przezeń

przezeń (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛzɛ̃ɲ], AS: [pšezẽń], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

poprzyimkowa forma zaimka trzecioosobowego

(1.1) książk. przez niego

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Częściowym powrotem do psychologicznej interpretacji jest doktryna Jeana Piageta, zwana przezeń epistemologią genetyczną^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przez + -ń

uwagi:

(1.1) zobacz też: bezeń • dlań • doń • nadeń • nań • odeń • oń • podeń • poń • przedeń • przezeń • uń • weń • zań • zeń

(1.1) odnosi się tylko i wyłącznie do rzeczowników rodzaju męskiego; zobacz też:  Porada „dlań” w: Poradnia językowa PWN.

tłumaczenia:

źródła:

1. Leszek Kołakowski, Obecność mitu, 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.