noworoczny

noworoczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɔvɔˈrɔt͡ʃnɨ], AS: [novoročny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z dniem Nowego Roku

(1.2) związany z rozpoczynającym się rokiem kalendarzowym

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	noworoczny		noworoczna	noworoczne	noworoczni	noworoczne
dopełniacz	noworocznego		noworocznej	noworocznego	noworocznych
celownik	noworocznemu		noworocznej	noworocznemu	noworocznym
biernik	noworocznego	noworoczny	noworoczną	noworoczne	noworocznych	noworoczne
narzędnik	noworocznym		noworoczną	noworocznym	noworocznymi
miejscownik	noworocznym		noworocznej	noworocznym	noworocznych
wołacz	noworoczny		noworoczna	noworoczne	noworoczni	noworoczne

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Korzystam z okazji i pozwalam sobie przesłać Panu Redaktorowi Życzenia Świąteczne i Noworoczne^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) sylwestrowo-noworoczny • świąteczno-noworoczny • noworoczna zabawa / choinka dla dzieci • noc noworoczna • kartki / życzenia noworoczne • noworoczni goście

(1.2) depresja / wyprzedaż noworoczna • noworoczne plany / postanowienia / zobowiązania

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Nowy Rok mrz, noworoczność ż, noworocznik mrz

przysł. noworocznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) навагодні
• chiński standardowy: (1.1) 新年 (xīnnián); (1.2) 新年 (xīnnián)
• czeski: (1.1) novoroční; (1.2) novoroční
• esperanto: (1.1) novjara
• francuski: (1.2) de nouvel an
• nowogrecki: (1.1) πρωτοχρονιάτικος
• rosyjski: (1.1) новогодний
• słowacki: (1.1) novoročný; (1.2) novoročný
• ukraiński: (1.1) новорічний
• węgierski: (1.1) újévi; (1.2) újévi

źródła:

1. Jadwiga Jurkszus-Tomaszewska , Andrzej Korboński, Kultura, 1981, Narodowy Korpus Języka Polskiego.