Letërsia shqipe
From Wikipedia, the free encyclopedia
Letërsia shqipe shtrihet që nga Mesjeta dhe përfshin atë letërsi dhe ato tekste të shkruara në gjuhën shqipe, duke përfshirë letërsinë e shkruar sot në Shqipëri,Kosovë dhe diasporë ashtu edhe në Mal të Zi, Maqedoni të Veriut dhe në diasporat historike të arbëreshëve.
Dokumenti më i vjetër që ka mbijetuar është Formula e pagëzimit shkruar nga Pal Engjëlli, ipeshkvi i Durrësit më 1462.[1]