fortyfikacja

fortyfikacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌfɔrtɨfʲiˈkat͡sʲja], AS: [fortyfʹikacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fortyfikacja	fortyfikacje
dopełniacz	fortyfikacji	fortyfikacji
celownik	fortyfikacji	fortyfikacjom
biernik	fortyfikację	fortyfikacje
narzędnik	fortyfikacją	fortyfikacjami
miejscownik	fortyfikacji	fortyfikacjach
wołacz	fortyfikacjo	fortyfikacje

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	fortyfikacja
dopełniacz	fortyfikacji
celownik	fortyfikacji
biernik	fortyfikację
narzędnik	fortyfikacją
miejscownik	fortyfikacji
wołacz	fortyfikacjo

(1.1) umocnienie, budowla obronna^[1]

(1.2) budowanie umocnień, obwarowań

(1.3) dział inżynierii wojskowej zajmujący się przygotowywaniem umocnień

odmiana:

(1.1)

 

(1.2-3)

 

przykłady:

(1.1) Bastion jest wysuniętym do przodu punktem obronnym fortyfikacji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obwarowanie, umocnienia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) inżynieria, wojskowość

meronimy:

(1.1) barbakan, barykada, basteja, bastion, baszta, brama, flanka, fort, fosa, kaponiera, mur, okop, oszańcowanie, palisada, reduta, schron, szaniec, transzeja, zasieki^[2]

wyrazy pokrewne:

rzecz. fort m, forteca ż, forteczka ż, fortyfikowanie n

czas. fortyfikować ndk.

przym. forteczny, fortyfikacyjny

ims. ufortyfikowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. fortification

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fortification, reinforcement
• esperanto: (1.1) fortikaĵo
• kataloński: (1.1) fortificació ż
• ukraiński: (1.1) фортифікація ż

źródła:

1. Hasło „fortyfikacja” w: SJP.pl.
2.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.