nowość

nowość (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnɔvɔɕt͡ɕ], AS: [novość] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	nowość
dopełniacz	nowości
celownik	nowości
biernik	nowość
narzędnik	nowością
miejscownik	nowości
wołacz	nowości

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nowość	nowości
dopełniacz	nowości	nowości
celownik	nowości	nowościom
biernik	nowość	nowości
narzędnik	nowością	nowościami
miejscownik	nowości	nowościach
wołacz	nowości	nowości

(1.1) cecha czegoś nowego

(1.2) coś nowego

odmiana:

(1.1)

 

(1.2)

 

przykłady:

(1.1) Jedyną zaletą tego samochodu jest jego nowość, nie podoba mi się ani design, ani kolor.

(1.2) Ten telefon to nowość na rynku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Nowak mrz, nów mrz, nowak mos, nowinka ż, nowatorstwo n, nowator m, nowatorka ż, odnawianie n, odnowienie n, nowina ż, nowy mos, nówka ż

przym. nowy, nowatorski, nowiowy

przysł. nowo, nowatorsko

czas. odnawiać ndk., odnowić dk.

związki frazeologiczne:

od nowości

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) newness, novelty; (1.2) novelty
• arabski: (1.2) حدث, بدعة, حداثة, طرافة
• białoruski: (1.1) навінка ż; (1.2) навінка ż
• duński: (1.2) nyhed w
• francuski: (1.2) nouveauté ż
• litewski: (1.1) naujiena ż, naujumas m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła: