Op art
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Op art (od optička umjetnost) je umjetnički stil [1] koji je nastao i razvijao se krajem 50-ih i početkom 60-ih godina 20. vijeka
Op art slike daju iluziju kretanja, kad ih gledaoc dulje promatra, pojavljuju se skrivene slike, treperenje i vibracije uzoraka, ponekad mogu izazvati i bol u oku.
Op art se razvio na tragu konstruktivističkih istraživanja Bauhausa iz tridesetih godina 20. vijeka.
Termin Op art se prvi put pojavio u medijima u časopisu Time u otobru1964,[2] Već znatno ranije pojavila su se djela koja su bila u duhu op-arta. Mađarski slikar Victor Vasarely je naslikao sliku Zebre (1938), na kojoj su bile samo crne karakteristične pruge bez ičeg drugog. Na tragu op-arta bila su djela John McHalea izložena na izložbi To je jučer 1956 i njegova serija Pandora iz 1962.
Slikar Arnold Alfred Schmidt izložio je 1960-ih svoje velike op-art crno bijele slike u galerijima New Yorka.[3]
Za razvoj Op arta kao stila bile su značajne zagrebačke Nove tendencije, osobito prve dvije izložbe 1961 i 1963 na kojem su izlagali brojni Op art slikari. Za planetarnu popularnost stila bila je zaslužna Newyorška izložba pod nazivom The Responsive Eye (Prijemčivo oko), u Muzeju moderne umjetnosti 1965, koju je osmislio William C. Seitz.[4] Na izložbi su sudjelovali svi veliki slikari tog stila; Frank Stella, Ellsworth Kelly, Alexander Liberman, Victor Vasarely, Richard Anuszkiewicz i Bridget Riley.
Ova izložba je iznimno dobro prihvaćena kod publike, ali ne baš toliko dobro kod likovne kritike.[5] Kritičari su odbacivali op-art govoriviši da to nije ništa više od optičke iluzije, i gomile jeftinih trikova za varanje oka. Bez obzira na to, op-art je postao izuzetno popularan, i ubrzo masovno korišten u grafičkom dizajnu i industriji, pojavio se i modni stil inspiriran Op artom.
Slikari Op arta koristili su se znanjima iz geometrije i optike. Oni su ispočetka radili samo crno bijele slike, na njima su tako postavljali geometrijske likove da postignu optičku iluziju i dojam pokreta ili nestabilnosti. Optička iluzija nije bila novost, i prije se koristila u svim vidovima umjetnosti, novost kod op arta je bila njena primjena u svim mogućim pravcima.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
