futbollist argjentinas From Wikipedia, the free encyclopedia
Gonzalo Gerardo Higuaín (shqiptimi spanjisht: [ɡonˈsalo iɣwaˈjin]; lindur më 10 dhjetor 1987) është një ish futbollist profesionist argjentinas i cili luante si sulmues.
 Higuaín me Juventusin (2019) | |||
| Të dhënat vetjake | |||
|---|---|---|---|
| Emri i plotë | Gonzalo Gerardo Higuaín | ||
| Datëlindja | 10 dhjetor 1987 | ||
| Vendlindja | Brest, Francë | ||
| Gjatësia | 1.84 m (6 ft 0 in)[1] | ||
| Pozicioni | Sulmues | ||
| Karriera me të rinjtë | |||
| 1997–2005 | River Plate | ||
| Karriera me klube* | |||
| Vitet | Klubi | Ndeshje | (Golat) |
| 2005–2007 | River Plate | 35 | (13) |
| 2007–2013 | Real Madrid | 190 | (107) |
| 2013–2016 | Napoli | 104 | (71) |
| 2016–2020 | Juventus | 105 | (48) |
| 2018–2019 | → AC Milan (huazim) | 15 | (6) |
| 2019 | → Chelsea (huazim) | 14 | (5) |
| 2020–2022 | Inter Miami | 67 | (29) |
| Gjithsej | 530 | (279) | |
| Karriera ndërkombëtare | |||
| 2008 | Argjentina U23 | 1 | (2) |
| 2009–2018 | Argjentina | 75 | (31) |
| *Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase | |||
Higuaín ka pseudonimin El Pipita ose Pipa,[2] ashtu si babai i tij Jorge, i cili gjithashtu ishte futbollist. Ai ka lindur në Francë, dhe mori shtetësinë argjentinase në vitin 2007, duke u bërë me dy shtetësi.[3][4] Higuaín e nisi karrierën e tij me klubin argjentinas River Plate, para se në janar 2007 të kalonte te klubi spanjoll Real Madrid për 12 milion €. Gjatë kohës së tij në Spanjë, Higuaín fitoi tre La Liga dhe shënoi 107 gola në 190 paraqitje. Ai u bashkua me italianët e Napolit për 40 milion € në korrik 2013, duke fituar edhe Kupën e Italisë në sezonin e parë. Në sezonin 2015–16, ai shënoi 36 gola në kampionat, duke triumfuar në çmimin Capocannoniere; përveç kësaj, ai barazoi rekordin 87 vjeçar Gino Rossettit për numrin e golave të shënuar në elitën e futbollit italian gjatë një sezoni. Falë mesatares mbreslënëse të shënimit në Napoli, kampionët e Italisë Juventus e blenë atë për 90 milion € në vitin 2016, duke u bërë lojtari amerikano jugor më i shtrenjtë i të gjitha kohërave (deri sa Neymar u transferua te PSG një vit më vonë); kjo ishte gjithashtu shifra më e lartë e paguar nga një klub italian (deri sa Juventus bleu Cristiano Ronaldon në vitin 2018) dhe gjithashtu transferimi më i shtrenjtë ndërmjet klubeve të një lige.[5] Ai fitoi kampionatin dhe kupën në dy sezonet e para në klub, si dhe arriti edhe finalen e Ligës së Kampioneve në vitin 2017. Në vitin 2018, ai u huazua te Milani, kurse një vit më vonë në Angli te Çelsi.
Higuaín ka qënë një lojtar i rregullt i Argjentinës që nga viti 2009; ai ka luajtur në tre edicione të FIFA Kupës së Botës dhe tre turnamente të Copa América, duke arritur finalet e Kupës së Botës 2014, Copa América 2015 dhe Copa América Centenario një vit më vonë.
"Ronaldo, ai braziliani, ishte më i miri në gjithçka. Ai është i vetmi lojtar që e kam parë në video dhe jam përpjekur t'a imitojë, por ishte shumë e vështirë.”
Higuain për idhullin e tij, sulmuesin brazilian Ronaldo.[6]
Higuaín ka lindur më 10 dhjetor 1987 në Brest të Francës dhe është i biri i futbollistit argjentinas Jorge Higuaín, i cili në kohën e lindjes së tij luante për Stade Brestois 29. Ai ka dhe origjinë baske nga babai i tij.[7] Ai u largua nga Franca kur ishte dhjetë muajsh; ai nuk flet frëngjisht, por ka pasaportë franceze sëbashku me atë argjentinase. Pasaportën argjentinase ai e mori zyrtarisht në janar 2007.[3] Higuain ka dy vëllezër më të mëdhenj, Nicolas dhe Federico; i fundit luan si sulmues me klubin amerikan Columbus Crew në Major League Soccer (MLS).[8] Ai ka edhe një vëlla më të vogël, Lautaron.[9]
Higuaín filloi të luajë me skuadrat e të rinjëve dhe bëri debutimin e tij me River Platen në humbjen 2–1 kundër Gimnasia y Esgrima de La Plata më 29 maj 2005.[10] Më 12 shkurt 2006, ai shënoi golin e parë në ligë në fitoren 3–1 kundër Banfield.[11] Higuaín e mbylli sezoni 2005–06 me 5 gola në 12 ndeshje.[12]
Pas dy golave të tij në derbin Superclásico kundër Boca Juniors më 8 tetor 2006, trajneri i River Plate Daniel Passarella deklaroi se Higuaín ka një të "ardhme të madhe" dhe se ishte i "destinuar për superstardom.".[13]
Në dhjetor 2006, klubi spanjoll Real Madrid transferoi Higuaínin për 12 milion € nga River Plate. Debutimi i tij erdhi më 11 janar 2007 kundër Real Betis në ndeshjen e raundit të dytë të kupës në Sevilje. Ndeshja e parë në kampionat erdhi tre ditë më vonë, më 14 janar 2007, kundër Real Zaragozës. Ai u përfshi në krijimin e disa rasteve për gol si dhe mori pjesë në aksionin e golit të vetëm të takimit, që i dha Madridit fitoren.[14] Goli i tij i parë për klubin erdhi më 24 shkurt në derbin e Madridit ndaj Atlético Madrid; goli i tij, barazoi ndeshjen në 1–1, në stadiumin Vicente Calderón.[15] Higuaín ngriti shqetësime gjatë sezonit të tij të parë në stadiumin Santiago Bernabéu për shkak të golave të pakët të shënuar.
