szturm

szturm (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szturm	szturmy
dopełniacz	szturmu	szturmów
celownik	szturmowi	szturmom
biernik	szturm	szturmy
narzędnik	szturmem	szturmami
miejscownik	szturmie	szturmach
wołacz	szturmie	szturmy

(1.1) wojsk. atak zbrojny

(1.2) wtargnięcie, zajęcie

(1.3) daw. nawałnica, sztorm

(1.4) gw. (Mazury) burza^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Żołdacy carycy przypuścili szturm na miasto.

(1.2) Babce szturm na hipermarket odbił się rykoszetem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przypuszczać szturm

synonimy:

(1.1) atak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. szturmować ndk.

przym. szturmowy

przysł. szturmem

rzecz. szturmak mrz, szturman mos, szturmowanie n, szturmowiec mos, szturmówka ż, szturmwał mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Sturm

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sztorm

(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: burza

• angielski: (1.1) attack, assault
• bułgarski: (1.1) щурм m
• francuski: (1.1) assault m
• hiszpański: (1.1) asalto m
• nowogrecki: (1.1) προσβολή ż, εφόρμηση ż, ρεσάλτο n

źródła:

1. O jebłonce, zapisał B. Kreja, w: Z gwary warmińskiej i mazurskiej, „Poradnik Językowy” nr 3/1952, s. 34.