tenanto

tenanto (esperanto)

morfologia:

ten•ant•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

	ununombro	multenombro
nominativo	tenanto	tenantoj
akuzativo	tenanton	tenantojn

(1.1) ten, kto coś trzyma, dzierży, czymś włada

(1.2) praw. dzierżyciel

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Tiele diras la tenanto de la sep steloj en sia dekstra mano, la iranto meze de la sep oraj lampingoj^[1]. → To mówi ten, który trzyma siedem gwiazd w swojej prawej ręce, ten idący pośród siedmiu złotych świeczników.

(1.1) Tenanto de vira monda rekordo estas japano Ŝigeĉijo Izumi, kiu ĝisvivis 120 jarojn kaj 237 tagojn^[2]. → Tym, który dzierży męski światowy rekord jest Japończyk Ŝigeĉijo Izumi, który dożył 120 lat i 237 dni.

(1.2) Tial ne nur ŝtelisto, sed ankaŭ luprenanto, lombardisto kaj aliaj estis tenantoj, ne posedantoj^[3]. → Dlatego nie tylko złodziej, lecz także najemca, lombardzista i inni byli dzierżycielami, nie posiadaczami.

(1.2) Kiu obiekton fakte mastras anstataŭ de iu alia, estas tenanto. → Kto rzeczą faktycznie włada za kogo innego, jest dzierżycielem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) la tenanto de la bieno • la tenanto de la heredaĵo • la tenanto de la butiko

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. teni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) W różnych tekstach wyraz tenanto używany jest w znaczeniu; właściciel, posiadacz, gospodarz, zarządca, dysponent. Te wyrazy mają jednak w języku esperanto swoje inne konkretne odpowiedniki jak proprietulo, mastro, posedanto, disponanto.

(1.2) Zgodnie z polską terminologią prawniczą przykładem dzierżyciela jest zarządca, przewoźnik, przechowawca i inni.

źródła:

1. La Nova Testamento, Apokalipso de Sankta Johano, rozdział 2/2, tłum L. Zamenhof, wyd. GEO 2016.
2. Hasło „Rekordoj_de_mamuloj” w: Esperanta Vikipedio.
3. Prof. D-ro Ivo Lapenna, Juraj terminologiaj problemoj kun aparta konsidero al la esperantlingva jura terminologio, wyd. IEAJ, 1987.