prawić

prawić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpravʲit͡ɕ], AS: [pravʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

czasownik niedokonany

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		prawić
czas teraźniejszy		prawię	prawisz	prawi	prawimy	prawicie	prawią
czas przeszły	m	prawiłem	prawiłeś	prawił	prawiliśmy	prawiliście	prawili
	ż	prawiłam	prawiłaś	prawiła	prawiłyśmy	prawiłyście	prawiły
	n	prawiłom	prawiłoś	prawiło
tryb rozkazujący		niech prawię	praw	niech prawi	prawmy	prawcie	niech prawią
pozostałe formy czas przyszły m będę prawił, będę prawić będziesz prawił, będziesz prawić będzie prawił, będzie prawić będziemy prawili, będziemy prawić będziecie prawili, będziecie prawić będą prawili, będą prawić ż będę prawiła, będę prawić będziesz prawiła, będziesz prawić będzie prawiła, będzie prawić będziemy prawiły, będziemy prawić będziecie prawiły, będziecie prawić będą prawiły, będą prawić n będę prawiło, będę prawić będziesz prawiło, będziesz prawić będzie prawiło, będzie prawić czas zaprzeszły m prawiłem był prawiłeś był prawił był prawiliśmy byli prawiliście byli prawili byli ż prawiłam była prawiłaś była prawiła była prawiłyśmy były prawiłyście były prawiły były n prawiłom było prawiłoś było prawiło było forma bezosobowa czasu przeszłego prawiono tryb przypuszczający m prawiłbym, byłbym prawił prawiłbyś, byłbyś prawił prawiłby, byłby prawił prawilibyśmy, bylibyśmy prawili prawilibyście, bylibyście prawili prawiliby, byliby prawili ż prawiłabym, byłabym prawiła prawiłabyś, byłabyś prawiła prawiłaby, byłaby prawiła prawiłybyśmy, byłybyśmy prawiły prawiłybyście, byłybyście prawiły prawiłyby, byłyby prawiły n prawiłobym, byłobym prawiło prawiłobyś, byłobyś prawiło prawiłoby, byłoby prawiło imiesłów przymiotnikowy czynny m prawiący, nieprawiący ż prawiąca, nieprawiąca prawiące, nieprawiące n prawiące, nieprawiące imiesłów przymiotnikowy bierny m prawiony, nieprawiony prawieni, nieprawieni ż prawiona, nieprawiona prawione, nieprawione n prawione, nieprawione imiesłów przysłówkowy współczesny prawiąc, nie prawiąc rzeczownik odczasownikowy prawienie, nieprawienie

(1.1) mówić o czymś nauczając

(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) mówić, powiedzieć^[1][2]

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

przykłady:

(1.1) Mama ciągle prawi nam morały.

składnia:

kolokacje:

(1.1) prawić kazanie / morały

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rozprawa ż, prawienie n

przym. prawy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) por. czes. pravit i głuż. prajić

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: mówić, powiedzieć

• angielski: (1.1) lecture, sermonize
• rosyjski: (1.1) отчитывать

źródła:

1. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
2. 2675 wyrażeń gwarowych, używanych w potocznej mowie przez rdzenną ludność wsi Zebrzydowice k/ Cieszyna, Karol Klocek, Gminny Ośrodek Kultury, Zebrzydowice 2000, ISBN 83-908896-1-7.