duszny

duszny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈduʃnɨ], AS: [dušny]

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	duszny		duszna	duszne	duszni	duszne
dopełniacz	dusznego		dusznej	dusznego	dusznych
celownik	dusznemu		dusznej	dusznemu	dusznym
biernik	dusznego	duszny	duszną	duszne	dusznych	duszne
narzędnik	dusznym		duszną	dusznym	dusznymi
miejscownik	dusznym		dusznej	dusznym	dusznych
wołacz	duszny		duszna	duszne	duszni	duszne
stopień wyższy bardziej duszny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej duszny bardziej duszna bardziej duszne bardziej duszni bardziej duszne dopełniacz bardziej dusznego bardziej dusznej bardziej dusznego bardziej dusznych celownik bardziej dusznemu bardziej dusznej bardziej dusznemu bardziej dusznym biernik bardziej dusznego bardziej duszny bardziej duszną bardziej duszne bardziej dusznych bardziej duszne narzędnik bardziej dusznym bardziej duszną bardziej dusznym bardziej dusznymi miejscownik bardziej dusznym bardziej dusznej bardziej dusznym bardziej dusznych wołacz bardziej duszny bardziej duszna bardziej duszne bardziej duszni bardziej duszne
stopień najwyższy najbardziej duszny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej duszny najbardziej duszna najbardziej duszne najbardziej duszni najbardziej duszne dopełniacz najbardziej dusznego najbardziej dusznej najbardziej dusznego najbardziej dusznych celownik najbardziej dusznemu najbardziej dusznej najbardziej dusznemu najbardziej dusznym biernik najbardziej dusznego najbardziej duszny najbardziej duszną najbardziej duszne najbardziej dusznych najbardziej duszne narzędnik najbardziej dusznym najbardziej duszną najbardziej dusznym najbardziej dusznymi miejscownik najbardziej dusznym najbardziej dusznej najbardziej dusznym najbardziej dusznych wołacz najbardziej duszny najbardziej duszna najbardziej duszne najbardziej duszni najbardziej duszne

(1.1) wywołujący uczucie gorąca, w którym trudno oddychać^[1]

(1.2) duszący (o zapachu)^[1]

(1.3) daw. duchowy^[2]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Ależ tutaj duszne powietrze! Otwórz okno.

składnia:

kolokacje:

(1.3) świętoduszny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duch ż, dusza ż, Dusiołek mzw, duchota ż, duszność ż

czas. dusić ndk., udusić dk.

przysł. duszno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stifling
• rosyjski: (1.1) душный
• ukraiński: (1.1) душний

źródła:

1.  Hasło „duszny I” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2.  Hasło „duszny II” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.