skubać

Z Wikisłownika, wolnego słownika

skubać (język polski)

kuc skubie (1.1) krzew
wymowa:
IPA: [ˈskubat͡ɕ], AS: [skubać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) o zwierzętach: zrywać i zjadać coś pyskiem, dziobem
(1.2) podszczypywać
(1.3) odrywać po kawałeczku
Więcej informacji forma, liczba pojedyncza ...
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikskubać
czas teraźniejszyskubię skubiesz skubie skubiemy skubiecie skubią
czas przeszłymskubałem skubałeś skubał skubaliśmy skubaliście skubali
żskubałam skubałaś skubała skubałyśmy skubałyście skubały
nskubałom skubałoś skubało
tryb rozkazującyniech skubięskub niech skubieskubmy skubcie niech skubią
Zamknij
odmiana:
(1.1) [1] koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Stojące przy płocie szkapię skubało źdźbła traw.
(1.2) Młode wdrapało się na rysicę i zaczęło skubać jej ucho.
(1.3) W wakacje uwielbialiśmy skubać słoneczniki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skubanie n, skubaniec m
czas. podskubywać, skubnąć
przym. skubany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skubać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.