سریلانکا
سوېلې اسيا کې يو ټاپويي هېواد / From Wikipedia, the free encyclopedia
سریلانکا چې په رسمي توګه د سریلانکا دموکراتیک سوسیالستي ولسمشریزه ده. د آسیا په سویل کې پروت یو ټاپووزمه هیواد دی. پلازمینه یې سری جایاواردنپورا کوته او لوی ښار یې کولمبو ده، د یاد هیواد رسمي ژبي سنهالي او تامیلي ده. د سریلانکا مساحت ۶۱۰'۶۵ کیلومتره مربع او د وګړو شمیر یې ۰۰۰'۶۶۸'۱۹ تنه دی، د پیسو واحد یې د سریلانکا روپیه ده او نوموړی هیواد په ۴ فبروری ۱۹۴۸م کال خپل بنسټ او په ۲۲ مۍ ۱۹۷۲م کال د جمهوریت اعلان کړي.
پلازمېنه | |
---|---|
ترټولو لوړه څوکه |
د ځای کچه |
---|
برخې |
---|
وېبپاڼه |
gov.lk… (انګليسي ژبه، تاميلي ژبه، سينهالا ژبه) |
---|---|
کورډينېشن |
سریلانکا پخوا د سیلون په نامه پېژندل کېده، چې په رسمي توګه د سریلانکا دیموکراتیک سوسیالیست جمهوریت دی او په سویلي اسیا کې یو ټاپو هېواد دی. دا د هند په بحر کې، د بنګال خلیج په سویل لوېدیځ کې او د عربي بحیرې په جنوب ختیځ کې پروت دی؛ دا د هند برصغیر نه د مانار خلیج او د پالک تنګي په واسطه جلا شوی دی. سریلانکا له هند او مالدیف سره سمندري پوله لري. سری جیوردینیپورا کوټی یې قانوني پلازمېنه ده او کولمبو یې تر ټولو لوی ښار او مالي مرکز دی.
د سریلانکا مستند تاریخ 3,000 کاله مخکې ته ورګرځي، له هغو شواهدو سره، چې له تاریخ نه مخکې د بشري استوګنځایونو لږ تر لږه 125,000 کاله مخکې تاریخ لري. دا یو بډایه کلتوري میراث لري. په سریلانکا کې د بودایانو تر ټولو لومړۍ پېژندل شوې لیکنې چې په ټولیز ډول د پالي قانون په نامه یادېږي، د بودایانو څلورمې شورا پورې اړه لري، چې په ۲۹ مخکې له میلاد کې رامنځته شوې دي. د سريلانکا جغرافيايي موقعيت او ژورو بندرونو دغه هېواد ته له لرغونې وریښمینې سوداګریزې لارې نه تر د نن ورځې په نامه د سمندري ورېښمو لارې سټراټیژیک اهمیت ورکړی دی؛ ځکه چې موقعیت یې دغه هېواد د سوداګرۍ لوی مرکز ګرځولی، سریلانکا د انوراډاپورا دورې په توګه د لرې ختیځ او اروپا دواړو لپاره پېژندل شوی هېواد و. د دغه هېواد د لوکسو توکو او درملو سوداګرۍ د ډېری هېوادونو سوداګر راجلب کړل، چې د سریلانکا د متنوع نفوس په رامنځته کولو کې یې مرسته وکړه.[25][26][27][28][29][30]
د کوټ په سینهالیز سلطنت کې د لوی سیاسي کړکېچ په لړ کې، پرتګاليان سریلانکا ته ورسېدل (په ناڅاپي ډول) او بیا یې د ټاپو سمندري سیمې او د هغې د ګټورې بهرنۍ سوداګرۍ کنټرول کولو هڅه وکړه. د سریلانکا یوه برخه د پرتګاليانو ملکیت شوه. تر سینهالیز-پرتګالي جګړې وروسته، هالنډ او د کنډي سلطنت د دغو سیمو کنټرول ترلاسه کړ. د هالنډ ملکیتونه بیا د انګلیسانو له خوا ونیول شول، چې وروسته یې په ټوله ټاپو باندې خپل کنټرول وغځاوه او له 1815ز کال نه تر 1948ز کال پورې یې استعمار وکړ. د شلمې پېړۍ په پیل کې د سیاسي خپلواکۍ لپاره یو ملي غورځنګ رامنځته شو او په 1948ز کې سیلون پر یوې واکمنۍ بدل شو. په ۱۹۷۲ز کال کې د سريلانکا په نوم جمهوريت د دغې واکمنۍ ځایناستی شو. د سريلانکا وروستی تاريخ د ۲۶ کلنې کورنۍ جګړې له امله خراب شو، چې په ۱۹۸۳ز کال کې پيل او په ۲۰۰۹ز کال کې د سريلانکا وسله والو ځواکونو د تامل د ازادۍ پړانګانو ته ماتې ورکړه. [31]
نن ورځ سریلانکا یو څو مليته دولت دی او د بېلابېلو کلتورونو، ژبو او توکمونو کور دی. سنګالیان د هېواد اکثریت نفوس جوړوي. تامیلان، چې یو لوی اقلیت دی، د ټاپو په تاریخ کې هم اغېزمنه ونډه لري. نورې لویې جوړې شوې ډلې یې مور، برګر، مالیزیا، چینایان، او اصلي ویدا دي.[32]
دا ټاپو له عصري نړیوالو ډلو سره د ښکېلتیا اوږده مخینه لري؛ دا د سارک بنسټ اېښودونکی غړی، د ملګرو ملتونو مشترکه، G77، او د ناپېیلو خوځښت غړی دی. سریلانکا د بشري پرمختیا په شاخص کې د سویلي اسیا تر ټولو لوړ رتبه هېواد دی او په سویلي اسیا کې د سړي سر عاید کې دویم لوړ دریځ لري. په هر حال، روان اقتصادي بحران د اسعارو د سقوط، د انفلاسیون زیاتوالی او د اړینو توکو د سخت کمښت له امله د بشري ناورین لامل شوی دی. دا د سړکونو د لاریونونو د رامنځ ته کېدو لامل هم شوی، چې اوسېدونکو له ولسمشر او حکومت نه د لرې کېدو غوښتنه کوله.[33]