kształcić

Z Wikisłownika, wolnego słownika

kształcić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wykształcić)

(1.1) przekazywać swoją wiedzę lub/i umiejętności
(1.2) stwarzać warunki do rozwoju czyichś zdolności i nabywania przezeń wiedzy i umiejętności
(1.3) rozwijać lub utrwalać określone cechy charakteru

czasownik zwrotny niedokonany kształcić się (dk. wykształcić się)

(2.1) zdobywać wiedzę, umiejętności
Więcej informacji forma, liczba pojedyncza ...
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikkształcić
czas teraźniejszykształcę kształcisz kształci kształcimy kształcicie kształcą
czas przeszłymkształciłem kształciłeś kształcił kształciliśmy kształciliście kształcili
żkształciłam kształciłaś kształciła kształciłyśmy kształciłyście kształciły
nkształciłom kształciłoś kształciło
tryb rozkazującyniech kształcękształć niech kształcikształćmy kształćcie niech kształcą
Zamknij
Więcej informacji forma, liczba pojedyncza ...
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikkształcić się
czas teraźniejszykształcę siękształcisz siękształci siękształcimy siękształcicie siękształcą się
czas przeszłymkształciłem siękształciłeś siękształcił siękształciliśmy siękształciliście siękształcili się
żkształciłam siękształciłaś siękształciła siękształciłyśmy siękształciłyście siękształciły się
nkształciłom siękształciłoś siękształciło się
tryb rozkazującyniech się kształcękształć sięniech się kształcikształćmy siękształćcie sięniech się kształcą
Zamknij
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) edukować, szkolić, uczyć, wychowywać, instruować, przekazywać, formować, kreować, specjalizować
(1.2) wychowywać
(1.3) doskonalić, poszerzać/rozszerzać horyzonty, kultywować, rozwijać, uszlachetniać, uwznioślać
(2.1) uczyć się, edukować się, szkolić się, studiować, specjalizować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kształtować
rzecz. kształcenie n, kształtowanie n, kształt, wykształcenie
przym. kształtny, wykształcony, kształtowy, przekształcalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kształt + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.