sezonowy

sezonowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsɛzɔ̃ˈnɔvɨ], AS: [sezõnovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sezonowy		sezonowa	sezonowe	sezonowi	sezonowe
dopełniacz	sezonowego		sezonowej	sezonowego	sezonowych
celownik	sezonowemu		sezonowej	sezonowemu	sezonowym
biernik	sezonowego	sezonowy	sezonową	sezonowe	sezonowych	sezonowe
narzędnik	sezonowym		sezonową	sezonowym	sezonowymi
miejscownik	sezonowym		sezonowej	sezonowym	sezonowych
wołacz	sezonowy		sezonowa	sezonowe	sezonowi	sezonowe

(1.1) występujący w określonym sezonie, czasowy, okresowy

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jakość wody w Zakopiance, a następnie w Białym Dunajcu ulega sezonowym zmianom w ciągu roku^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) okresowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sezonowanie n, sezon m, sezonowość ż

przysł. sezonowo

czas. sezonować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) seasonal
• arabski: (1.1) موسمي
• bułgarski: (1.1) сезонен
• czeski: (1.1) sezónní
• francuski: (1.1) saisonnier
• hiszpański: (1.1) temporero, estacional, de temporada
• interlingua: (1.1) stational, saisonal
• nowogrecki: (1.1) εποχιακός, εποχικός
• sanskryt: (1.1) आर्तव
• włoski: (1.1) stagionale

źródła:

1. Marek Kot - Pracownia Naukowo - Badawcza TPN, Toalety - wandale czyli próba trzech dni, „Tygodnik Podhalański”, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.