knur

knur (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	knur	knury
dopełniacz	knura	knurów
celownik	knurowi	knurom
biernik	knura	knury
narzędnik	knurem	knurami
miejscownik	knurze	knurach
wołacz	knurze	knury

(1.1) zootechn. samiec świni hodowany w celu rozpłodu

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jak przechowywać nasienie knura?^[1]

składnia:

kolokacje:

(1.1) punkt kopulacji knura

synonimy:

(1.1) kiernoz

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) samiec, świnia, świniak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. knurowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

późniejsze wtórne skrócenie i przekształcenie pierwotnego prasł. *kъnorzъ < *kъrnorzъ (pol. kiernoz)^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) boar
• białoruski: (1.1) кныр m
• hiszpański: (1.1) verraco m, verrón m
• kaszubski: (1.1) knôrz m, knur
• nowogrecki: (1.1) κάπρος m
• rosyjski: (1.1) хряк m, кнур m
• szwedzki: (1.1) fargalt w, orne w
• ukraiński: (1.1) кнур m
• wilamowski: (1.1) pous m

źródła:

1. z Internetu
2.  Hasło „knur” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

knur (język angielski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bryt. sęk

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knurr, knar, knurl, gnarl

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

knur (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zootechn. knur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) knôrz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: