polepa

polepa (język polski)

fragment polepy (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	polepa	polepy
dopełniacz	polepy	polep
celownik	polepie	polepom
biernik	polepę	polepy
narzędnik	polepą	polepami
miejscownik	polepie	polepach
wołacz	polepo	polepy

(1.1) bud. rodzaj prymitywnej warstwy izolacyjnej, w której glina jest materiałem wiążącym, a trociny, sieczka, żużel itd. - wypełnieniem; zob. też polepa w Wikipedii

(1.2) podłoga wykonana z polepy (1.1)^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Chałupa składała się z kuchnio-izby oraz izby paradnej. W kuchnio-izbie ściany były poczerniałe od brudu i dymu, a zamiast podłogi była polepa^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) klepisko^[1]

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) podłoga

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lepiszcze n, oblepicha ż, lepidło n, lep mrz, lepienie n, lepik m, lepianka ż, lepkość ż, nalepka ż, lepa ż, zlepieniec mrz

czas. lepić ndk., nalepić dk., przylepić dk., ulepić dk., zalepić dk.

przym. lepki

przysł. lepko

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od: pol. polepić < pol. po- + lepić

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: klepisko

źródła:

1.  Hasło „polepa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. Ryszard Sługocki, Na przekór i na bakier, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.