paznokieć

paznokieć (język polski)

pazur i paznokieć (1.1)

płatek z brązowym paznokciem (1.2)

wymowa:

IPA: [pazˈnɔcɛ̇t͡ɕ], AS: [paznoḱėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	paznokieć	paznokcie
dopełniacz	paznokcia	paznokci
celownik	paznokciowi	paznokciom
biernik	paznokieć	paznokcie
narzędnik	paznokciem	paznokciami
miejscownik	paznokciu	paznokciach
wołacz	paznokciu	paznokcie

(1.1) anat. płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka; zob. też paznokieć w Wikipedii

(1.2) bot. dolna, zwężona część płatka korony kwiatu zob. też paznokieć (botanika) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) W furii rozorała mu twarz paznokciami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obcinać / obgryzać / malować / piłować / mieć długie paznokcie • łożysko paznokcia

synonimy:

(1.1) żart. pazur; daw. paznogieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paznokietnik m, paznokciarz m, paznokciarka ż, paznokciarstwo n

zdrobn. paznokietek m

przym. paznokciowy, paznokciarski

związki frazeologiczne:

tyle, co brudu pod paznokciem

etymologia:

(1.1) st.pol. paznogieć (zakończenie nogi zwierzęcia) < st.pol. noga^[1]

(1.2) od (1.1)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• albański: (1.1) thua m
• aleucki: (1.1) qagalgiq, qagalĝi-x̂
• angielski: (1.1) nail; (1.2) claw
• arabski: (1.1) ظفر m (ẓufr)
• baskijski: (1.1) azazkal, atzoskol
• bhodźpuri: (1.1) नाख़ून m
• białoruski: (1.1) пазногаць m, ногаць m
• bułgarski: (1.1) нокът m
• chorwacki: (1.1) nokat m
• czeski: (1.1) nehet m
• dalmatyński: (1.1) jongla ż
• dolnołużycki: (1.1) nokś m
• dolnoniemiecki: (1.1) Nagel m
• duński: (1.1) negl w
• elfdalski: (1.1) nagel m
• erzja: (1.1) кенже (kenže)
• esperanto: (1.1) ungo
• estoński: (1.1) küüs
• ewenkijski: (1.1) осикта (osikta)
• eweński: (1.1) оста (osta)
• farerski: (1.1) negl ż
• fiński: (1.1) kynsi
• francuski: (1.1) ongle m
• franko-prowansalski: (1.1) ongla ż
• friulski: (1.1) ongule ż
• galicyjski: (1.1) unlla ż, uña ż
• górnołużycki: (1.1) nochć m
• grenlandzki: (1.1) kukik
• gruziński: (1.1) ფრჩხილი (prčxili)
• hiszpański: (1.1) uña ż; (1.2) uña ż
• interlingua: (1.1) clavo
• islandzki: (1.1) nögl ż
• japoński: (1.1) 爪 (つめ, tsume)
• jidysz: (1.1) נאָגל m (nogl)
• karpatorusiński: (1.1) нохоть m (nochoć)
• kaszubski: (1.1) nokc m, paznokc m
• kataloński: (1.1) ungla ż
• kazachski: (1.1) тырнақ
• kornijski: (1.1) ewin m
• krymskotatarski: (1.1) tırnaq
• liguryjski: (1.1) óngia ż
• litewski: (1.1) nagas m
• lombardzki: (1.1) ongia ż
• luksemburski: (1.1) Nol m
• łaciński: (1.1) unguis m
• łotewski: (1.1) nags m
• macedoński: (1.1) нокт m (nokt)
• malajalam: (1.1) നഖം (nakhaṃ)
• malajski: (1.1) kuku
• manx: (1.1) yngyn ż, ingin ż
• mongolski: (1.1) хумс (khums)
• neapolitański: (1.1) ogna ż
• niderlandzki: (1.1) nagel m
• niemiecki: (1.1) Fingernagel m, Nagel m
• nowogrecki: (1.1) νύχι n
• rosyjski: (1.1) ноготь m
• serbski: (1.1) нокат / nokat m
• słowacki: (1.1) necht m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ногъть / ⱀⱁⰳⱏⱅⱐ m (nogŭtĭ)
• starofrancuski: (1.1) ongle m
• starofryzyjski: (1.1) neil m
• staroirlandzki: (1.1) ingen ż
• szwedzki: (1.1) nagel w
• tatarski: (1.1) tırnaq
• tuvalu: (1.1) mania
• ukraiński: (1.1) ніготь m (nihotʹ)
• waloński: (1.1) ongue ż
• warajski: (1.1) kulo
• węgierski: (1.1) köröm
• wilamowski: (1.1) fyngianöel, nuø̄l m, nuöl m
• włoski: (1.1) unghia ż
• wolof: (1.1) we

źródła:

1. Maciej Malinowski, Zostaniesz kiedyś sam jak palec, „Obcy język polski” (22)