- wymowa:
- IPA: [ˈmãn̩.da]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) propozycja, oferta[1]
- (1.2) zapis, legat (w testamencie)[1]
- (1.3) (Andaluzja i Chile) rel. wotum, ślubowanie[2]
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od mandar
- (2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od mandar
- odmiana:
- (1) lm mandas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) oferta, proposición, promesa
- (1.2) legado, herencia
- (1.3) voto
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mandar, mandarse
- przym. mandón, mandante, bienmandado
- rzecz. mando m, mandamiento m, mandante m/ż, mandador m, mandadora ż, mandado m, mandada ż, mandón m, mandona ż, mandamás m/ż, mandadero m, mandadera ż, mandadería ż, mandación ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. mandar
- uwagi:
- źródła:
Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 487.