hutnik

Podobna pisownia: hutník

hutnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈxutʲɲik], AS: [χutʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) zaw. pracownik huty metalu pracujący przy piecu

(1.2) zaw. pracownik huty szkła formujący szkło

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hutnik	hutnicy
dopełniacz	hutnika	hutników
celownik	hutnikowi	hutnikom
biernik	hutnika	hutników
narzędnik	hutnikiem	hutnikami
miejscownik	hutniku	hutnikach
wołacz	hutniku	hutnicy
depr. M. i W. lm: (te) hutniki

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Ojciec Haliny był hutnikiem zatrudnionym w jednej z chorzowskich hut.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Dzień Hutnika

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Huciska nmos, Hucisko n, huta ż, Huta ż, hutmistrz mos, hutniak mrz, hutnickość ż, hutnictwo n, Hutniczak mos/ż, Hutnik mos/ż

przym. hutniczy, huciany

przysł. hutnicko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. huta + -nik

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ironmaster, metallurgist
• baskijski: (1.1) olagizon, urtzaile
• bułgarski: (1.2) стъклар m
• czeski: (1.1) hutník m
• francuski: (1.1) métallurgiste m
• hiszpański: (1.1) obrero m metalúrgico, metalúrgico m, metalurgista m
• kaszubski: (1.1) hëtnik m
• kazachski: (1.1) балқытушы, қорытушы
• litewski: (1.1) aukštakrosnininkas m
• niemiecki: (1.1) Hüttenarbeiter m; (1.2) Glashüttenarbeiter m
• rosyjski: (1.1) плавильщик m, литейщик m, сталевар m; (1.2) стеклодув m
• włoski: (1.1) metallurgico m, siderurgico m, operaio siderurgico m; (1.2) vetraio m

źródła: