dysgrafia

dysgrafia (język polski)

wymowa:

IPA: [dɨzˈɡrafʲja], AS: [dyzgrafʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) częściowa lub całkowita utrata umiejętności pisania; zob. też dysgrafia w Wikipedii

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	dysgrafia
dopełniacz	dysgrafii
celownik	dysgrafii
biernik	dysgrafię
narzędnik	dysgrafią
miejscownik	dysgrafii
wołacz	dysgrafio

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Wczesne stwierdzenie dysgrafii daje większą szansę na zmniejszenie tego zaburzenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) agrafia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dysgrafik m

przym. dysgraficzny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dysgraphia
• duński: (1.1) dysgrafi
• francuski: (1.1) dysgraphie
• słowacki: (1.1) dysgrafia ż

źródła:

dysgrafia (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dysgrafia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: