parny

Podobna pisownia: párny

parny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈparnɨ], AS: [parny]

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	parny		parna	parne	parni	parne
dopełniacz	parnego		parnej	parnego	parnych
celownik	parnemu		parnej	parnemu	parnym
biernik	parnego	parny	parną	parne	parnych	parne
narzędnik	parnym		parną	parnym	parnymi
miejscownik	parnym		parnej	parnym	parnych
wołacz	parny		parna	parne	parni	parne

(1.1) gorący i wilgotny, duszny

(1.2) daw. parowy^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Było wciąż gorąco, powietrze parne, a muzyka marimby brzmiała jakby spod wody^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) parny dzień • parna noc • parne powietrze

synonimy:

(1.1) duszny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. parność ż, para ż, parowiec mzw/mrz

przysł. parno

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.2) pol. para + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. Irena Bajerowa, Wpływ techniki na ewolucję języka polskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk 1980, s. 57.
2. Maciej Kuczyński, Czeluść, 1972, Narodowy Korpus Języka Polskiego.