umocnienie

umocnienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌũmɔt͡sʲˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [ũmocʹńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	umocnienie
dopełniacz	umocnienia
celownik	umocnieniu
biernik	umocnienie
narzędnik	umocnieniem
miejscownik	umocnieniu
wołacz	umocnienie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	umocnienie	umocnienia
dopełniacz	umocnienia	umocnień
celownik	umocnieniu	umocnieniom
biernik	umocnienie	umocnienia
narzędnik	umocnieniem	umocnieniami
miejscownik	umocnieniu	umocnieniach
wołacz	umocnienie	umocnienia

(1.1) rzecz. odczas. od umocnić

(1.2) nasyp zabezpieczający brzeg rzeki

(1.3) wojsk. fortyfikacja budowana na polu walki

odmiana:

(1.1)

 

(1.2-3)

 

przykłady:

(1.1) Prezydent Nicolas Sarkozy, sam Francuz w pierwszym pokoleniu, jeszcze w kampanii wyborczej obiecywał „umocnienie tożsamości francuskiej”.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. umocnić dk., umacniać ndk., umocować dk., mocować ndk.

rzecz. umacnianie n

przym. umocnieniowy, mocny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reinforcement, strengthening; (1.2) reinforcement; (1.3) fortification
• hiszpański: (1.1) fortalecimiento m; (1.2) terraplén m; (1.3) fortificación ż
• niemiecki: (1.1) Befestigung ż, Anbringung ż; (1.2) Befestigung ż; (1.3) Befestigung ż
• słowacki: (1.1) umocnenie n

źródła:

1. polityka.pl: Jak być Francuzem. Francuzi szukają Bastylii