Gjatë sezonit 2007–08, Higuain nuk luajti rregullisht, megjithatë e mbylli sezonin me notë të mirë: ai fillimisht shënoi një gol në minutën e fundit duke i dhënë ekipit një fitore 2–1 me përmbysje ndaj Osasunës, që do të thoshte se Real Madridi ka fituar kampionatin për të dytin sezon rresht.[16] Katër ditë më vonë, ai shënoi të tretin e fitores së madhe 4–1 ndaj Barcelonës në El Clásico. Goli erdhi vetëm 57 sekonda pasi ai kishte hyrë në fushë si zëvëndësues.[17]
Në sezonin 2008–09, Higuaín pati mundësi të luante titullar për shkak të dëmtimeve serioze të të holandezit Ruud van Nistelrooy.[18] Në gusht 2008, ai shënoi golin e fitores ndaj Valencias në Supercopa de España.[19] Pak pas kësaj, ai shënoi të katër golat e fitores 4–3 ndaj Málagës; kjo arritje i dha atij famë ndërkombëtare si dhe një nga pozicionet e para në renditjen e golashënuesve në La Liga sëbashku me kamerunasin e Barcelonës Samuel Eto'o.[20] Më 21 prill 2009, Higuaín zhvilloi një paraqitje pozitive ndaj Getafes dhe shënoi golin vendimtar në minutën e fundit, duke i dhënë Real Madridit fitoren 3–2; kjo fitore i dha mundësinë ekipit të qëndroj në luftën për titull ndaj Barcelonës së Pep Guardiolës.[21] Gjatë sezonit, Higuaín u vlerësua si një nga talentet më premtues të botës së futbollit për shkak të lojës pozitive dhe golave në minutën e fundit. Ai e mbylli sezonin me 22 gola[22] në kampionat dhe 24 në të gjitha kompedicionet, duke rivalizuar sulmuesit më me përvojë si Diego Forlán, David Villa dhe Thierry Henry.
Sezoni 2009–10 pa Higuaínin të shënonte plot 27 gola në kampionat, dhe 29 gjithsej, duke u bërë golashënuesi më i mirë i Realit në atë sezon. Megjithatë, në kampionat ai u rendit i dyti mbrapa argjentinasit Lionel Messi, por kaloi sulmuesin suedez Zlatan Ibrahimović dhe shokun e ekipit Cristiano Ronaldo. Ai gjithashtu shënoi edhe dy golat e parë në Ligën e Kampioneve si dhe tregolëshin e dytë me klubin.
Në qershor 2010, Real Madridi zgjati kontratën e Higuaín deri në vitin 2016.[23] Më 23 tetor 2010, ai shënoi golin e 5,200të të ekipit në kampionat, gol i cili erdhi në triumfin tenistik të Los Blancos 6–1 ndaj Racing de Santander.[24] Më 4 nëntor të të njëjtit vit, Higuaín shënoi golin e 700të të klubit në Ligën e Kampioneve.[25]
Në javët e para të dhjetorit, Higuaín u diagnostifikua me hernien diskale, gjë që shtyu stafin mjekësor të klubit të sygjeronte operacionin.[26] Më 5 janar 2011, Real Madrid lajmëroi se sulmuesi do të operohej në departamentin e operacionit neurologjik në shkollën e mjakësisë të universitetit veriperëndimor Feinberg në Çikago nën drejtimin e doktorit Richard G. Fessler.[27] Operacioni u zhvillua gjashtë ditë më pas, dhe Higuaín u la i lirë nga spitali një ditë pas përfundimit të operacionit që rezuloi i suksesshëm.[28] Ai pritej të shpenzonte katër muaj larg fushave të lojës gjatë kohës së rikuperimit: dy muajtë e parë do të shërbenin për t'u rikuperuar nga operacioni kurse dy të tjerët për t'u stërvitur me ekipin, pavarësisht se në fund ai u rikuperua më herët. Më 23 prill 2011, Higuaín shënoi tre gola në fitoren 6–3 jashtë fushe ndaj Valencias në stadiumin Mestalla; kjo gjë do të thoshte se Higuaín kishte shënuar tetë gola në tetë ndeshje ndaj tyre. Gjithashtu, ai asistoi edhe golat e Karim Benzemas dhe Kakás.[29]
Higuaín shënoi tregolëshin e parë të sezonit më 2 tetor në një fitore 4–0 jashtë fushe ndaj Espanyolit,[30] e cila u pasua nga një tjetër 13 ditë më vonë në një fitore 4–1 ndaj Real Betis.[31]
Ai ishte sërisht protagonist në derbin e kryeqytetit ndaj Atlético Madrid më 26 nëntor duke shënuar golin e avantazhit momental 3–1 në një fitore përfundimtare 4–1. Më 31 mars 2012, ai shënoi golin e 100të për Real Madridin në një ndeshje kampionati ndaj Osasunës; ky gol ishte gjithashtu i 100ti i ekipit në kampionat.[32] Në sezonin që riktheu titullin në Madrid, Higuaín shënoi 22 gola, një më shumë se partneri i sulmit Karim Benzema, duke rezultuar një lojtar vendimtar për ekipin e tij.[33]
