Sława – rozgłos, popularność, rozpoznawalność wśród ogółu.
Chciał mieć sławę pośmiertną za życia.
Dopóki wiara kwitła, szanowano prawa, Była wolność z porządkiem i z dostatkiem sława.
Gdy jesteś bardzo sławny, to jesteś sławny i dla ludzi mądrych, i dla idiotów.
Autor: Andrzej Stasiuk , A jeśliby nawet to wszystko zmyślił , Wyborcza.pl, 2 marca 2010.
Każdy będzie miał kiedyś swoje 15 minut sławy.
In the future everyone will be world – famous for 15 minutes. (ang.)
Autor: Andy Warhol , przypisywane
Mała wojna, mała sława; wielka wojna, wielka sława.
Mężczyzna śni o sławie, podczas gdy kobieta budzi się do miłości.
Nic nie brak jego sławie, jego brakuje naszej.
Niesprawiedliwość może triumfować w sławie, ale chwała jest zawsze po stronie sprawiedliwości.
Autor: Gaetano di Gaeta
Opis: według Dorota Siwicka, Marek Bieńczyk, Romantyzm, Janion, fantazmaty , zarówno autor, jak i cytat są zmyślone.
Przeto chciejmy wziąć przed się myśli godne siebie, Myśli ważne na ziemi, myśli ważne w niebie; Służmy poczciwej sławie, a jako kto może, Niech ku pożytku dobra spólnego pomoże.
Rozgłos i sława przemija tak marnie Jak tuman pyłu, którym wicher kręci… Choć nagle cały widnokrąg ogarnie, Znikając z oczu, znika i z pamięci.
Ruszajmy po honor i sławę.
Sława i popularność rodzą zazdrość wśród możnych, a uwielbienie tłumu jest nietrwałe.
Sława jak magnes: z jednej strony odpycha przyjaciół, z drugiej przyciąga wrogów.
Sława jak potwarz… byle się robiła w jakikolwiek sposób, a zawsze z niej coś zostać musi.
Sława jest niewierną kochanką, męczącą konsekwencją aktorskiego talentu.
Sława to kapryśny przyjaciel.
Trochę sukcesu przydaje się nawet ludziom najmniej dbającym o sławę.
Autor: Maria Dąbrowska
Źródło: Danuta Masłowska, Włodzimierz Masłowski, Aforyzmy polskie
Zobacz też: sukces
Tu nie chodzi o jakieś tam rozdawanie autografów czy robienie sobie zdjęć. Jeśli chcesz być sławny, musisz być przygotowany na długą, ciężką orkę.
Wielka sława to żart, Książę błazna jest wart, złoto toczy się w krąg, z rąk do rąk, z rąk do rąk.
Opis: aria Sandora z operetki Baron cygański Johanna Straussa (syna).
Więc sławę nam znaczono stworzyć – bezimienną, jak okrzyk pożegnalny odchodzących – w ciemność.
Wspinamy się w gruncie rzeczy dla sławy. Niech nikt nie próbuje w tym momencie zaprzeczać, odsłoni tylko swoją hipokryzję
Zostanie po mnie pusty pokój I małomówna, cicha sława.
Autor: Leopold Staff , Dziewięć muz. Ostatni z mego pokolenia , 1958
Zwyciężonemu na pomnik grobowy Zostaną suche drewna szubienicy, Za całą sławę krótki płacz kobiécy I długie, nocne rodaków rozmowy.