ทางหลวงเอเชียสาย 1

ทางหลวงเอเชียสาย 1 (AH1) เป็นถนนที่ยาวที่สุดในเครือข่ายทางหลวงสายเอเชีย ระยะทางทั้งสิ้น 12,845 ไมล์ (20,557 กิโลเมตร) จากโตเกียว ญี่ปุ่น ผ่านเกาหลี, จีน, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (แผ่นดินใหญ่), อินเดีย, ปากีสถาน, อัฟกานิสถาน และอิหร่าน สิ้นสุดที่ตุรกี และบัลแกเรีย โดยมีเส้นทางต่อไปทางทิศตะวันตกต่อจากอิสตันบูล ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของทางหลวงยุโรป E80

ทางหลวงเอเชียสาย 1
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศตะวันออก	โตเกียว, ญี่ปุ่น
ปลายทางทิศตะวันตก	อิสตันบูล, ตุรกี
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศ	ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ เกาหลีเหนือ จีน ฮ่องกง เวียดนาม กัมพูชา ไทย พม่า บังกลาเทศ อินเดีย ปากีสถาน อัฟกานิสถาน อิหร่าน และตุรกี
ระบบทางหลวง
ระบบทางหลวงเอเชีย

เอเชียตะวันออก

ญี่ปุ่น

จุดเริ่มต้นของทางหลวงเอเชียสาย 1

ระยะทาง 750 ไมล์ (1,200 กิโลเมตร)^[1] ส่วนที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่นได้เพิ่มเข้าสู่โครงข่ายในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2546^[2] โดยมีสายทางพาดผ่านทางด่วนต่าง ๆ ในประเทศญี่ปุ่น ได้แก่^[3]

• ทางด่วนชูโตะ ทางชั้นในซี 1: ทางแยกเอโดบาชิ ถึง ทางแยกทานิมาจิ ผ่านทางแยกทาเกบาชิ
• ทางด่วนชูโตะ เส้นทางชิบูยะ: ทางแยกทานิมาจิ ถึง ทางแยกโยงะ
• ทางด่วนโทเม^[4]: โตเกียว ถึง นาโงยะ
• ทางด่วนเมชิง: นาโงยะ ถึง โอซากะ ผ่านเกียวโต
• ทางด่วนซังโย: โอซากะ ถึง ชิโมโนเซกิ
• สะพานคัมมง: ชิโมโนเซกิ ถึง คิตะคีวชู
• ทางด่วนคีวชู: คิตะคีวชู ถึง ฟูกูโอกะ
• ทางด่วนฟูกูโอกะ สาย 4
• ทางด่วนฟูกูโอกะ สาย 1

จากฟูกูโอกะ ต้องขึ้นเรือคาเมลเลีย เฟอร์รี่ เพื่อข้ามทะเลไปยังปูซาน, เกาหลีใต้, และในอนาคตจะมีโครงการอุโมงค์ข้ามทะเล เพื่อความสะดวกในการขนส่ง

เกาหลีใต้

ป้ายทางหลวงเอเชียในทางด่วนในประเทศเกาหลี

ส่วนที่อยู่ในประเทศเกาหลีใต้ผ่านถนนต่าง ๆ ดังนี้

• จุงจังโน - ท่าเรือปูซาน ใช้เส้นทางที่ 71 เมืองปูซาน
• เบอนยองโน
• ทางด่วนคย็องบู
• นัมซาน

เกาหลีเหนือ

• พันมุนโจม - แกซอง
• ทางด่วนเปียงยาง-แกซอง: แกซอง เปียงยาง - ชินอุยจู
• ทางด่วนเปียงยาง-ชินอุยจู (กำลังอยู่ในการก่อสร้าง): เปียงยาง - ชินอุยจู

จีน

• ทางด่วน G11₁₃: ดานตง — เฉิ่นหยาง
• ทางด่วน G1: เฉิ่นหยาง — ปักกิ่ง
• ทางด่วน G4: ปักกิ่ง — ฉือเจียจวง — เจิ้งโจว — ซินหยาง — อู่ฮั่น — ฉางชา — กว่างโจว
  • ทางด่วน G4: กว่างโจว — เซินเจิ้น — จุดผ่านแดนเซินเจิ้น — ชายแดนฮ่องกง
• ทางด่วน G15₀₁: กว่างโจว
• ทางด่วน G80: กว่างโจว — หนานหนิง
• ทางด่วน G72₁₁: หนานหนิง — โยวอีกวาน

ฮ่องกง

• ทางหลวงฮ่องกงหมายเลข 10 (บางส่วน) : จุดผ่านแดนเซินเจิ้น — ชายแดนฮ่องกง — Lam Tei

เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

ทางหลวงเอเชียสาย 1 และ 2 ผ่านทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 ในพระนครศรีอยุธยา

สะพานมิตรภาพไทย-พม่า

เวียดนาม

• ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 1A : นครโฮจิมินห์ - เบียนฮหว่า - ญาจาง - ฮอยอัน - ดานัง - เว้ - ดงห่า - ด่งเฮ้ย - วิญ - ฮานอย
• ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 22 : โมกบ่าย - นครโฮจิมินห์
• ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 279 : ด่งดัง - หืวงี
  • ทางหลวงเวียดนามหมายเลข 51 : สายทางแยกออกจาก เบียนฮหว่า ไป หวุงเต่า

กัมพูชา

• ทางหลวงกัมพูชาหมายเลข 1 : บาเวต - พนมเปญ
• ทางหลวงกัมพูชาหมายเลข 5 : พนมเปญ - ปอยเปต

