- wymowa:
- IPA: [dɔˈstɔjɲik], AS: [dostoi ̯ńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) osoba piastująca wysokie funkcje, wpływowa
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Na pogrzebie prezydenta pojawiło się wielu dostojników z różnych rejonów świata.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dygnitarz, prominent, VIP; pot. gruba ryba, figura, oficjel, rekin, szyszka, szycha, ważniak; przest. oficjał; st.pol. czestnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dostojeństwo n
- forma żeńska dostojniczka ż
- przym. dostojny, dostojniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) hoogwaardigheidsbekleder
- angielski: (1.1) dignitary
- białoruski: (1.1) саноўнік m
- bułgarski: (1.1) сановник m
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 要人, uproszczony 要人, pinyin: Yào rén
- chorwacki: (1.1) velikodostojnik m
- duński: (1.1) dignitar w, standsperson w
- estoński: (1.1) aukandja
- fiński: (1.1) arvohenkilö, merkkihenkilö
- francuski: (1.1) dignitaire m
- galicyjski: (1.1) dignitário m
- hindi: (1.1) सम्मानित अतिथि
- hiszpański: (1.1) dignatario m
- indonezyjski: (1.1) pembesar
- japoński: (1.1) 高官 (kōkan)
- kataloński: (1.1) dignatari
- macedoński: (1.1) великодостојник m
- niemiecki: (1.1) Würdenträger m
- norweski (bokmål): (1.1) embetsmann m, dignitar m, dignitær m
- norweski (nynorsk): (1.1) embetsmann m, dignitar m, dignitær m
- nowogrecki: (1.1) αξιωματούχος
- portugalski: (1.1) dignitário m
- rosyjski: (1.1) сановник m
- rumuński: (1.1) demnitar m
- słowacki: (1.1) hodnostár m
- szwedzki: (1.1) dignitär w
- ukraiński: (1.1) достойник m, сановник m
- węgierski: (1.1) méltóság
- włoski: (1.1) dignitario m
- źródła: