plotkarz
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | plotkarz | plotkarze |
| dopełniacz | plotkarza | plotkarzy |
| celownik | plotkarzowi | plotkarzom |
| biernik | plotkarza | plotkarzy |
| narzędnik | plotkarzem | plotkarzami |
| miejscownik | plotkarzu | plotkarzach |
| wołacz | plotkarzu | plotkarze |
- (1.1) osoba zajmująca się plotkami
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Stryj Marian to straszny plotkarz, wszystko o wszystkich musi wiedzieć.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) gaduła, pierdoła, daw. plotuśnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plotka ż, ploteczka ż, plotkarstwo n, plotkowanie n
- czas. plotkować ndk.
- przym. plotkarski
- przysł. po plotkarsku
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) gossiper, gossipmonger, flibbertigibbet
- arabski: (1.1) ثرثار m
- białoruski: (1.1) пляткар m
- bułgarski: (1.1) клюкар m
- duński: (1.1) rygtesmed w
- esperanto: (1.1) klaĉulo, klaĉisto, onidirulo
- francuski: (1.1) cancanier m
- hiszpański: (1.1) cotilla m, chismoso m, correveidile m
- jidysz: (1.1) קיפּלער m (kipler)
- kazachski: (1.1) өсекші
- niemiecki: (1.1) Klatschmaul n
- rosyjski: (1.1) спле́тник m
- ukraiński: (1.1) пліткар m
- włoski: (1.1) chiacchierone m, linguacciuto m, lingua lunga, portavoce m
- źródła: