matura

Podobna pisownia: Matura • mătura • mătură

matura (język polski)

matura (1.1) pisemna

wzór matury (1.2)

wymowa:

IPA: [maˈtura], AS: [matura] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	matura	matury
dopełniacz	matury	matur
celownik	maturze	maturom
biernik	maturę	matury
narzędnik	maturą	maturami
miejscownik	maturze	maturach
wołacz	maturo	matury

(1.1) eduk. egzamin zdawany po ukończeniu szkoły średniej; zob. też matura w Wikipedii

(1.2) eduk. świadectwo zdania matury (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Nie matura, lecz chęć szczera, zrobi z ciebie oficera.

składnia:

kolokacje:

(1.1) matura pisemna / ustna • nowa / stara matura • matura z języka polskiego / z matematyki / z WOS-u / … • zdawać maturę

synonimy:

(1.1) egzamin dojrzałości

(1.2) świadectwo dojrzałości

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) egzamin

(1.2) świadectwo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maturacja ż, maturzysta mos, maturzystka ż

przym. maturalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. mātūra, skrót wyrażenia exāmina mātūra → egzaminy maturalne, od łac. mātūrus → dojrzały, dorosły^[1]

uwagi:

nie mylić z: natura

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) matura exam; (1.2) matura certificate
• arabski: (1.1) بكالوريا ż
• baskijski: (1.1) selektibitate, baxo; (1.2) baxo
• bułgarski: (1.1) матура ż
• czeski: (1.1) maturita ż
• esperanto: (1.1) abiturienta ekzameno
• francuski: (1.1) baccalauréat
• górnołużycki: (1.1) abitura ż
• kaszubski: (1.1) matura ż, egzamin dozdzelałotë m
• łaciński: (1.1) examen maturitatis n; (1.2) testimonium maturitatis n
• niemiecki: (1.1) Abitur n, Maturität ż, zwł. austr. Matura ż; (1.2) Abiturzeugnis n, Maturazeugnis n, Maturitätszeugnis n
• ukraiński: (1.2) атестат зрілості m
• węgierski: (1.1) érettségi; (1.2) érettségi bizonyítvány

źródła:

1.  Hasło „matura” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

matura (esperanto)

morfologia:

matur•a

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

	ununombro	multenombro
nominativo	matura	maturaj
akuzativo	maturan	maturajn

(1.1) dojrzały

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Infano ne estas matura homo.^[1] → Dziecko nie jest dojrzałym człowiekiem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) plenaĝa, plenkreska

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. matureco, nematureco, maturiĝo, maturulo

czas. maturiĝi, maturigi

przym. nematura, tromatura, frumatura

związki frazeologiczne:

aĝo tro matura ne estas plezura

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Ekzercaro § 6 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.

matura (język francuski)

wymowa:

IPA: /ma.ty.ʁa/

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przesz. literacki (passé simple) czasownika maturer

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

matura (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. matura

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) egzamin dozdzelałotë

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. matura

uwagi:

źródła: