พนมเปญ
เมืองหลวงของประเทศกัมพูชา / From Wikipedia, the free encyclopedia
พนมเปญ[5] หรือ พนุมปึญ[5] (เขมร: ភ្នំពេញ ภฺนํเพญ, ออกเสียง: [pʰnum pɨɲ]; อังกฤษ: Phnom Penh) อีกชื่อหนึ่งที่เป็นทางการคือ ราชธานีพนมเปญ เป็นเมืองหลวงของประเทศกัมพูชา และยังเป็นเมืองหลวงของนครหลวงพนมเปญด้วย ครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่า ไข่มุกแห่งเอเชีย (เมื่อคริสต์ทศวรรษ 1920 พร้อมกับเมืองเสียมราฐ) นับเป็นเมืองที่เป็นเป้าการท่องเที่ยวทั้งจากผู้คนในประเทศและจากต่างประเทศ พนมเปญยังมีชื่อเสียงในฐานะที่มีสถาปัตยกรรมแบบเขมรดั้งเดิมและแบบได้รับอิทธิพลฝรั่งเศส
ข้อมูลเบื้องต้น พนมเปญ ភ្នំពេញ, ประเทศ ...
พนมเปญ ភ្នំពេញ | |
---|---|
| |
จากบน ซ้ายไปขวา: พระบรมราชวังจตุมุขสิริมงคล, วัดโบสถรตนาราม, ถนนที่เกาะพิช, ท่าเรือศรีสวัสดิ์, สวนริมแม่น้ำ, พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ, วัดพนม, สถูปหลวง, Hotel Le Royal, อาคารศาลฎีกา | |
สมญา:
| |
พิกัด: 11°34′10″N 104°55′16″E | |
ประเทศ | กัมพูชา |
ตั้งรกราก | คริสต์ศตวรรษที่ 5[1] |
ก่อตั้ง | 1372 |
สถานะเมืองหลวง | 1434–1497 |
เป็นเมืองหลวงอีกครั้ง | 1865 |
ตั้งชื่อจาก | วัดพนมและยายเพ็ญ |
การแบ่งเขตการปกครอง | 14 เขต (ខណ្ឌ ขณฺฑ)[2] |
การปกครอง | |
• ประเภท | สภาเทศบาล |
• ผู้ว่าราชการ | ยูง เสรง (ซีพีพี) |
• รัฐสภา | 12 / 125
|
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 679 ตร.กม. (262 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | ที่ 24 |
ความสูง | 11.89 เมตร (39.01 ฟุต) |
ประชากร (สำมะโน 2019)[3] | |
• ทั้งหมด | 2,281,951 คน |
• อันดับ | ที่ 1 |
• ความหนาแน่น | 3,361 คน/ตร.กม. (8,700 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | ที่ 1 |
เขตเวลา | UTC+07:00 (เวลาในประเทศกัมพูชา) |
รหัสพื้นที่ | +855 (023) |
เอชดีไอ (2019) |
|
เว็บไซต์ | phnompenh |
ปิด
กรุงพนมเปญเป็นเมืองที่ล้อมรอบด้วยจังหวัดกันดาล และเป็นเมืองศูนย์กลางการค้า การเมือง และวัฒนธรรมของกัมพูชา มีประชากรมากกว่า 2 ล้านคน เทียบเท่าประชากรร้อยละ 14 ของประเทศ[3]