Loading AI tools
อดีตโครงการก่อสร้างรถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานคร จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โครงการรถไฟฟ้าลาวาลิน (อังกฤษ: Lavalin Skytrain) เป็นโครงการก่อสร้างรถไฟฟ้ายกระดับ ตามแผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนในอดีตของการทางพิเศษแห่งประเทศไทย เพื่อแก้ปัญหาการจราจรในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ที่ดำเนินงานโดยบริษัท ลาวาลิน (SNC-Lavalin) จากประเทศแคนาดา
| รถไฟฟ้าลาวาลิน | |||
|---|---|---|---|
| ข้อมูลทั่วไป | |||
| สถานะ | ยกเลิกโครงการ | ||
| เจ้าของ | การทางพิเศษแห่งประเทศไทย | ||
| ที่ตั้ง | กรุงเทพมหานคร | ||
| จำนวนสถานี | 63 | ||
| การดำเนินงาน | |||
| รูปแบบ | รถไฟฟ้ายกระดับ ระดับพื้นดิน และใต้ดิน | ||
| ระบบ | รถไฟฟ้าลาวาลิน | ||
| เส้นทาง | 3 | ||
| ผู้ดำเนินงาน | บริษัท ลาวาลิน จำกัด | ||
| ศูนย์ซ่อมบำรุง | ศูนย์ซ่อมบำรุงห้วยขวาง | ||
| ข้อมูลทางเทคนิค | |||
| ระยะทาง | 61 กม. | ||
| |||
นับตั้งแต่ความนิยมของรถยนต์เพิ่มขึ้นอย่างมากในคริสต์ทศวรรษ 1960 ได้ส่งผลให้การจราจรมีความคับคั่งอย่างมาก และนำมาสู่ปัญหาการจราจรติดขัดและได้ทวีความรุนแรงขึ้นเป็นลำดับจนกระทั่งในปี พ.ศ. 2514 รัฐบาลไทยได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาลเยอรมันส่งคณะผู้เชี่ยวชาญมาทำการศึกษา สำรวจ และวางแผนแม่บทสำหรับการจราจรและขนส่งในกรุงเทพมหานคร ซึ่งได้เสนอแนะให้มีระบบรถขนส่งมวลชนแบบเร็ว (Mass Rapid Transit System) เพื่อแก้ไขปัญหาการเดินทางและการจราจรในกรุงเทพมหานคร จึงได้มี “ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 290 ลงวันที่ 27 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2515” จัดตั้งการทางพิเศษแห่งประเทศไทยขึ้น เพื่อจัดสร้าง “ทางพิเศษ” ซึ่งประกอบด้วยระบบทางด่วน (Express Way) และระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน (Mass Rapid Transit System)[1] จากผลการศึกษาระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนสามารถแบ่งออกมาได้ 3 สาย ได้แก่ สายพระราม 4 สายสะพานพุทธ และสายสาธร โดยมีแผนจะเริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2524 โดยคาดว่าจะแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2529 แต่เนื่องจากวิกฤตการณ์น้ำมันโลกครั้งที่ 2 ส่งผลให้ค่าใช้จ่ายพุ่งสูงทำให้โครงการจึงถูกระงับไป
ต่อมาในปี พ.ศ. 2527 ในรัฐบาลพลเอกเปรม ติณสูลานนท์ โครงการได้ถูกนำมาทบทวนใหม่อีกครั้ง ได้มีการเปิดให้ยื่นเสนอราคาประมูล โดยมี 3 บริษัทเอกชนที่ได้รับการคัดเลือกประมูล คือ บริษัทร่วมค้า เอเชีย-ยูโร คอนซอร์เตียม (AEC) , บริษัท ลาวาลิน (SNC-Lavalin) และบริษัทร่วมค้า ฟรังโก-เจแปน คอนซอร์เตียม จากการประมูลได้ บริษัท ลาวาลิน (SNC-Lavalin) จากประเทศแคนาดา เป็นผู้ชนะการประมูลเพื่อดำเนินโครงการนี้ และได้ลงนามสัญญาสัมปทานเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2533 ที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ในรัฐบาลพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ ระยะเวลาสัมปทาน 30 ปี มูลค่าการก่อสร้าง 55,000 ล้านบาท[2]
โครงการได้เริ่มต้นก่อสร้างบริเวณสะพานพระปกเกล้า และมีการเตรียมพื้นที่ที่จะสร้างบริเวณสะพานตากสิน แต่โครงการรถไฟฟ้าลาวาลินสิ้นสุดลงในรัฐบาลนายอานันท์ ปันยารชุน หลังประสบปัญหาโครงสร้างทางการเงิน ที่กำหนดเงื่อนไขให้รัฐบาลไทยต้องค้ำประกันเงินกู้ไม่มีดอกเบี้ย (ซอฟท์โลน) จากรัฐบาลแคนาดา และต้นทุนในการก่อสร้างสูงขึ้น เนื่องจากความผิดพลาดในการคำนวณค่าใช้จ่ายในการโยกย้ายระบบสาธารณูปโภค[3][4]
เริ่มต้นจากสถานีอ่อนนุชไปตามแนวถนนสุขุมวิทจนถึงสถานีพระโขนง แล้วเลี้ยวซ้ายไปตามแนวถนนพระราม 4 ไปยังคลองเตยผ่านท่าเรือคลองเตย ทางด่วนเฉลิมมหานคร แล้วเชื่อมต่อกับสายสาธร (ตลาดพลู–วงเวียนใหญ่–สาทร–ลาดพร้าว) ที่สถานีลุมพินีบริเวณแยกวิทยุ จากนั้นผ่านหัวลำโพงเลี้ยวขวาไปตามแนวถนนกรุงเกษม เลียบคลองผดุงกรุงเกษม เชื่อมต่อกับสายสะพานพุทธ (ดาวคะนอง–สะพานพุทธ–มักกะสัน–เพชรบุรีตัดใหม่) บริเวณแยกเทวกรรม สะพานเทวกรรมรังรักษ์ จากนั้นลงสู่ระดับใต้ดินก่อนถึงถนนราชดำเนินนอก บริเวณสะพานมัฆวานรังสรรค์ ระยะทาง 600 เมตร ก่อนจะกลับมายกระดับอีกครั้งบริเวณแยกเทเวศร์ จากนั้นแนวเส้นทางจะเลี้ยวขวาไปตามถนนสามเสน ผ่านซังฮี้ แยกเกียกกาย จนถึงแยกบางโพ เลี้ยวขวาไปตามถนนประชาราษฎร์สาย 2 ผ่านเตาปูน สถานีชุมทางบางซื่อ ตลาดนัดจตุจักร เลี้ยวซ้ายเข้าสู่ถนนพหลโยธิน ไปสิ้นสุดสถานีหมอชิต รวมระยะทางทั้งสิ้น 25 กิโลเมตร มีทั้งหมด 25 สถานี และมีระยะห่างระหว่างสถานีประมาณ 700–900 เมตร
เริ่มจากสถานีตลาดพลู บริเวณซอยวัดกันตะยาราม จากนั้นไปยังถนนสมเด็จพระเจ้าตากสิน เพื่อเชื่อมกับสายสะพานพุทธใกล้กับแยกเจริญรัถ ไปตามถนนกรุงธนบุรีผ่านถนนเจริญนคร จากนั้นข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาโดยอยู่กึ่งกลางระหว่างผิวจราจรของสะพานตากสินทั้งสองฝั่ง ที่เตรียมพื้นที่รองรับโครงสร้างทางวิ่งรถไฟฟ้าไว้ (ปัจจุบันเป็นแนวทางวิ่งของรถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม) แล้วไปตามแนวถนนสาธรผ่านถนนสุรศักดิ์ เชื่อมกับสายพระราม 4 (อ่อนนุช–พระโขนง–หัวลำโพง–หมอชิต) ที่สถานีลุมพินีบริเวณแยกวิทยุ ผ่านสนามมวยลุมพินี แล้วเลี้ยวซ้ายไปตามแนวทางรถไฟสายแม่น้ำ (ทางรถไฟขนสินค้าจากสถานีมักกะสันไปยังท่าเรือคลองเตย) ขนานไปกับทางด่วนเฉลิมมหานครจนไปเชื่อมกับสายสะพานพุทธอีกครั้งที่สถานีมักกะสัน บริเวณสถานีรถไฟมักกะสัน ทางรถไฟจะไปตามแนวทางรถไฟสายตะวันออก จนไปถึงถนนอโศก-ดินแดง และไปตามถนนรัชดาภิเษก จนสิ้นสุดแนวเส้นทางบริเวณแยกรัชดา-ลาดพร้าว รวมระยะทางทั้งสิ้น 20 กิโลเมตร มีทั้งหมด 17 สถานี และมีระยะห่างระหว่างสถานีประมาณ 700–1300 เมตร
เริ่มต้นจากบริเวณดาวคะนอง มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือตามถนนสมเด็จพระเจ้าตากสิน เชื่อมต่อกับสายสาธรที่สถานีตากสิน ผ่านวงเวียนใหญ่ จากนั้นมุ่งขึ้นต่อไปตามถนนประชาธิปก ผ่านวงเวียนเล็ก แล้วข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา โดยอยู่กึ่งกลางระหว่างผิวจราจรของสะพานพระปกเกล้าทั้งสองฝั่ง ที่เตรียมพื้นที่บริเวณกึ่งกลางระหว่างสะพานรองรับโครงสร้างทางวิ่งรถไฟฟ้าไว้ โดยมีการก่อสร้างสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ไปพร้อมกับการก่อสร้างสะพานพระปกเกล้า (ปัจจุบันได้ปรับปรุงเป็นสวนสาธารณะลอยฟ้าแห่งแรกของประเทศไทยชื่อ สวนลอยฟ้าเจ้าพระยา หรือ สะพานพระปกเกล้าสกายปาร์ก เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการในวันพุธที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2563[5]) จากนั้นแนวเส้นทางจะเลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนจักรวรรดิ์ ผ่านเยาวราช บริเวณแยกวัดตึก เข้าสู่ถนนจักรพรรดิพงษ์จนถึงถนนนครสวรรค์ เลี้ยวขวาไปเชื่อมกับสายพระราม 4 ที่สถานีสะพานขาว บริเวณแยกเทวกรรม สะพานเทวกรรมรังรักษ์ เลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนพิษณุโลก ผ่านจุดตัดทางรถไฟยมราช จากนั้นแนวเส้นทางจะไปตามแนวทางรถไฟสายตะวันออก จนไปเชื่อมกับสายสาธรอีกครั้งที่สถานีมักกะสัน แล้วไปต่อตามแนวทางรถไฟสายตะวันออกจนสิ้นสุดที่สถานีเพชรบุรีตัดใหม่บริเวณวัดใหม่ช่องลม (ห่างจากถนนอโศก-ดินแดง ประมาณ 1.2 กิโลเมตร) รวมระยะทางทั้งสิ้น 16 กิโลเมตร มีสถานีทั้งหมด 15 สถานี และมีระยะห่างระหว่างสถานีประมาณ 700–1300 เมตร
รถไฟฟ้าลาวาลินในจำนวนทั้งหมด 3 เส้นทาง ประกอบด้วยสถานีรถไฟทั้งหมด 63 สถานี ดังต่อไปนี้ (ตัวเอน หมายถึงโครงการก่อสร้าง)
| สถานี | จุดเปลี่ยนเส้นทาง | โครงการระบบขนส่งมวลชนในปัจจุบัน |
|---|---|---|
| หมอชิต | สายสุขุมวิท สถานีหมอชิต สายสีน้ำเงิน สถานีสวนจตุจักร | |
| กำแพงเพชร | สายสีน้ำเงิน สถานีกำแพงเพชร | |
| บางซื่อ | สายสีน้ำเงิน สายสีแดงเข้ม สายสีแดงอ่อน สถานีกลางกรุงเทพอภิวัฒน์ (บางซื่อ) | |
| ประชาชื่น | ||
| เตาปูน | สายสีน้ำเงิน สายสีม่วง สถานีเตาปูน | |
| เกียกกาย | สายสีม่วง สถานีรัฐสภา | |
| ศรีย่าน | สายสีม่วง สถานีศรีย่าน | |
| ซังฮี้ | ||
| เทเวศร์ | ||
| กรุงเกษม | ||
| สะพานขาว | สายสะพานพุทธ | |
| บ้านครัว | ||
| ยศเส | สายสีแดงเข้ม สถานียศเส | |
| หัวลำโพง | สายสีแดงเข้ม สายสีน้ำเงิน สถานีหัวลำโพง | |
| รองเมือง | ||
| สามย่าน | สายสีน้ำเงิน สถานีสามย่าน | |
| สีลม | สายสีลม สถานีศาลาแดง สายสีน้ำเงิน สถานีสีลม | |
| ลุมพินี | สายสาทร | สายสีเทา สายสีฟ้า สายสีน้ำเงิน สถานีลุมพินี |
| บ่อนไก่ | ||
| คลองเตย | สายสีเทา สายสีน้ำเงิน สถานีคลองเตย | |
| การท่า | สายสีเทา สถานีเกษมราษฎร์ | |
| ม.กรุงเทพ | สายสีเทา สถานีมหาวิทยาลัยกรุงเทพ | |
| กล้วยน้ำไท | สายสีเทา สถานีบ้านกล้วยใต้ | |
| พระโขนง | สายสีเทา สายสุขุมวิท สถานีพระโขนง | |
| อ่อนนุช | สายสุขุมวิท สถานีอ่อนนุช |
| สถานี | จุดเปลี่ยนเส้นทาง | โครงการระบบขนส่งมวลชนในปัจจุบัน |
|---|---|---|
| ลาดพร้าว | สายสีเหลือง สายสีน้ำเงิน สถานีลาดพร้าว | |
| รัชดา | สายสีน้ำเงิน สถานีรัชดาภิเษก | |
