cholerny

cholerny (język polski)

wymowa:

IPA: [xɔˈlɛrnɨ], AS: [χolerny] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cholerny		cholerna	cholerne	cholerni	cholerne
dopełniacz	cholernego		cholernej	cholernego	cholernych
celownik	cholernemu		cholernej	cholernemu	cholernym
biernik	cholernego	cholerny	cholerną	cholerne	cholernych	cholerne
narzędnik	cholernym		cholerną	cholernym	cholernymi
miejscownik	cholernym		cholernej	cholernym	cholernych
wołacz	cholerny		cholerna	cholerne	cholerni	cholerne

(1.1) pot. wstrętny, przeklęty, zły; wzbudzający gniew, zdenerwowanie

(1.2) pot. wielki

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Tak czy inaczej – znów jest pan posiadaczem tej cholernej willi^[1].

(1.1) Nie chciała się bawić tą cholerną lalką i mama obiecała jej suknię na bal karnawałowy^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.2) cholerny bałagan

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cholera ż, choleryna ż, cholerstwo n, choleryczność ż, cholernik m, cholernica ż, choleryk m, choleryczka ż, choleryzowanie n, cholerowanie n

czas. choleryzować ndk., cholerować ndk.

przym. choleryczny, cholerowy

przysł. cholerycznie, cholernie

wykrz. cholera

związki frazeologiczne:

cholerny świat

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bloody, dratted
• arabski: (1.1) ملعون
• białoruski: (1.1) халерны
• duński: (1.1) skide

źródła:

1. Maciej Pinkwart, Dziewczyna z Ipanemy, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2. Małgorzata Saramonowicz, Siostra, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.