Më 29 gusht 2012, Higuaín shënoi të parin e fitores 2–1 ndaj Barcelonës në ndeshjen e dytë të Supercopa de España 2012, duke ndihmuar Real Madridin të siguroj titullin e parë të sezonit.[34]
Higuaín shënoi golin e parë të kampionatit në ndeshjen hapëse të saj ndaj Valencias, kundërshtarit të tij të preferuar; ai shënoi në minutën e 10të të një barazimi 1–1 në shtëpi.[35] Ai shënoi edhe në javën e dytë, në një humbje 2–1 ndaj Getafes në Coliseum Alfonso Pérez, që shënoi nisjen më të keqe të Realit në 39 vite.[36]
Në ndeshjen jashtë fushe të Realit kundër Majorkës më 28 tetor 2012, Higuaín shënoi një dopietë si dhe asistoi dy gola në një sukses 5–0.[37] Më 23 shkurt 2013, ai shënoi golin e 100të në La Liga në triumfin 2–1 ndaj Deportivo de La Coruña; goli i tij, i shënuar në minutën e 88të, i siguroi tre pikët ekipit.[38]
Më 1 qershor 2013, pas përfundimit të ndeshjes së fundit të sezonit, një fitore 4–2 në shtëpi ndaj Osasunës, Higuaín, i cili shënoi golin e parë të takimit, konfirmoi se do të largohej nga Real Madrid pas shtatë vitesh.[39]
Për shkak se ishte i disponueshëm, klube si Arsenal dhe Napoli ishin të gatshëm për të firmosur me të.[40][41] Higuaín ishte në qëndër të shumë spekulimeve merkatoje,[42] me shumë gazeta që e bënë të kryer transferimin e tij te Arsenali para se presidenti i Napolit Aurelio De Laurentiis të deklaronte se Higuaín, sëbashku me portierin e Liverpoolit Pepe Reina, kishin kaluar me sukses vizitat mjekësore dhe se sulmuesi argjentinas kishte firmosur për pesë vite me klubin italian për 40 milion €.[43][44] Më 27 korrik, Napoli konfirmoi blerjen e Higuaínit, i cili mori fanellën me numrin 9.[45]
Higuaín bëri debutimin e tij me klubin më 10 gusht duke luajtur si titullar në një ndeshje miqësore para-sezonale ndaj Benficës, duke kontribuar me një gol në një fitore 2–1.[46] Ai debutoi në Serie A më 25 gusht në ndeshjen e parë të sezonit ndaj Bolonjës, që u fitua nga Napoli me rezultatin 3–0.[47] Një javë më vonë, Higuaín shënoi golin e parë zyrtar për klubin në suksesin 4–2 në Verona ndaj Chievos.[48] Ky gol u pasua nga dy të tjerë në dy ndeshjet e rradhës të Napolit: në fitoren ndaj Atalantës në shtëpi dhe ndaj Milanit në San Siro.[49][50]
Më 18 shtator, Higuaín shënoi në ndeshjen hapëse të Napolit në Ligën e Kampioneve kundër gjermanëve të Borussia Dortmund; ndeshja në Stadio San Paolo u mbyll me fitoren 2–1 të vëndasve.[51] Pas kësaj, ai shënoi edhe në fitoret në shtëpi ndaj Marseilles and Arsenalit,[52][53] por Napoli dështoi të kualifikohej në raundin me eliminim direkt edhe pse fitoi katër nga gjashtë ndeshjet e grupit të tyre.[53]
Më 12 shkurt 2014, Higuaín shënoi dy gola në triumfin 3–0 të Napolit ndaj Romës në gjysëm-finalen e Coppa Italias, duke kualifikuar ekipin për në finale me rezultatin e përgjithshëm 5–3.[54] Më 13 prill, ai shënoi tregolëshin e parë me ekipin në fitoren 4–2 ndaj Lazios në shtëpi.[55] Higuaín fitoi trofeun e paë me Napolin më 3 maj, duke luajtur 70 minuta në fitoren 3–1 ndaj Fiorentinës në finalen e kupës.[56] Ai e mbylli sezonin e parë në Itali me 24 gola në 46 ndeshje në të gjitha kompedicionet.[57]
.jpg)
Më 26 tetor 2014, Higuaín shënoi tre golat e parë në kampionat për sezonin 2014–15 në një fitore 6–2 në shtëpi ndaj Hellas Veronës.[58][59] Në ndeshjen e Supercoppa Italiana 2014 kundër Juventusit më 22 dhjetor në Doha të Katarit, Higuaín barazoi ndeshjen dy herë, duke e dërguar në kohën shtesë, dhe më pas në gjuajtjet e penalltive, ku ai shënoi në përpjekjen e tij për të kontribuar në fitimin e trofeut.[60]
Higuaín shënoi tre gola, përfshirë një penallti, duke ndihmuar Napolin të fitojë 3–1 me përmbysje në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave të UEFA Ligës së Evropës më 12 mars.[61][62]
Në ndeshjen e fundit të sezonit, si dhe e fundit edhe për trajnerin Rafael Benítez, Higuaín shënoi dy herë, por humbi edhe një penallti, me Napolin që u mposht nga Lazio 4–2 në shtëpi, e cila mori vendin e katërt dhe të fundit për në Ligën e Kampioneve në dëm të tyre.[63]
Më 8 nëntor 2015, Higuaín regjistroi golin e 200të në karrierën e tij me klube, duke shënuar golin e vetëm të ndeshjes ndaj Udineses, i cili ishte i nënti në kampionati dhe i gjashti rresht në ndeshjet në shtëpi.[64] Tre javë më vonë, ai shënoi të dy golat – përfshirë edhe një 64 sekonda pasi ndeshja kishte nisur – e fitores 2–1 ndaj Interit, duke vendosur Napolin në vend të parë në kampionat pas 25 vitesh.[65][66]
Higuaín shënoi një dopietë në fitoren 3–1 të Napolit ndaj Sassuolos më 16 janar 2016 për të zgjeruar avantazhin nga ndjekësi më i afërt në katër pikë; goli i dytë i tij ishte i 20ti i sezonit.[67] Ai shënoi golin e 30të të sezonit në Serie A në humbjen 3–1 ndaj Udineses më 3 prill, ku ai gjithashtu u ndëshkua edhe me karton të kuq.[68] Disa ditë vonë, Lega Serie A vendosi që t'a ndëshkojë me katër ndeshje pezullim; një ndeshje pezullim për dy kartonët e verdhë, një për "protestë ndaj gjyqtarëve të ndeshjes", një për "sjellje të keqe ndaj kundërshtarit" dhe një për pasi u pa duke shtyrë gjyqtarin kryesor Massimiliano Irrati, si dhe një gjobë 20,000 €.[69] Më 15 prill, pas apelimit të vendimit nga klubi, pezullimi u reduktua në tre ndeshje.[70]
Më 14 maj, Higuaín shënoi një tregolësh në fitoren 4–0 ndaj Frosinones në ditën e fundit të kampionatit për të fituar çmimin Capocannoniere me 36 gola, duke barazuar rekordin e Gino Rossettit të vendosur në sezonin 1928–29.[71][72][73] Askush më shënoi më shumë se 20 gola në kampionat, faktikisht i dyti në renditje ishte argjentinasi tjetër Paulo Dybala me 19 gola.[74]
.jpg)
Pas një muaj spekulimesh rreth së ardhmes së tij, më 26 korrik 2016, Higuaín u transferua te rivalët e Napolit, Juventus, për 90 milion € të paguara në dy këste, duke u bërë një nga lojtarët më të shtrenjtë të historisë si dhe transferimi më i shtrenjtë i kryer nga një klub italian.[75][76] Tre ditë pas transferimit, Higuaín deklaroi se arsyeja që ai u largua nga Napoli ishte marrëdhënja negative me presidentin e klubit Aurelio De Laurentiis.[77]
Higuaín debutoi më 20 gusht duke shënuar golin e fitores në triumfin 2–1 kundër Fiorentinës në ndeshjen hapëse të kampionatit.[78] Më 10 shtator, ai shënoi një dygolësh në fitoren 3–1 ndaj Sassuolos.[79] Më 29 tetor, ai shënoi golin e fitores në fitoren 2–1 në shtëpi ndaj ish klubit të tij Napoli, por nuk festoi në shenjë respekti.[80] Më vonë, më 5 prill të vitit të ardhshëm, Higuaín i shënoi sërisht Napolit, këtë herë një dygolësh në ndeshjen e dytë të gjysëm-finales së Coppa Italias për të dërguar Juventusin në finale me rezulatatin e përgjithshëm 5–4, edhe pse kjo ndeshje u mbyll në një humbje 3–2.[81] Në javën tjetër, ai shënoi një dopietë ndaj Chievos, duke u bërë lojtari i parë që shënon më shumë se 20 gola për Juventusin në sezonin debutues që nga John Charles dhe Omar Sívori në sezonin 1957–58.[82] Më 15 prill, Higuaín shënoi të dy golat e fitores 2–0 ndaj Pescarës, duke arritur në shifrën 200 gola në kampionatet e Evropës (La Liga dhe Serie A).[83] Më 3 qershor, ai luajti si titullar në finalen e UEFA Ligës së Kampioneve, por Juventus u mposht me rezultatin 4–1 nga kampionët në fuqi Real Madrid; ai asistoi golin e barazimit momental të shënuar nga kroati Mario Mandžukić.[84][85]
Më 28 tetor 2017, Higuaín shënoi të dy golat e fitores 2–0 ndaj Milanit; goli i parë i takimit ishte i 100të i tij në Serie A, duke u bërë lojtari i dytë pas Zlatan Ibrahimović që shënon 100 gola në dy nga ligat kryesore evropiane në 20 sezonet e fundit.[86][87]
Higuaín luajti një rol vendimtar në triumfin 4–3 me rezultat të përgjithshëm të Juventusit ndaj Tottenham Hotspur në raundin e 16-tave të UEFA Ligës së Kampioneve. Në ndeshjen e parë, e luajtur në Torino më 13 shkurt 2018, ai shënoi një dopietë brënda dhjetë minutash, me të dytën që erdhi nga penalltia, pavarësisht se humbi një tjetër penallti në fundin e pjesës së parë, që shkaktoi kritika nga media italiane, pavarësisht performancës së përgjithshme pozitive; pas një përmbysje nga Tottenhami, ndeshja u mbyll në barazim 2–2.[88] Në ndeshjen e kthimit më 7 mars, ai ndihmoi Juventusin të përmbyste disavantazhin dhe të fitonte 2–1, duke shënuar golin e barazimit momental 1–1 para se të asistonte golin e Dybalës tre minuta më vonë, duke vulosur kualifikimin për në çerek-finale.[89][90]
Më 2 gusht 2018, Higuaín u transferua te Milan në huazim për një sezon.[91][92] Si pjesë e deklaratës zyrtare të Juventusit, Milani do t'i jepte klubit 18 milion € për huazimin në sezonin 2018–19, si dhe do të kishte edhe mundësinë e blerjes përfundimtare për 36 milion €, të pagueshme në dy këste.[93]
Më 23 janar 2019, Çelsi firmosi me Higuain në një marrëveshje në formë huazimi deri në fund të sezonit 2018–19, duke u bashkuar me trajnerin Maurizio Sarri, me të cilin ai luajti me Napolin gjatë sezonit 2015–16.[94] Ai debutoi pesë ditë më vonë në fitoren 3–0 ndaj Sheffield Wednesday, ndeshje e vlefshme për raundin e katërt të FA Cup në Stamford Bridge.[95] Më 2 shkurt, ai shënoi golat e parë për Çelsin, një dopietë në fitoren 5–0 kundër Huddersfield Town në kampionat.[96]
Më 1 korrik 2019, Higuaín u rikthye te Juventusi pasi Çelsi refuzoi që të zgjaste huazimin e tij; te Juventusi, ai u ribashkua sërisht me trajnerin Sarri.[97] Edhe pse më parë kishte pasur fanellën me numrin 9, atij ju dha fanella me numrin 21 për sezonin 2019–20.[98] Higuaín shënoi golin e parë të sezonit më 31 gusht në fitoren 4–3 ndaj Napolit në ndeshjen e javës së 2të të Serie A.[99]
Më 17 shtator 2020, Higuaín zgjidhi kontratën me Juventusin me mirëkupim.[100]
Më 18 shtator 2020, Higuaín u transferua te klubi amerikan Inter Miami në Major League Soccer.[101] Në debutimin e tij, Higuaín humbi një penallti dhe nisi një sherr; Inter Miami u mposht 3–0 nga Philadelphia Union.[102] Më 7 tetor, Higuaín shënoi me goditje dënimi në fitoren 2–1 kundër New York Red Bulls, duke regjistruar golin e parë me klubin.[103]
Më 31 korrik 2022, Higuaín shënoi sërisht me goditje dënimi si dhe shënoi edhe dy gola të tjerë duke realizuar një tregolësh në 27 minuta në barazimin 4–4 kundër FC Cincinnati.[104] Ai u tërhoq nga futbolli në përfundim të sezonit 2022 të Major League Soccer; ndeshja e tij e fundit ishte humbja 3–0 kundër New York City FC në raundin e parë të fazës play-off.[105]
Higuaín është një nga tre lojtarët e huaj që ka luajtur në Kupën e Botës për Argjentinën sëbashku me Pedro Arico Suárez[106] dhe Constantino Urbieta Sosa.[107] Ai fillimisht refuzoi ftesat e Francës dhe Argjentinës,[108][109] duke deklaruar se ishte i pavendosur se cilin shtet do të përfaqësonte, por në fund zgjodhi Argjentinën.[110] Ai ishte pjesë e ekipit olimpik argjentinas në ndeshjen miqësore ndaj Guatemalës në shkurt 2008;[111] ai debutoi dhe shënoi dy gola në fitoren 5–0, por kjo ndeshje nuk u konsiderua e vlefshme nga FIFA për t'u llogaritur në statistikat me ekipit A.
Higuaín u thirr në ekipin e Argjentinës nga trajneri Diego Maradona për ndeshjet e fundit kualifikuese të Kupës së Botës 2010 kundër Perusë dhe Uruguajit. Ai shënoi golin e parë në debutim, një gol që erdhi në minutën e 49të të fitores 2–1 ndaj Perusë më 10 tetor 2009.[112] Pas kualifikimit të Argjentinës, Higuaín ishte një nga 23 lojtarët që u thirrën për të luajtur në finalet e turnamentit.[113] Ai shënoi një tregolësh në fitoren 4–1 ndaj Koresë së Jugut në ndeshjen e dytë të fazës së grupeve,[114] duke u bërë argjentinasi i tretë që e arrin këtë pas Guillermo Stábiles në vitin 1930 dhe Gabriel Batistutës në vitet 1994 dhe 1998,[115] si dhe lojtari i parë që shënon një tregolësh në turnament që nga viti 2002. Goli i tij në fitoren 3–1 ndaj Meksikës e rriti shifrën e tij në 4 gola, duke u bërë edhe golashënuesi i dytë më i mirë i turnamentit.[116]
