wykończyć

wykończyć (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈkɔ̃j̃n͇t͡ʃɨt͡ɕ], AS: [vykõĩ ̯ṇčyć], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wykańczać)

(1.1) aspekt dokonany od: wykańczać

czasownik zwrotny dokonany wykończyć się (ndk. wykańczać się)

(2.1) aspekt dokonany od: wykańczać się

odmiana:

(1.1) zob. wykańczać

przykłady:

(1.1) Taki tam rozdmuchali skandal, że całkiem wykończyli chłopca, bo musiał odejść z propagandy i dziś jest u nas za kaowca!^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wykończenie n, koniec m, wykończeniówka ż

czas. kończyć

przym. skończony

ims. skończony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wykańczać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wykańczać się

źródła:

1. Janusz Szpotański, Zebrane utwory poetyckie, 1990, Narodowy Korpus Języka Polskiego.