Le Havre
From Wikipedia, the free encyclopedia
Le Havre je lučki grad i aglomeracija od 231,245 stanovnika[1], na sjeverozapadu Francuske u Regiji Normandija u Departmanu Seine-Maritime.
Le Havre
Le Havre de Grâce | |
|---|---|
 Panorama grada i luke | |
  Le Havre Le Havre na karti Francuske | |
| Koordinate: 48°56′17″N 0°50′31″W | |
| Država |  Francuska |
| Regija | Normandija |
| Departman | Seine-Maritime |
| Arrondissement | Le Havre-1, 2, 3, 4, 5 i 6 |
| Osnovan | 1517. |
| Uprava | |
| • Maire | ️Édouard Philippe |
| Površina | |
| • Ukupno | 194.9 |
| Nadmorska visina | 2 |
| Stanovništvo (2021.) | |
| • Ukupno | 231.245 |
| • Gustina | 119/ |
| Vremenska zona | UTC+1 |
| Poštanski broj | 76600 |
| Pozivni broj | 39 |
Grad se prostire duž desne obale estuarija rijeke Seine u La Manche, udaljen 216 km sjeverozapadno od Pariza i 85 km zapadno od Rouena.[2]
Luka Le Havre ubraja se među najveće u Zapadnoj Evropi, ona je nakon Marseilla druga najprometnija luka Francuske (67,5 miliona tona, 2011) i njezina najveća kontejnerska luka.[3]
Le Havre je osnovan za vladavine Françoisa II-1517. kao ratna luka, na mjestu starijeg ribarskog sela i nazvan Le Havre de Grâce (Utočište milosti), koji put je zvan i kao Francisopolis po Françoisu I).[3]
Luka je proširivana i utvrđivana tokom 17. vijeka od strane Kardinala Richelieua i Louisa XIV.[3]
Za Rata Velike alijanse (1688.-97). bombardiran je 1694. i 1696.[3]
Krajem 18. vijek, za vladavine Louis XVI prilagođena je za prihvat većih brodova, i dodatno poboljšana sredinom 19. vijeka za vladavine Napoleona III.[2] Tad je prokopan Tancarvillski kanal dug 25 km, koji je skratio put brodovima i šlepovima od Seine do luke.
Potkraj 18. vijek i tokom 19. vijeka razvio se u važnu trgovačku luku (tad se 1795, počeo zvati Le Havre). Početkom 20. vijeka izrastao u najveću evropska luka za uvoz kave i pamuka.[3] Na početku Drugog svjetskog rata u Le Havre je pobjegla belgijska vlada]] nakon pada Antwerpena i Ostendea u ruke Wehrmachta [2]
Za Drugog svjetskog rata su grad i luka znatno stradali od bombardiranja 1940. i 1944.
Nakon rata
Teško razorena historijska jezgra obnovljena je nakon rata u modernome stilu prema projektima Augustea Perreta. Ona je 2005. uvrštena je na UNESCO-ovu Lista mjesta svjetske baštine u Evropi|Listu svjetske baštine]] kao izvrstan primjer poslijeratne arhitekture i urbanizma.[3]
Luka je proširena ranih 1970-ih, nakon tog je dvadesetak km sjeverno od grada je 1976. otvoren novi naftni terminal Le Harve-antfer. Restrukturiranjem postojeće luke stvoreni su specijalizirani objekti za rasute terete i kontejnere. Danas glavninu lučkog prometa čini uvoz sirove nafte.[2]
Le Havre je od 1984. univerzitetski grad - Université Le Havre Normandie i od 2007. jedan od kampusa pariškog Instituta političkih nauka (Institut d'études politiques de Paris). U gradu djeluje nekoliko naučno istraživalačkih instituta. On je i grad muzeja; historijski, prirodoslovni i moderne umjetnosti André Malraux.[3]
Iako nema puno starina jer je za rata gotovo 3/4 zgrada razoreno[2], ipak ima par koje treba spomenuti. To je Opatija Sainte-Honorine iz 11. vijeka sa fasadom iz 14. vijeka, katedrala Notre-Dame iz 1574., sa fasadom iz 17. vijeka i Palača pravde iz 18. vijeka.[3]
Jedna od novijih znamenitosti je zgrada centra Le Volcan, u kom su smješteni teatar i biblioteka. On je podignut 1982. po projektu Oscara Niemeyera.[3]
Za ekonomiju grada važna je pored luke i reamontnog brodogradilišta, aeronautička, naftna i kemijska industrija a od 1964. kad je Renault otvorio pogon i automobilska [4]
Grad je i trgovačko-financijski centar (brojne banke, osiguravajuće i brodarske kompanije).
Le Harve je i turistička destinacija zbog velike marine i nedalekog resorta Sainte-Adresse.[2]
Pored Seine grad je sa unutrašnom Francuskom povezan autoputevima i željeznicom, a ima i Aerodrom Le Havre-Octeville (IATA : LEH, ICAO : LFOH)
Trajektima je povezan sa lukama u Engleskoj i Irskoj.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