Higuaín ishte pjesë e ekipit të Sergio Batistës për turnamentin Copa América, që u zhvillua në Argjentinë; ai zhvilloi një paraqitje si zëvëndësues në fazën e grupeve, të cilën e shpenzoi në stol pasi ishte Carlos Tevez lojtari që preferohej në qëndër të sulmit. Ai luajti si titullar në çerek-finale ndaj Uruguajit, e luajtur në Santa Fe, dhe shënoi golin e barazimit me kokë në minutën e 17të pas krosimit të Lionel Messit; më vonë gjatë ndeshjes, ai shënoi sërisht me kokë, por kësaj here u anullua për pozicion jashtë loje. Ai shënoi edhe në gjuajtjet e penalltive, me goditjen e tij që kapi të dy shtyllat para se të shkonte në rrjetë, por Argjentina u mposht 4–5 dhe u eliminua nga kompedicioni.[117]
Më 8 tetor 2011, Higuaín shënoi një tregolësh dhe asistoi një gol tjetër në fitoren 4–1 ndaj Kilit.[118][119] Më 2 qershor 2012, ai shënoi golin e dytë të ekipit në ndeshjen kualifikuese të Kupës së Botës 2014 kundër Ekuadorit që u mbyll me fitoren 4–0 të Argjentinës; përveç golit të shënuar, ai asistoi edhe një tjetër.[120]
Më 7 shtator 2012, Higuaín shënoi golin e dytë të takimit si dhe dhuroi një asist në triumfin 3–1 të Argjentinës ndaj Paraguajit në një ndeshje tjetër kualifikuese të Kupës së Botës 2014. Katër ditë më vonë, ai shënoi në barazimin 1–1 ndaj Perusë në Lima.[121]
Më 22 mars 2013, Higuaín kontriboi me një dopietë në fitoren 3–0 ndaj Venezuelës[122] duke u bërë golashënuesi më i mirë i kualifikueseve në zonën e Amerikës së Jugut me nëntë gola. Ai në fund u rendit i treti sëbashku me Radamel Falcaon dhe mbrapa Messit dhe Luis Suárezit.[123]
.jpg)
Higuaín ishte një nga 23 lojtarët e Argjentinës të thirrur në Kupën e Botës 2014.[124] Ai u paraqit si zëvëndësues në ndeshjen e parë të ekipit në grup ndaj Bosnje & Hercegovinës, duke kombinuar me Messin që shënoi golin e fitores.[125] Ai luajti si titullar në ndeshjen e dytë të grupit ndaj Iranit në Belo Horizonte.[126] Më 5 korrik, ai shënoi golin e vetëm të ndeshjes çerek-finale që u fitua me rezultatin 1–0 nga Argjentina kundër Belgjikës.[127] Në finalen ndaj Gjermanisë, Higuaín gjuajti jashtë në një rast një-kundër-një ndaj Manuel Neuer pasi përfitoi nga një pasim i gabuar i Toni Kroos,[128] si dhe pati një gol të anulluar për pozicion jashtë loje, me Gjermaninë që triumfoi 1–0 në kohën shtesë për të fituar trofeun.[129]
Higuaín luajti ndeshjen e parë si titullar në Copa América 2015 në ndeshjen e fundit të Grupit B ndaj Xhamajkës; ai nuk luajti në ndeshjet e mëparëshme për shkak se ishte Sergio Agüero lojtari që preferohej në qëndrën e sulmit me tre. Në këtë ndeshje, e cila ishte e 50ta e tij me kombëtaren, Higuaín shënoi në minutën e 11të pas një asistimi të Ángel Di Marías, duke dërguar Argjentinën në çerek-finale.[130] Më 30 qershor, ai shënoi golin e fundit të fitores tenistike 6–1 ndaj Paraguajit në gjysëm-finale; goli i tij erdhi vetëm dy minuta pasi zëvëndësoi Agüeron.[131] Më 4 korrik, Higuaín ishte një nga lojtarët argjentinas që dështoi të shënonte penalltinë e tij në humbjen me penallti kundër Kilit në finale; ai goditi traversën në tentativën e tij. Gjatë kohës së rregullt, ai pati mundësinë më të mirë për të shënuar, por dështoi të dërgonte në rrjetë krosin e ulët të Ezequiel Lavezzit.[132][133]
Në Copa América Centenario në vitin 2016, Higuaín u thirr nga trajneri Gerardo Martino si një nga 23 lojtarët e ekipit argjentinas, si dhe u vendos si titullar në qëndër të sulmit.[134] Më 18 qershor, ai shënoi një dopietë në fitoren 4–1 ndaj Venezuelës në çerek-finale.[135] Tre ditë më pas, ai shënoi një tjetër dopietë për të dërguar Argjentinën në finale pas fitores 4–0 ndaj Shteteve të Bashkuara.[136] Ai luajti sërisht në finale ndaj Kilit tetë ditë më vonë, në një përsëritje të finales së vitit të kaluar; Albicelestet u mposhtën sërisht me penallti pasi koha e rregullt dhe shtesa përfunduan në barazim pa gola. Pas ndeshjes, Higuaín u kritikua ashpër nga mediat për shkak se humbi një mundësi vetëm-për-vetëm me portierin për të tretën finalen rresht.[137][138]
Gjatë fushatës problematike për Kupën e Botës 2018 të Argjentinës, Higuaín mundi të shënojë vetëm një herë në nëntë paraqitje, duke bërë që të humbas vendin titullar në formacion.[139] Pavarësisht kësaj, në maj 2018, Jorge Sampaoli e thirri atë në listën përfundimtare për turnamentin që do të zhvillohej në Rusi.[140] Ai luajti në tre ndeshjet e fazës së grupeve për Argjentinën por nuk mundi të shënoj asnjë gol gjatë turnamentit, si dhe nuk luajti në ndeshjen e raundit të 16-tave ndaj Francës më 30 qershor, që e eliminoi Argjentinën me rezultatin 4–3.[141][142]
Më 28 mars 2019, në një intervistë me Fox Sports Argjentina, Higuaín deklaroi tërheqjen nga futbolli ndërkombëtar, duke komentuar: "Epoka ime me La Selección ka marrë fund, tani do ta shikoj ekipin nga jashtë, gjë që do të bëjë shumë njerëz të lumtur. Fola me trajnerin (Lionel Scaloni) dhe i tregova vendimin e marrë. Ky është vendimi im dhe besoj se do më bëjë mirë. Dua të shijoj më shumë kohë me familjen time dhe shikoj se ata kanë vuajtur kur unë jam kritikuar. Jam i lumtur me vendimin që kam marr." Higuaín zhvilloi 75 paraqitje me Argjentinën dhe shënoi 31 gola.[143][144]
Higuaín ishte lojtar puntor dhe golashënues profilik, duke u konsideruar një nga sulmuesit më të mirë të gjeneratës së tij.[145][146] Ai njihej veçanërisht për aftësinë e gjuajtjes,[147] si dhe oportunizmin dhe finalizimin vrastar brënda zonës, kurse gjatësia, instikti për golin dhe fiziku i fortë e bëjnin atë një kërcënim në luftën ajërore në zonë e penalltisë. Ai gjithashtu zotëronte aftësi të mira teknike, si dhe ishte i aftë të kombinonte me shokët e skuadrës, të mbante topin, si dhe të pasojë tek të tjerët. Levizjet e tij inteligjente në sulm dhe shpejtësia në 15 metrat e fundit të fushës e bënin atë të ishte një kërcënim në sulm dhe sidomos në kundër-sulme; shpejtësia e tij e lejonte të shmangte kundërshtarët dhe të finalizonte aksionet dhe pasimet e fundit, ose të krijonte hapsira për shokët e skuadrës.[2][148][149] Për shkak se ishte një lojtar skuadre dhe jo egoist, ai gjithashtu ka luajtur në disa raste edhe si nëntë fallco, një term që përdoret për një sulmues të fshehtë.[150][151] Stili i tij i lojës e ka bërë Higuaínin të krahasohet me bashkëkombasit Hernán Crespo dhe Gabriel Batistuta.[152][153]
Pavarësisht mesatares mbreslënëse të shënimit, Higuaín u kritikua për faktin se kishte dështuar të jetë protagonist në ndeshjet vendimtare si për klube ashtu edhe kombëtare. Shëmbujt më kryesor janë performancat negative në finale kupash dhe ndeshje të Ligës së Kampioneve ose Ligës së Evropës gjatë kohës së tij te Real Madridi, Napoli dhe Juventusi; ai gjithashtu ka humbur raste flagrante edhe me ekipin argjentinas në finalet e Kupës së Botës 2014, Copa América 2015 dhe Copa América Centenario 2016.[154]
Higuaín, sëbashku me yllin global Lionel Messi, ishin pjesë e kopertinës së versionit italian të video lojës FIFA 15 të prodhuar nga EA Sports.[155]
| Klubi | Sezoni | Liga | Kupa | Kontinenti | Tjetër | Gjithsej | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Divizioni | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | Ndsh | Gola | ||
| River Plate | 2004–05 | Primera División | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | 4 | 0 | |
| 2005–06 | 14 | 5 | 0 | 0 | 4[a] | 2 | — | 18 | 7 | |||
| 2006–07 | 17 | 8 | 0 | 0 | 2[b] | 0 | — | 19 | 8 | |||
| Gjithsej | 35 | 13 | 0 | 0 | 6 | 2 | 0 | 0 | 41 | 15 | ||
| Real Madrid | 2006–07 | La Liga | 19 | 2 | 2 | 0 | 2[c] | 0 | — | 23 | 2 | |
| 2007–08 | 25 | 8 | 4 | 1 | 5[c] | 0 | — | 34 | 9 | |||
| 2008–09 | 34 | 22 | 2 | 1 | 7[c] | 0 | 1[d] | 1 | 44 | 24 | ||
| 2009–10 | 32 | 27 | 1 | 0 | 7[c] | 2 | — | 40 | 29 | |||
| 2010–11 | 17 | 10 | 2 | 1 | 6[c] | 2 | — | 25 | 13 | |||
| 2011–12 | 35 | 22 | 5 | 1 | 12[c] | 3 | 2[d] | 0 | 54 | 26 | ||
| 2012–13 | 28 | 16 | 5 | 0 | 9[c] | 1 | 2[d] | 1 | 44 | 18 | ||
| Gjithsej | 190 | 107 | 21 | 4 | 48 | 8 | 5 | 2 | 264 | 121 | ||
| Napoli | 2013–14 | Serie A | 32 | 17 | 5 | 2 | 9[e] | 5 | — | 46 | 24 | |
| 2014–15 | 37 | 18 | 4 | 1 | 16[f] | 8 | 1[g] | 2 | 58 | 29 | ||
| 2015–16 | 35 | 36 | 2 | 0 | 5[h] | 2 | — | 42 | 38 | |||
| Gjithsej | 104 | 71 | 11 | 3 | 0 | 15 | 1 | 2 | 146 | 91 | ||
| Juventus | 2016–17 | Serie A | 38 | 24 | 4 | 3 | 12[c] | 5 | 1[g] | 0 | 55 | 32 |
| 2017–18 | 35 | 16 | 4 | 2 | 10[c] | 5 | 1[g] | 0 | 50 | 23 | ||
| 2019–20 | 32 | 8 | 3 | 1 | 8[c] | 2 | 1[g] | 0 | 44 | 11 | ||
| Gjithsej | 105 | 48 | 11 | 6 | 30 | 12 | 3 | 0 | 149 | 66 | ||
| Milan (huazim) | 2018–19 | Serie A | 15 | 6 | 1 | 0 | 5[h] | 2 | 1[g] | 0 | 22 | 8 |
| Chelsea (huazim) | 2018–19 | Premier League | 14 | 5 | 2 | 0 | 2[h] | 0 | 1[i] | 0 | 19 | 5 |
| Inter Miami | 2020 | MLS | 9 | 1 | — | — | — | 9 | 1 | |||
| 2021 | MLS | 30 | 12 | — | — | — | 30 | 12 | ||||
| 2022 | MLS | 28 | 16 | 2 | 0 | — | 1[j] | 0 | 31 | 16 | ||
| Gjithsej | 67 | 29 | 2 | 0 | — | 1 | 0 | 70 | 29 | |||
| Gjithsej karriera | 530 | 279 | 48 | 13 | 121 | 39 | 12 | 4 | 711 | 335 | ||
Burimi: [159]
| Ekipi kombëtar | Viti | Ndsh | Gola |
|---|---|---|---|
| Argjentina | 2009 | 3 | 1 |
| 2010 | 10 | 6 | |
| 2011 | 9 | 5 | |
| 2012 | 8 | 4 | |
| 2013 | 5 | 4 | |
| 2014 | 11 | 3 | |
| 2015 | 8 | 2 | |
| 2016 | 13 | 6 | |
| 2017 | 2 | 0 | |
| 2018 | 6 | 0 | |
| Gjithsej | 75 | 31 | |
| Nr. | Data | Vendi | Ndsh | Kundërshtari | Goli | Rezultati | Kompedicioni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10 tetor 2009 | El Monumental, Buenos Aires, Argjentinë | 1 |  Peruja | 1–0 | 2–1 | Kualifikueset e 2010 FIFA Kupës së Botës |
| 2 | 3 mars 2010 | Allianz Arena, Mynih, Gjermani | 4 |  Gjermania | 1–0 | 1–0 | Ndeshje miqësore |
| 3 | 17 qershor 2010 | Stadiumi FNB, Johannesburg, Afrikë e Jugut | 7 |  Koreja e Jugut | 2–0 | 4–1 | 2010 FIFA Kupa e Botës |
| 4 | 3–1 | ||||||
| 5 | 4–1 | ||||||
| 6 | 27 qershor 2010 | Stadiumi FNB, Johannesburg, Afrikë e Jugut | 8 |  Meksika | 2–0 | 3–1 | |
| 7 | 7 shtator 2010 | El Monumental, Buenos Aires, Argjentinë | 11 |  Spanja | 2–0 | 4–1 | Ndeshje miqësore |
| 8 | 16 korrik 2011 | Estadio Brigadier General Estanislao López, Santa Fe, Argjentinë | 16 |  Uruguaji | 1–1 | 1–1 | 2011 Copa America |
| 9 | 6 shtator 2011 | Stadiumi Kombëtar Bangabandhu, Dhaka, Bangladesh | 18 |  Nigeria | 1–0 | 3–1 | Ndeshje miqësore |
| 10 | 7 tetor 2011 | El Monumental, Buenos Aires, Argjentinë | 19 |  Kili | 1–0 | 4–1 | Kualifikueset e 2014 FIFA Kupës së Botës |
| 11 | 3–0 | ||||||
| 12 | 4–1 | ||||||
| 13 | 2 qershor 2012 | El Monumental, Buenos Aires, Argjentinë | 24 |  Eduakori | 2–0 | 4–0 | |
| 14 | 7 shtator 2012 | Estadio Mario Alberto Kempes, Córdoba, Argjentinë | 27 |  Paraguaji | 2–1 | 3–1 | |
| 15 | 11 shtator 2012 | Estadio Nacional de Lima, Lima, Peru | 28 | Peruja | 1–1 | 1–1 | |
| 16 | 16 tetor 2012 | Estadio Nacional Julio Martínez Prádanos, Santiago, Kili | 30 | Kili | 2–0 | 2–1 | |
| 17 | 6 shkurt 2013 | Friends Arena, Solna, Suedi | 31 |  Suedia | 3–1 | 3–2 | Ndeshje miqësore |
| 18 | 22 mars 2013 | El Monumental, Buenos Aires, Argjentinë | 32 |  Venezuela | 2–0 | 3–0 | Kualifikueset e 2014 FIFA Kupës së Botës |
| 19 | 3–0 | ||||||
| 20 | 14 gusht 2013 | Stadio Olimpico, Romë, Itali | 34 |  Italia | 1–0 | 2–1 | Ndeshje miqësore |
| 21 | 5 korrik 2014 | Estádio Nacional Mané Garrincha, Brasília, Brazil | 41 |  Brazili | 1–0 | 1–0 | 2014 FIFA Kupa e Botës |
| 22 | 14 tetor 2014 | Hong Kong Stadium, Wan Chai, Hong Kong | 45 |  Hong Kongu | 2–0 | 7–0 | Ndeshje miqësore |
| 23 | 4–0 | ||||||
| 24 | 20 qershor 2015 | Estadio Sausalito, Viña del Mar, Kili | 50 |  Xhamajka | 1–0 | 1–0 | 2015 Copa América |
| 25 | 30 qershor 2015 | Estadio Municipal de Concepción, Concepción, Kili | 51 | Paraguaji | 6–1 | 6–1 | |
| 26 | 28 maj 2016 | Estadio San Juan del Bicentenario, San Juan, Argjentinë | 57 |  Hondarusi | 1–0 | 1–0 | Ndeshje miqësore |
| 27 | 18 qershor 2016 | Gillette Stadium, Foxborough, Shtetet e Bashkuara | 61 | Venezuela | 1–0 | 4–1 | Copa América Centenario |
| 28 | 2–0 | ||||||
| 29 | 21 qershor 2016 | NRG Stadium, Houston, Shtetet e Bashkuara | 62 |  Shba | 3–0 | 4–0 | |
| 30 | 4–0 | ||||||
| 31 | 6 tetor 2016 | Estadio Nacional de Lima, Lima, Peru | 64 | Peruja | 2–1 | 2–2 | Kualifikueset e 2018 FIFA Kupës së Botës |
.jpg)
Më shumë gola të shënuar në një sezon të Serie A: 36 gola[171]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
