skubać

skubać (język polski)

kuc skubie (1.1) krzew

wymowa:

IPA: [ˈskubat͡ɕ], AS: [skubać]

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		skubać
czas teraźniejszy		skubię	skubiesz	skubie	skubiemy	skubiecie	skubią
czas przeszły	m	skubałem	skubałeś	skubał	skubaliśmy	skubaliście	skubali
	ż	skubałam	skubałaś	skubała	skubałyśmy	skubałyście	skubały
	n	skubałom	skubałoś	skubało
tryb rozkazujący		niech skubię	skub	niech skubie	skubmy	skubcie	niech skubią
pozostałe formy czas przyszły m będę skubał, będę skubać będziesz skubał, będziesz skubać będzie skubał, będzie skubać będziemy skubali, będziemy skubać będziecie skubali, będziecie skubać będą skubali, będą skubać ż będę skubała, będę skubać będziesz skubała, będziesz skubać będzie skubała, będzie skubać będziemy skubały, będziemy skubać będziecie skubały, będziecie skubać będą skubały, będą skubać n będę skubało, będę skubać będziesz skubało, będziesz skubać będzie skubało, będzie skubać czas zaprzeszły m skubałem był skubałeś był skubał był skubaliśmy byli skubaliście byli skubali byli ż skubałam była skubałaś była skubała była skubałyśmy były skubałyście były skubały były n skubałom było skubałoś było skubało było forma bezosobowa czasu przeszłego skubano tryb przypuszczający m skubałbym, byłbym skubał skubałbyś, byłbyś skubał skubałby, byłby skubał skubalibyśmy, bylibyśmy skubali skubalibyście, bylibyście skubali skubaliby, byliby skubali ż skubałabym, byłabym skubała skubałabyś, byłabyś skubała skubałaby, byłaby skubała skubałybyśmy, byłybyśmy skubały skubałybyście, byłybyście skubały skubałyby, byłyby skubały n skubałobym, byłobym skubało skubałobyś, byłobyś skubało skubałoby, byłoby skubało imiesłów przymiotnikowy czynny m skubiący, nieskubiący ż skubiąca, nieskubiąca skubiące, nieskubiące n skubiące, nieskubiące imiesłów przymiotnikowy bierny m skubany, nieskubany skubani, nieskubani ż skubana, nieskubana skubane, nieskubane n skubane, nieskubane imiesłów przysłówkowy współczesny skubiąc, nie skubiąc rzeczownik odczasownikowy skubanie, nieskubanie

(1.1) o zwierzętach: zrywać i zjadać coś pyskiem, dziobem

(1.2) podszczypywać

(1.3) odrywać po kawałeczku

odmiana:

(1.1) ^[1] koniugacja IX

 

przykłady:

(1.1) Stojące przy płocie szkapię skubało źdźbła traw.

(1.2) Młode wdrapało się na rysicę i zaczęło skubać jej ucho.

(1.3) W wakacje uwielbialiśmy skubać słoneczniki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skubanie n, skubaniec m

czas. podskubywać, skubnąć

przym. skubany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „skubać” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.