koalicja

koalicja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔaˈlʲit͡sʲja], AS: [koalʹicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koalicja	koalicje
dopełniacz	koalicji	koalicji / przest. koalicyj[1]
celownik	koalicji	koalicjom
biernik	koalicję	koalicje
narzędnik	koalicją	koalicjami
miejscownik	koalicji	koalicjach
wołacz	koalicjo	koalicje

(1.1) polit. porozumienie partii politycznych, które realizują wspólne cele polityczne tworząc rząd albo działając w opozycji

(1.2) polit. sojusz państw zawiązany w celu prowadzenia wspólnej polityki, zwłaszcza wojskowej

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Zwycięskie partie zawiązały koalicję.

składnia:

kolokacje:

(1.1) koalicja rządowa / antyrządowa / opozycyjna / wyborcza

(1.2) koalicja antyhitlerowska

(1.1-2) zawiązywać / tworzyć koalicję • przystępować do koalicji • wycofywać się z koalicji

synonimy:

(1.2) alians, przymierze, sojusz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) związek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1-2) koalicjant

wyrazy pokrewne:

rzecz. koalicjant m, koalicjantka ż, koalicyjka ż

przym. koalicyjny, wewnątrzkoalicyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coalition
• arabski: (1.1) تحالف, ائتلاف
• asturyjski: (1.1) coalición ż
• baskijski: (1.1) koalizio
• białoruski: (1.1) кааліцыя ż; (1.2) кааліцыя ż
• bułgarski: (1.1) коалиция ż; (1.2) коалиция ż
• chiński standardowy: (1.1) 联合 (liánhé)
• chorwacki: (1.1) koalicija ż
• czeski: (1.1) koalice ż
• duński: (1.1) koalition w
• estoński: (1.1) koalitsioon
• fiński: (1.1) koalitio, yhteenliittymä
• francuski: (1.1) coalition ż
• hebrajski: (1.1) קואליציה ż (ko'alitsya)
• hiszpański: (1.1) coalición ż
• indonezyjski: (1.1) koalisi, gabungan
• interlingua: (1.1) coalition
• islandzki: (1.1) samsteypa ż
• japoński: (1.1) 連立 (renritsu)
• jidysz: (1.1) קאָאַליציע ż (koalicje)
• kataloński: (1.1) coalició ż
• koreański: (1.1) 연립
• litewski: (1.1) koalicija ż
• łotewski: (1.1) koalīcija ż
• macedoński: (1.1) коалиција ż (koalicija)
• niderlandzki: (1.1) coalitie ż
• niemiecki: (1.1) Koalition ż
• norweski (bokmål): (1.1) koalisjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) koalisjon m
• nowogrecki: (1.1) συνασπισμός m, συμμαχία ż
• portugalski: (1.1) coligação ż
• rosyjski: (1.1) коалиция ż; (1.2) коалиция ż
• rumuński: (1.1) coaliție ż
• serbski: (1.1) коалиција (koalicija) ż
• słowacki: (1.1) koalícia ż
• słoweński: (1.1) koalicija ż
• szwedzki: (1.1) koalition w
• turecki: (1.1) koalisyon
• ukraiński: (1.1) коаліція ż; (1.2) коаліція ż
• węgierski: (1.1) koalíció
• wietnamski: (1.1) liên hiệp
• włoski: (1.1) coalizione ż

źródła:

1.  Hasło „koalicja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.