dostawca

dostawca (język polski)

wymowa:

IPA: [dɔˈstaft͡sa], AS: [dostafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dostawca	dostawcy
dopełniacz	dostawcy	dostawców
celownik	dostawcy	dostawcom
biernik	dostawcę	dostawców
narzędnik	dostawcą	dostawcami
miejscownik	dostawcy	dostawcach
wołacz	dostawco	dostawcy
depr. M. i W. lm: (te) dostawce[1]

(1.1) hand. osoba lub instytucja zajmująca się dostarczaniem towarów lub usług dla klientów

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Ze względu na nadmierne koszty nasz dostawca miodu wycofał się z interesu.

składnia:

(1.1) dostawca + D. (czego?)

kolokacje:

(1.1) dostawca węgla / sprzętu / uzbrojenia • dostawca hurtowy / detaliczny • kontrakt / umowa z dostawcą • konkurencja między dostawcami

synonimy:

(1.1) dostarczyciel

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) handlowiec

hiponimy:

(1.1) poddostawca

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dostawa ż, dostawczak mrz

forma żeńska dostawczyni ż

czas. dostać dk.

przym. dostawczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) supplier
• baskijski: (1.1) hornitzaile
• białoruski: (1.1) пастаўшчык m
• czeski: (1.1) dodavatel m
• hiszpański: (1.1) proveedor m
• kazachski: (1.1) жеткізуші
• niemiecki: (1.1) Lieferant m
• nowogrecki: (1.1) προμηθευτής m
• rosyjski: (1.1) поставщик m
• słowacki: (1.1) dodávateľ m
• węgierski: (1.1) forgalmazza

źródła:

1.  Hasło „dostawca” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.