีน). 中国气象局公共气象服务中心. สืบค้นเมื่อ July 27, 2015.
10. "人口区划". 18 February 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-03-04. สืบค้นเมื่อ 2022-02-25.

บรรณานุกรม

• Cheung, Raymond. OSPREY AIRCRAFT OF THE ACES 126: Aces of the Republic of China Air Force. Oxford: Bloomsbury Publishing Plc, 2015. ISBN 978 14728 05614.
• 徐 (Xú), 露梅 (Lùméi). 隕落 (Fallen): 682位空军英烈的生死档案 - 抗战空军英烈档案大解密 (A Decryption of 682 Air Force Heroes of The War of Resistance-WWII and Their Martyrdom). 东城区, 北京， 中国: 团结出版社, 2016. ISBN 978-7-5126-4433-5.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์นครหลานโจว
• แผนที่นครหลานโจว เก็บถาวร 2016-03-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• คู่มือการท่องเที่ยว หลานโจว จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)