kierz

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Poznań)^[1] krzak

(1.2) lm krze

przykłady:

(1.2) We krzu się ptak lęże^[2].

(1.2) Jagody głogowe na ostrych krzach zbierali^[2].

(1.2) Sowa ze krza, a dwie w kierz^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krzaczenie n, odkrzaczanie n, odkrzaczenie n, krzak m

związki frazeologiczne:

etymologia:

jest podstawowym słowem do zdrobnienia „krzak”, por. „pies” i „psiak”

uwagi:

(1.2) poza Wielkopolską zachowane dzisiaj tylko w nazwach miejscowości, zob. Kierzków, Czarny Kierz, Kierz Niedźwiedzi, Krze Duże

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krzak

źródła:

[1]
Hasło „kierz” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
[2]
Hasło „kierz” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. I, cz. II, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 996.

kierz (język polski)