ไทย

ทางหลวงเอเชียสาย 1 ช่วงที่ผ่านประเทศไทย เริ่มจากพรมแดนพม่าที่อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ผ่านจังหวัดนครสวรรค์ นครนายก ปราจีนบุรี จนจรดพรมแดนกัมพูชาที่อำเภออรัญประเทศ ระยะทางประมาณ 703 กิโลเมตร

• ถนนสุวรรณศร : อรัญประเทศ - กบินทร์บุรี - บ้านหินกอง
• ถนนพหลโยธิน : บ้านหินกอง - บางปะอิน (สายทางแยกออกไปกรุงเทพมหานคร)
• ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 32 : บางปะอิน - ชัยนาท
• ถนนพหลโยธิน : ชัยนาท - ตาก
• ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 12 : ตาก - แม่สอด

พม่า

• ทางหลวงพม่าหมายเลข 8 : เมียวดี - ปายากี
• ทางหลวงพม่าหมายเลข 1 : ปายากี - เมะทีลา - มัณฑะเลย์ - ทามุ
• ทางหลวงพม่าหมายเลข 1 : แยกจาก Payagyi ไป ย่างกุ้ง

เอเชียใต้

รถยนต์อินเดียขับผ่านทางหลวงเอเชียสาย 1 ที่นูมาลีการ์ฮ

ทางด่วนในประเทศอินเดียที่เป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงเอเชียสาย 1

ทางหลวงในประเทศปากีสถาน

อินเดีย (ส่วนตะวันออก)

• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 39 : โมเรฮ์ - อิมพัลฮ์ - โคฮิมะ - ดิมพูร์
• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 36 : ดิมพูร์ - นากอน
• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 37 : นากอน - นูมาลีการ์ฮ - โจราบัต
• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 40 : โจราบัต - ชิลลอง - ดาวกี

บังกลาเทศ

• N2 Highway: ทามาบิล - ซีลเฮท - คัทชพู - ธากา
• N5 Highway: ธากา - Paturia Ferry Terminal
• : เชื่อมกับท่าเรือเฟอร์รี
• N7 Highway: Daulatdia Ferry Terminal - Faridpur - เจซโซรี
• N706 N706 Road: เจซโซรี - เบนาโปลี^[5]

อินเดีย (ส่วนตะวันตก)

• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 35 : เพตราโปเล - บาราสัท
• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 34 : บาราสัท - กอลกาตา
• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 2 : กอลกาตา - บราฮี - คันปูร์ - อัจรา - นิวเดลี
• ทางหลวงอินเดียหมายเลข 1 : นิวเดลี - อัตตารี

ปากีสถาน

• Wagah — ลาฮอร์
• มอเตอร์เวย์ปากีสถาน M2 : ลาฮอร์ - อิสลามาบาด
• มอเตอร์เวย์ปากีสถาน M1 : อิสลามาบาด - เปศวาร์
• ทางหลวงปากีสถาน N5 : เปศวาร์ - ทอร์คาม
• Khyber Pass

อัฟกานิสถาน

• ถนน A01 จาลาลาบัด - คาบูล - คันดาฮาร์ - เดลารัม - ฮารัต - อิสลาม ควาลา
• ทางคลีเบอร์

เอเชียตะวันตกเฉียงใต้

สะพานเชื่อมต่อ AH1 กับ E80 ในประเทศตุรกี

อิหร่าน

• ทางหลางอิหร่าน 36 : อิสลาม ควาลา - เทบัด
• ทางหลวงอิหร่าน 97 : เทบัด - ซานบัสท์
• ทางหลวงอิหร่าน 44 : ซานบัสท์ - ชาฮรอด - ดัมกฮาน - เซมนาน - เตหะราน
• ทางฟรีเวย์อิหร่าน 2 : เตหะราน - ควาซิน - ทาบรีส
• ทางหลวงอิหร่าน 32 : ทาบรีส - บาซาร์กาน

ตุรกี

• Road D100: Gürbulak - Doğubayazıt - Aşkale -
• D-200 Road D200: Refahiye - Sivas - Ankara
• Otoyol 4: Ankara - Gerede - İstanbul
• Otoyol 2: İstanbul
• Otoyol 3: İstanbul - Edirne - - Kapıkule ( บัลแกเรีย, Maritsa motorway)

เชื่อมต่อกับทางหลวงยุโรป

E80 พาดผ่านตอนใต้ของยุโรปและประเทศตุรกี

ทางหลวงเอเชียสาย 1 ในประเทศตุรกีมีหมายเลขในโครงข่ายทางหลวงยุโรป คือ E80 ทางหลวง E80 นี้จะไปต่อจากจุดตรวจชายแดนไปยังเมืองโซเฟีย ประเทศบัลแกเรีย ผ่านเมืองนีช, พริสตีนา, Dubrovnik, Pescara, โรม, เจนัว, นิส, ตูลูซ, บูร์โกส, บายาโดลิด, ซาลามังกา และสิ้นสุดที่เมืองลิสบอน ชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก

อ้างอิง

1. Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 54
2. Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 3
3. "ja:アジアハイウェイ標識の設置場所" (ภาษาญี่ปุ่น). MLIT. สืบค้นเมื่อ December 5, 2011.
4. Economic and Social Commission for Asia and the Pacific, 2003 Asian Highway Handbook เก็บถาวร 2012-04-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, 2003, page 54 shows an aerial photo of the Yokohama Aoba Interchange, placing AH1 clearly on the Tomei Expressway rather than the other Tokyo-Nagoya expressway, the Chūō Expressway.
5. "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-10-13. สืบค้นเมื่อ 2015-01-04.

แหล่งข้อมูลอื่น