ciżba

ciżba (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈt͡ɕiʒba], AS: [ćižba], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ciżba
dopełniacz	ciżby
celownik	ciżbie
biernik	ciżbę
narzędnik	ciżbą
miejscownik	ciżbie
wołacz	ciżbo

(1.1) duża liczba stłoczonych ludzi

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Nie mogłem za nic przedrzeć się przez ciżbę kościelną.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tłum, gromada, rzesza, hałastra, zgraja, czereda, gawiedź, banda, horda, hurma, kupa, mrowie, rój, zbiegowisko, ćma

antonimy:

(1.1) garstka, garść, grupka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.pol. ciszczba^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) throng, crowd, crush, squeeze
• białoruski: (1.1) ціжба ż, натоўп m, мнагалюддзе n
• francuski: (1.1) cohue, foule, tourbe, affluence
• hiszpański: (1.1) muchedumbre
• kataloński: (1.1) munió ż
• niemiecki: (1.1) Gewimmel, Gedränge, Gemenge n
• rosyjski: (1.1) толпа ż
• ukraiński: (1.1) юрба ż
• wilamowski: (1.1) gydreń n, gydrengnys n
• włoski: (1.1) calca ż, folla ż, stuolo m, turba ż

źródła:

1. Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 248.