fremd

fremd (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) cudzy, obcy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. fremda

rzecz. fremdulo, fremdiĝo, fremdlando

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fremd (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fʀɛmt]

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obcy

w funkcji przysłówka^[1]

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der fremde ein fremder fremder	die fremde eine fremde fremde	das fremde ein fremdes fremdes	die fremden fremden fremde
Gen.	słaba mieszana mocna	des fremden eines fremden fremden	der fremden einer fremden fremder	des fremden eines fremden fremden	der fremden fremden fremder
Dat.	słaba mieszana mocna	dem fremden einem fremden fremdem	der fremden einer fremden fremder	dem fremden einem fremden fremdem	den fremden fremden fremden
Akk.	słaba mieszana mocna	den fremden einen fremden fremden	die fremde eine fremde fremde	das fremde ein fremdes fremdes	die fremden fremden fremde
stopień wyższy (Komparativ) fremder- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der fremdere ein fremderer fremderer die fremdere eine fremdere fremdere das fremdere ein fremderes fremderes die fremderen fremderen fremdere Gen. słaba mieszana mocna des fremderen eines fremderen fremderen der fremderen einer fremderen fremderer des fremderen eines fremderen fremderen der fremderen fremderen fremderer Dat. słaba mieszana mocna dem fremderen einem fremderen fremderem der fremderen einer fremderen fremderer dem fremderen einem fremderen fremderem den fremderen fremderen fremderen Akk. słaba mieszana mocna den fremderen einen fremderen fremderen die fremdere eine fremdere fremdere das fremdere ein fremderes fremderes die fremderen fremderen fremdere
stopień najwyższy (Superlativ) fremdest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der fremdeste ein fremdester fremdester die fremdeste eine fremdeste fremdeste das fremdeste ein fremdestes fremdestes die fremdesten fremdesten fremdeste Gen. słaba mieszana mocna des fremdesten eines fremdesten fremdesten der fremdesten einer fremdesten fremdester des fremdesten eines fremdesten fremdesten der fremdesten fremdesten fremdester Dat. słaba mieszana mocna dem fremdesten einem fremdesten fremdestem der fremdesten einer fremdesten fremdester dem fremdesten einem fremdesten fremdestem den fremdesten fremdesten fremdesten Akk. słaba mieszana mocna den fremdesten einen fremdesten fremdesten die fremdeste eine fremdeste fremdeste das fremdeste ein fremdestes fremdestes die fremdesten fremdesten fremdeste

(2.1) obco

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fremdheit ż, Fremdling m, Fremder m, Fremde ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Wikibooks.pl, Przymiotnik vs. przysłówek - różnice w języku niemieckim i polskim

fremd (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obczyzna, obcy kraj^[1][2]

przymiotnik

(2.1) obcy, daleki, cudzy^[1][2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 298.
2.  Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 134.