sztorm

sztorm (język polski)

sztorm (1.1)

wymowa:

IPA: [ʃtɔrm], AS: [štorm]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. meteorol. burza morska, podczas której wieje bardzo silny i porywisty wiatr, powodujący powstawanie wysokich fal^[1]

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sztorm	sztormy
dopełniacz	sztormu	sztormów
celownik	sztormowi	sztormom
biernik	sztorm	sztormy
narzędnik	sztormem	sztormami
miejscownik	sztormie	sztormach
wołacz	sztormie	sztormy

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) burza

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sztormiak m, sztormowanie n

czas. sztormować ndk.

przym. sztormowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. storm^[2], dolnoniem. storm^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) storm
• esperanto: (1.1) ŝtormo
• hiszpański: (1.1) tempestad ż, tormenta ż
• kaszubski: (1.1) sztorm m
• kataloński: (1.1) tempesta ż
• niemiecki: (1.1) Seesturm m
• włoski: (1.1) tempesta ż, bufera ż, tormenta ż

źródła:

1. Hasło „sztorm” w: SJP.pl.
2. Maria Nagajowa, Odpowiednie dać rzeczy słowo, wydanie IV, WSiP, s. 78.
3.  Hasło „sztorm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

sztorm (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żegl. meteorol. sztorm

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: