nowina

Podobna pisownia: Nowina

nowina (język polski)

wymowa:

IPA: [nɔˈvʲĩna], AS: [novʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nowina	nowiny
dopełniacz	nowiny	nowin
celownik	nowinie	nowinom
biernik	nowinę	nowiny
narzędnik	nowiną	nowinami
miejscownik	nowinie	nowinach
wołacz	nowino	nowiny

(1.1) nowa wiadomość^[1]

(1.2) przest. to, co się zdarza pierwszy raz^[2]

(1.3) daw. grunt wzięty świeżo pod uprawę^[3]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nowinka, news, wieść

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nowość ż, nowalijka ż, nowicjusz mos, nowicjuszka ż, nówka ż

zdrobn. nowinka ż

przym. nowy, nowiowy

przysł. nowo

tem. słow. nowo-

czas. ponawiać ndk., ponowić dk.

związki frazeologiczne:

co godzina, to nowina • Dobra Nowina • grzmot w kwietniu dobra nowina, już szron roślin nie pościna • nie nowina siwcowi wojna • nowina zła rzadko się odmieni • to pewna nowina: bywszy lato, będzie zima • zła nowina nigdy za późno nie przychodzi (sic!)

etymologia:

pol. nowy + -ina

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) news
• arabski: (1.1) نبأ ,خبر
• bułgarski: (1.1) новина ż
• hiszpański: (1.1) noticia ż, nueva ż; (1.2) novedad ż, primicia ż
• jidysz: (1.1) שמועה ż (szmue)
• ukraiński: (1.1) новина ż
• włoski: (1.1) nuova ż

źródła:

1. Hasło „nowina” w: SJP.pl.
2.  Hasło „nowina” w: Elektroniczny słownik języka polskiego XVII i XVIII wieku, red. Włodzimierz Gruszczyński, Instytut Języka Polskiego PAN, Warszawa.
3.  Hasło „nowina” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.