policzyć

policzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈlʲit͡ʃɨt͡ɕ], AS: [polʹičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. liczyć)

(1.1) sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki^[1]

(1.2) wymienić kolejno liczby^[2]

(1.3) pot. określić pewną cenę za coś^[2]

(1.4) daw. uznać za coś, zaliczyć do czegoś^[2]

czasownik zwrotny dokonany policzyć się (ndk. liczyć się)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		policzyć
czas przyszły prosty		policzę	policzysz	policzy	policzymy	policzycie	policzą
czas przeszły	m	policzyłem	policzyłeś	policzył	policzyliśmy	policzyliście	policzyli
	ż	policzyłam	policzyłaś	policzyła	policzyłyśmy	policzyłyście	policzyły
	n	policzyłom	policzyłoś	policzyło
tryb rozkazujący		niech policzę	policz	niech policzy	policzmy	policzcie	niech policzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m policzyłem był policzyłeś był policzył był policzyliśmy byli policzyliście byli policzyli byli ż policzyłam była policzyłaś była policzyła była policzyłyśmy były policzyłyście były policzyły były n policzyłom było policzyłoś było policzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego policzono tryb przypuszczający m policzyłbym, byłbym policzył policzyłbyś, byłbyś policzył policzyłby, byłby policzył policzylibyśmy, bylibyśmy policzyli policzylibyście, bylibyście policzyli policzyliby, byliby policzyli ż policzyłabym, byłabym policzyła policzyłabyś, byłabyś policzyła policzyłaby, byłaby policzyła policzyłybyśmy, byłybyśmy policzyły policzyłybyście, byłybyście policzyły policzyłyby, byłyby policzyły n policzyłobym, byłobym policzyło policzyłobyś, byłobyś policzyło policzyłoby, byłoby policzyło imiesłów przymiotnikowy przeszły m policzony, niepoliczony policzeni, niepoliczeni ż policzona, niepoliczona policzone, niepoliczone n policzone, niepoliczone imiesłów przysłówkowy uprzedni policzywszy rzeczownik odczasownikowy policzenie, niepoliczenie

(2.1) sprawdzić liczbę osób wewnątrz grupy

(2.2) załatwić z kimś porachunki

(2.3) ustalić wzajemne zobowiązania pieniężne

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. liczba ż, liczenie n, liczydło n, liczebnik m, licznik m, rozliczenie n, liczebność ż, liczność ż, obliczenie n, zliczenie n, liczbówka ż, policzenie n, zliczanie n

czas. liczyć, odliczyć, odliczać, wyliczyć, wyliczać, zliczyć, zliczać, naliczyć, naliczać, rozliczyć, rozliczać, obliczyć, obliczać

przym. policzalny, liczebnikowy, liczebny, liczny, liczbowy, obliczeniowy

związki frazeologiczne:

można policzyć na palcach jednej ręki

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: liczyć

• czeski: (1.1) spočítat
• esperanto: (1.1) kalkuli

źródła:

1. Hasło „policzyć” w: SJP.pl.
2.  Hasło „policzyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.