| ห้วยขวาง | ||
| สุทธิสาร | สายสีน้ำเงิน สถานีสุทธิสาร | |
| ประชาราษฎร์บำเพ็ญ | สายสีน้ำเงิน สถานีห้วยขวาง | |
| เทียมร่วมมิตร | ||
| อสมท. | สายสีส้ม สายสีน้ำเงิน สถานีศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย | |
| ดินแดง | ||
| มักกะสัน | สายสะพานพุทธ | สายตะวันออก สถานีรถไฟมักกะสัน |
| วิทยุ | ||
| เพลินจิต | สายสีแดงอ่อน สายสีฟ้า สายสุขุมวิท สถานีเพลินจิต | |
| ยาสูบ | สายสีแดงอ่อน สถานีคลองเตย | |
| ลุมพินี | สายพระราม 4 | สายสีเทา สายสีฟ้า สายสีน้ำเงิน สถานีลุมพินี |
| สาทร | สายสีเทา สายสีฟ้า สายสีลม สถานีช่องนนทรี บีอาร์ที สถานีสาทร | |
| สุรศักดิ์ | สายสีลม สถานีสุรศักดิ์ | |
| สะพานตากสิน | สายสีลม สถานีสะพานตากสิน | |
| เจริญนคร | สายสีลม สายสีทอง สถานีกรุงธนบุรี | |
| ธนบุรี | ||
| ตากสิน | สายสะพานพุทธ | สายสีลม สถานีวงเวียนใหญ่ |
| ตลาดพลู | สายสีเทา สายสีลม สถานีตลาดพลู บีอาร์ที สถานีราชพฤกษ์ |
| สถานี | จุดเปลี่ยนเส้นทาง | โครงการระบบขนส่งมวลชนในปัจจุบัน |
|---|---|---|
| เพชรบุรีตัดใหม่ | ||
| อโศก | สายสีฟ้า สายสีแดงอ่อน เอชเอสอาร์ เชื่อม 3 สนามบิน สายซิตี้ สถานีมักกะสัน สายตะวันออก ป้ายหยุดรถไฟอโศก สายสีน้ำเงิน สถานีเพชรบุรี | |
| มักกะสัน | สายสาทร | สายตะวันออก สถานีรถไฟมักกะสัน |
| ประตูน้ำ | สายสีส้ม สายสีแดงอ่อน สถานีราชปรารภ | |
| พญาไท | สายสีแดงอ่อน สายสุขุมวิท สายซิตี้ สถานีพญาไท สายตะวันออก ป้ายหยุดรถไฟพญาไท | |
| อุรุพงษ์ | สายตะวันออก ป้ายหยุดรถไฟอุรุพงษ์ สายสีส้ม สถานียมราช | |
| ยมราช | สายสีแดงเข้ม สถานียมราช | |
| นางเลิ้ง | ||
| สะพานขาว | สายพระราม 4 | |
| วรจักร | ||
| สะพานพุทธ | ||
| ประชาธิปก | สายสีม่วง สถานีสะพานพุทธ | |
| วงเวียนใหญ่ | สายสีม่วง สายสีแดงเข้ม สถานีวงเวียนใหญ่ | |
| ตากสิน | สายสาทร | สายสีลม สถานีวงเวียนใหญ่ |
| สำเหร่ | สายสีเทา สายสีม่วง สถานีสำเหร่ | |
| จอมทอง | ||
| มไหสวรรย์ | ||
| ดาวคะนอง | สายสีม่วง สถานีดาวคะนอง |
รูปแบบโครงการจะเป็นรถไฟฟ้าทางคู่ ตู้รถไฟทั้งหมด 6 ตู้ต่อ 1 ขบวน โดยรถไฟจะเดินรถเข้าสู่สถานีทุก 15 นาทีต่อขบวน และ 4 นาทีต่อขบวนในช่วงเวลาเร่งด่วน รูปแบบสถานีประกอบด้วยแบบยกระดับ ระดับพื้นดิน และสถานีใต้ดิน โดยราคาค่าโดยสารอยู่ที่ 35 สตางค์ต่อกิโลเมตร แต่หากได้รับการอุดหนุนจากรัฐบาล 30% ค่าโดยสารจะอยู่ที่ 20 สตางค์ต่อกิโเมตร และหากได้รับการอุดหนุนจากรัฐบาล 40% ค่าโดยสารจะอยู่ที่ 15 สตางค์ต่อกิโลเมตร เมื่อโครงการแล้วเสร็จตามแผนในปี พ.ศ. 2529 คาดว่าภายในปี พ.ศ. 2533 จะมีผู้ใช้บริการประมาณ 200,000 คนต่อวัน[6] และมีศูนย์ซ่อมบำรุงที่ห้วยขวาง ปัจจุบันเป็นศูนย์ซ่อมบำรุงรถไฟฟ้าของรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล และรถไฟฟ้ามหานคร สายสีส้มของการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย
 |
||
ระบบขนส่งมวลชนในปัจจุบันตามแนวเส้นทางรถไฟฟ้าลาวาลิน | ||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
